Gedragsstoornissen kunnen in verband worden gebracht met psychische aandoeningen. Dit feit is duidelijk voor ons bij mensen, maar dieren kunnen ook pathologieën ontwikkelen die zowel hun fysieke als mentale toestand beïnvloeden. Bij katten zijn de meest voorkomende psychische aandoeningen stress, depressie en epilepsie.
Al deze veranderingen hebben verschillende oorsprong en behandelingen. Als u als kattenverzorgers vermoedt dat de kat vergelijkbare symptomen heeft, het is noodzakelijk om naar de dierenarts te gaan of raadpleeg een specialist in kattengedrag.
Vervolgens presenteren we de drie meest voorkomende psychische aandoeningen bij huiskatten.
1. Stress bij katten
Stress bij katten kan ook hun gezondheid ernstig schaden, zoals: beïnvloedt continu het immuunsysteem en het kan leiden tot eetstoornissen, alopecia en vreemd gedrag.
Een gestresste kat kan agressief worden en showen dwangmatig en repetitief gedrag, zoals stereotypen. Andere duidelijke tekenen van stress zijn:
- Gebruik de zandbak niet.
- Markeer de meubels in huis, zowel met urine als met je nagels.
- Hyperactiviteit tonen.
- Overmatig miauwen.
- Verhoogde of verminderde verzorging. Overmatig likken kan leiden tot kale plekken op de huid, dit staat bekend als psychogene alopecia. Een grote inname van haar beïnvloedt ook het spijsverteringsstelsel.
Enkele veelvoorkomende oorzaken van stress kunnen zijn: veranderingen in je ruimte of routine, de komst van andere dieren in huis, of een gebrek aan prikkels voldoende, vanwege een slechte milieuverrijking.
Om een gestresste kat te behandelen, kunt u overwegen: vergemakkelijken de aanpassing aan nieuwe veranderingen met behulp van feromonen.
Je kunt dit gevoel ook voorkomen door een goede presentatie te geven als er nieuwe leden in het gezin worden opgenomen of door hun verrijking te vergroten met nieuwe rustplaatsen, speelgoed, krabpalen, (altijd beveiligde) ramen waar je naar buiten kunt kijken, etc.
Stress valt misschien niet onder de categorie psychische aandoeningen bij katten, maar dat doet het zeker het is een belangrijke trigger voor zowel fysieke als mentale aandoeningen.
2. Depressie bij katten
Depressie is een veel voorkomende kattenziekte en blijft vaak onopgemerkt. Katten zijn zeer gevoelige dieren en elke verandering kan hun leven meer beïnvloeden dan we denken.
De symptomen van depressie bij katten kunnen worden gecamoufleerd met de gewoonten van een rustige kat, maar we moeten ze niet minimaliseren, omdat depressie hun gezondheid kan beïnvloeden. Enkele tekenen van deze pathologie zijn de volgende:
- Slaap meer uren dan normaal.
- Apathie. Het dier verliest interesse in zijn omgeving, heeft geen interactie met zijn objecten of met andere dieren of personeel.
- Stop met jezelf te verzorgen.
- Hij gebruikt de zandbak niet.
- Is ongrijpbaar of prikkelbaar als we proberen met hem om te gaan.
Het gebrek aan vrijheid, vooral als het een kat is die gewend is het huis te verlaten, te verhuizen, veel tijd alleen door te brengen, het verlies van een gezinslid (of het nu een persoon of een ander huisdier is), de ontwikkeling van een ziekte, het gebrek aan prikkels of een slecht dieet zijn enkele van de redenen die depressie bij katten kunnen veroorzaken.
Raadpleeg de dierenarts als u denkt dat dit bij u het geval is en besluit nooit zelf medicatie toe te dienen. Stress en depressie kunnen in veel gevallen worden behandeld met speciale zorg voor de omgeving van het dier.
3. Epilepsie bij katten
Epilepsie is een neurologische aandoening die episodes van voorbijgaande aanvallen veroorzaakt. Aanvallen zijn niet altijd synoniem met epilepsie, omdat ze ook kunnen optreden als gevolg van endocriene, stofwisselings-, hart- en vaatziekten of acute pijn.
We praten alleen over epilepsie als de aanvallen een intracraniële oorsprong hebben. Zodra de dierenarts de epilepsie bij de kat bevestigt, probeert hij de triggers van de aanvallen te achterhalen of, integendeel, het is idiopathische epilepsie, dat wil zeggen zonder bekende oorzaken.
Bij katten, slechts tussen 15 en 25% zijn gevallen van idiopathische epilepsie. Om deze reden is elke vorm van pathologie die epilepsie kan veroorzaken met een organische oorzaak erg belangrijk:
- Feline Infectious Leukemie Virus (FeLV).
- Feline Immunodeficiëntie Virus (FiV).
- Toxoplasmose
- tumoren
- Misvormingen
Idiopathische epilepsie komt meestal voor bij katten tussen één en drie jaar en dieren vertonen meestal geen afwijkingen tussen aanvallen. Op zo'n manier dat het moeilijk is, om de aanvallen te elimineren, om symptomen te presenteren in het dierenartsenconsult.
Omdat het zulke abrupte en overdreven bewegingen zijn, zijn bewakers van epileptische katten vaak alert en niet erg objectief om te beschrijven wat er met hun huisdier is gebeurd. Aanvallen zijn meestal kort en duren niet langer dan een minuut en wanneer ze klaar zijn, lijkt het dier volledig hersteld, het gaat zelfs snel naar zijn voeder.
Als u ooit getuige bent geweest van een epileptische aanval of als uw kat epileptische aanvallen heeft gehad, zelfs maar één keer, moet u naar de dierenarts gaan voor een neurologisch onderzoek van uw huisdier.
Epilepsie kan met medicijnen worden behandeld, het is nooit te genezen, maar behandeling vermindert de frequentie van aanvallen en zorgt voor een hogere kwaliteit van leven voor het dier.
Zoals je hebt gezien, kunnen katten last hebben van psychische aandoeningen, in de meeste gevallen veroorzaakt door stress. De symptomen in deze gevallen lijken erg op elkaar en u moet er aandacht aan besteden voordat het probleem verergert.