Zoals we allemaal weten, is het hart een van die geclassificeerd als "vitale organen". Het is niet voor minder, want het is verantwoordelijk voor het rondpompen van bloed door het lichaam. Hoewel dit a priori misschien triviaal is, stromen zuurstof en de broodnodige voedingsstoffen in dit bloed. Er zijn pathologieën zoals mitralisklepprolaps die dit evenwicht verstoren.
Dankzij het bloed dat het hart pompt, worden de cellen constant gevoed, wat geeft hen een correcte werking en vervult hen met energie. Maar soms kan dit orgel een functioneel probleem hebben en niet pompen zoals het zou moeten.
Dit wordt hartziekte genoemd en een van de meest voorkomende bij honden is mitralisklepprolaps. Als je meer wilt weten over deze pathologie, lees dan verder.
Mitralisklepprolaps
Het hart, bij zoogdieren, Het is verdeeld in vier afzonderlijke kamers. De twee bovenste kamers worden atria genoemd, verbonden en gescheiden van de onderste kamers, ventrikels genoemd.
Tussen elk atrium en ventrikel bevinden zich kleppen die dienen om toe te staan of te vermijden, hangt af van het stadium van samentrekking van het hart, de bloedstroom. Voor ons om elkaar te begrijpen, is het als een soort deur die maar in één richting opengaat.
Als we in de goede richting duwen, kunnen we zonder problemen passeren. Aan de andere kant, als we in de tegenovergestelde richting duwen, zouden we niet kunnen passeren, omdat we rode bloedcellen zouden zijn en de deur die kleppen zijn. Na deze korte cardiologieles gaan we uitleggen wat mitralisklepprolaps is.
Mitralisklepprolaps bestaat uit een wijziging van de klep met dezelfde naam, dat wil zeggen, degene die het atrium verbindt met de linker hartkamer. Deze klep, die goed moet sluiten en alleen de bloedstroom in de juiste richting (van atrium naar ventrikel) moet toelaten, werkt niet, hij sluit slecht.
Als we teruggaan naar het voorbeeld van de deur, laten we zeggen dat deze op een kier zou blijven staan, zodat de rode bloedcellen in de tegenovergestelde richting kunnen passeren waar ze heen moesten.
Aangetaste dieren
Het is een ziekte die zowel katten als honden treft. Hoewel het vaker voorkomt bij de eerstgenoemden, is het nog steeds een frequente bevinding bij verschillende individuen van de hondensoort.
Het is bewezen dat er een zekere raciale aanleg is, die vaak voorkomt bij dieren van de Duitse dog, Elzasser herder of Cavalier King Charles Spaniels.
Speciale vermelding voor de individuen van dit laatste ras, aangezien verschillende studies hebben ontdekt dat deze exemplaren op een bijzonder ernstige en vroege manier aan de ziekte lijden.
Symptoom waarneembaar door eigenaar
In milde gevallen zijn er geen symptomen van welke aard dan ook. Vele keren, deze pathologie is een toevalsbevinding van de dierenarts bij het routineonderzoek. We nemen dit punt om ons te herinneren aan het belang van regelmatige controles van huisdieren, want hoe eerder het probleem wordt ontdekt, hoe gemakkelijker de oplossing zal zijn.
Bij dieren met milde of matige beelden, zijn de symptomen die gerelateerd aan het cardiovasculaire systeem. Sommige zijn als volgt:
- Dyspneu: kortademigheid, moeizame en kostbare ademhaling. We kunnen opmerken hoe de hond abnormale geluiden maakt tijdens de ademhalingscyclus en zelfs vreemde bewegingen van de borstholte waarnemen.
- Oefening intolerantie: dieren die snel moe worden, vooral in de warme maanden. Als we meestal dezelfde looproutine volgen en merken dat de hond meer vermoeid is dan voorheen, kan dit een indicatie zijn van mitralisklepprolaps.
Mitralisklepprolaps Behandeling en overwegingen
Na de juiste diagnose zal de dierenarts de bijbehorende behandeling voorschrijven. Chirurgische interventie is echter anekdotisch en zeldzaam. Vanwege de complexiteit en hoge kosten van de operatie, de meeste behandelingen zijn farmacologisch.
Afhankelijk van de mate van ontwikkeling van de ziekte is de prognose van goed tot ongunstig. Er moet echter worden opgemerkt dat het is een ongeneeslijke en progressieve ziekte, dus de behandeling is alleen palliatief en is gericht op het verbeteren en verlengen van de kwaliteit van leven van het dier, nooit om het te genezen.
Met de juiste behandeling kan het dier genieten van een zeer goede kwaliteit van leven.
De eigenaar van een dier met mitralisklepprolaps moet uiterst voorzichtig zijn met zijn huisdier, lange en inspannende wandelingen vermijden en waar mogelijk, wandelingen in warme uren van de dag.
Een ander belangrijk punt is de periodieke beoordeling door de dierenarts, die de reactie op de behandeling zal onderzoeken en beoordelen als het nodig is om deze bij te stellen.
