Als we op zoek gaan naar de minst slaperige soorten van het dierenrijk, zullen we giraffen onder hen vinden. Deze zoogdieren slapen weinig en zo vermijd de risico's om gemakkelijk te worden belaagd. Ook, hoewel ze kunnen liggen, rusten ze het grootste deel van de dag op hun voeten.
Alle dieren hebben slaap nodig om energie aan te vullen en een adequate fysieke en mentale gezondheid te behouden. Dit betekent echter niet dat iedereen dezelfde uren nodig heeft of dezelfde mechanismen heeft om een goede nachtrust te krijgen. Giraffen hebben een bepaalde rust en die laten we je hier zien.
Slapen giraffen staand?
Giraffen slapen, net als andere viervoeters, staand. Zo kunnen ze sneller handelen als ze moeten vluchten of zich moeten verdedigen. een nabijgelegen roofdier schoppen. Ze kunnen ook gaan liggen om te rusten, maar dit zou langer duren om hun hele lichaam op te tillen en te reageren.
Als ze staand slapen, hoe weten we dan dat ze slapen? Terwijl ze rusten, blijven de giraffen staan, nek gestrekt maar naar voren gebogen. De slaapfase waarin het dier zich bevindt, kun je herkennen aan zijn positie, want tijdens de diepe slaap gaan ze liggen.
Wanneer ze liggend slapen, buigen giraffen hun benen, buigen hun nek en rusten hun hoofd op hun achterhand of op de grond, vergelijkbaar met de houding die een zwaan aanneemt tijdens het slapen.
Giraffen slapen weinig
Een volwassen giraf heeft alleen nodig twee tot vier uur per dag om volledig te rusten, maar hij doet het niet vaak, aangezien de langste periode meestal niet langer is dan twee uur.
Deze Afrikaanse reuzen slapen meestal met korte tussenpozen van ongeveer tien minuten gedurende de dag. De diepe slaaptijd in elk dutje duurt slechts één minuut.
Er lijkt een variabiliteit te zijn in de tijd dat ze in diepe slaap gaan liggen, afhankelijk van de leeftijd, aangezien pasgeboren pups en jonge exemplaren langer in diepe slaap slapen dan oudere dieren.
Wilde giraffen brengen over het algemeen een deel van de nacht liggend door tot het ochtendgloren en wissel deze rust af met periodes van verkenning of herkauwen.
Wanneer de maan in de helderste fasen staat, zijn ze actiever en besteden ze meer tijd aan eten dan aan liggen of herkauwen. Moeders met hun jongen hebben hun eigen nachtelijke routine, omdat de moeder alert blijft op de omgeving en de jongen worden verborgen voor de radar van roofdieren.
Waarom slapen giraffen maar tien minuten?
Er zijn verschillende theorieën die verklaren waarom bij deze dieren is gekozen voor een lichte en korte slaap.
Minder blootstelling aan het roofdier
Een lange diepe slaap vormt een groter risico om geraakt te worden door een roofdier. Volwassen giraffen zijn meestal geen gemakkelijke prooi voor Afrikaanse grote katten, omdat hun grote formaat en lange, krachtige poten een zeer krachtige verdediging tegen hen vormen. Roofdieren worden niet lichtvaardig opgevat het risico om geraakt te worden door een van zijn sterke trappen.
Kwetsbare positie
Liggend slapen zoals deze zoogdieren gewoonlijk doen, betekent een paar kostbare seconden verspillen in de aanwezigheid van een roofdier. De geschatte tijd om op te staan is gewoonlijk ongeveer 15 seconden per keer, aangezien het voor het dier geen gemakkelijke taak is om in deze positie te komen.
Je benen uitvouwen, je nek strekken en rennen kan het verschil betekenen tussen leven en dood. Een liggende giraf is veel kwetsbaarder voor aanvallen door een leeuw, Hij kan gemakkelijk de kop bereiken en zijn prooi verstikken voordat hij kan opstaan.
De behoefte om constant te herkauwen
Giraffen zijn herkauwers en brengen een groot deel van de dag door met het kauwen van voedsel. Rumineren kan 75% van de tijd bereiken voor een herbivoor, zeker met die maat.
Het nemen van kleine dutjes op afstand in plaats van een diepe slaap van enkele uren kan worden gecombineerd als een parallelle activiteit met voeden en herkauwen.
Slaap in andere soorten
Al deze redenen gelden ook voor andere grote herbivoren zoals paarden of koeien. In verschillende habitats zijn dezelfde strategieën gekozen voor het voortbestaan van de soort voor de gevaren van dieren in het wild.
Evolutie heeft nog een reeks wijzigingen in de slaapfysiologie in stand gehouden die zijn aangepast aan de natuurlijke omgeving, zoals unihemisferische slaap bij trekvogels en dolfijnen.
