In veel huizen kunnen we schildpadden als huisdieren vinden. De soorten rood-, geeloor- of geeloorschildpadden Cumberland behoren tot de meest populaire. Schildpadden behoren tot de groep reptielen, maar ze verschillen sterk van de rest van hun groep door zijn schaal, uniek in de wereld van gewervelde dieren.
De schaal maakt deel uit van het skelet van schildpadden, maar hoewel het misschien een hard materiaal lijkt dat het dier van buitenaf isoleert, heeft het zenuwuiteinden en bloedvaten waardoor het dier kan voelen.
Hoe ziet het skelet van schildpadden eruit?
De chelonians of schildpadden zijn weinig veranderd sinds hun oorsprong in het Trias, aangezien de aanwezigheid van de schaal hun morfologische evolutie heeft beperkt. Deze kan verschillende krommingen hebben, afhankelijk van de soort, dus de manier om de nek te strekken varieert ook.
Het schild is gemaakt van gelaste beenplaten, die meestal bedekt zijn door epidermale platen die er niet in aantal of positie mee samenvallen. De ribben zijn bevestigd aan het schild aan de onderkant of plastron en de wervels zijn bevestigd aan de achterplaten.
Met dit type anatomie kan niet worden gezegd dat de schaal "een huis is dat ze met zich meedragen", aangezien schildpadden kunnen zich verstoppen in hun schild, maar ze zouden niet zonder kunnen leven omdat het deel uitmaakt van zijn skelet.
Voelen schildpadden door hun schild?
De schaal bestaat uit bot en epidermis. De stijve textuur is te danken aan keratine, die bij veel andere dieren haar, nagels en hoorns vormt.
Hierdoor zijn botten, spieren, bloedvaten en zenuwen in lagen met elkaar verbonden. Het ruggenmerg, dat door de hele rug loopt, beschermd door de wervels van de schaal, is verantwoordelijk voor het doorgeven van zenuwinformatie van en naar de hersenen.
Sensorische en motorische zenuwvezels komen voort uit het ruggenmerg, die de zenuwplexussen vormen die door het lichaam en de ledematen zijn verdeeld. Daarom, ondanks de harde verhoornde lagen, het gebied van het schild is gevoelig voor externe prikkels zoals pijn.
Hoe om te gaan met een schildpad?
Ten eerste moeten we begrijpen dat schildpadden zich niet hetzelfde gedragen als een hond of een kat, omdat het minder expressieve dieren zijn. Toch zijn ze de meest sociale binnen de reptielengroep.
Om een schildpad te vangen, moeten we het stevig voor de achterpoten doen of rond het schild tussen deze ledematen. We moeten hebben let er vooral op dat u het niet op de grond laat vallen om de schaal niet te beschadigen of te breken.
De kleinste exemplaren kunnen met één hand tussen de vingers worden gevangen, terwijl het voor de grotere nodig zal zijn om ze met beide handen aan beide zijden van de schaal vast te houden.
Schildpadden, in het algemeen, het zijn geen agressieve dieren (Hoewel sommige brekende schildpadden dat kunnen zijn). Wanneer ze angst voelen, trekken ze hun hoofd, benen en staart terug totdat het gevaar voorbij is. Naarmate we hun vertrouwen winnen, zullen ze dicht bij ons kunnen zijn zonder zich te verstoppen en zich gemakkelijker te laten manipuleren.
Worden schildpadden graag geaaid?
Veel schildpadeigenaren beweren dat ja, schildpadden houden ervan om met ze om te gaan en delen van hun lichaam te laten krabben en strelen. Schelpen zijn niet zo gevoelig als de rest van je huid, maar ze kunnen wel prikkels voelen.
Volgens schildpadbioloog Matt Evans van het Smithsonian National Zoo Reptile Discovery Center, schildpadden genieten van tactiele sensaties. Als we hun schelpen aaien en op hun hoofd krabben, strekken ze hun nek als teken dat ze het lekker vinden.
Het is iets dat ze dagelijks doen met de schildpadden van het centrum om ze te laten wennen aan menselijke interactie en om ze gemakkelijker te laten manipuleren door hun verzorgers en dierenartsen.
De schildpadden het zijn zeer langlevende dieren, En als we ze alle zorg bieden die ze nodig hebben, blijven ze lang bij ons. Het zijn nieuwsgierige reptielen en worden getroffen door elke verandering die zich in hun omgeving voordoet.
Ze kunnen ook hun baasje leren herkennen, ze naderen wanneer ze merken dat ze gaan eten en sommige zijn zo extravert dat ze de aandacht van hun eigenaar kunnen zoeken.
Schijn bedriegt
Hoe vreemd het ook mag lijken, veel reptielen voelen een zekere band met hun voogd, ook al is die slechts gebaseerd op een wederzijdse relatie van voedseluitwisseling. Daarom mag de interactie met huisdieren niet worden verwaarloosd, ongeacht hun soort en geslacht.
