Het verkrijgen van een nauwkeurig begrip van lichaamstaal bij zoogdieren kost vele jaren van het observeren van verschillende soorten. Communicatie via het lichaam maakt deel uit van de complexe ethologie van elke soort, naast de specifieke richtlijnen van elk individu.
Zoogdieren hebben, gezien de complexiteit van hun lichaam en hersenen, een zeer gedetailleerde manier om zich uit te drukken. Aan de andere kant worden veel van deze gedragingen aangeleerd, dat wil zeggen dat de nakomelingen het gewoonlijk leren van volwassen individuen, vooral wanneer de soort is gescheiden in sociale groepen.
De wereld van lichaamstaal
Zoals we al zeiden, is het leren van lichaamstaal bij zoogdieren geen gemakkelijke taak. We kunnen u echter enkele tips geven om de basis van dit soort communicatie te begrijpen.
Denk je dat alle dieren bepaalde gevoelens op dezelfde manier uiten? Wat wil een chimpansee bijvoorbeeld met ons communiceren als hij naar ons lacht? Hier zijn enkele tips om u te helpen de communicatie van deze en vele andere zoogdierdieren te begrijpen.
Extrapoleer menselijk gedrag niet naar andere zoogdieren
Allereerst kan niet worden ontkend dat mensen zoogdieren zijn. Maar net zoals we het gedrag van een kat niet kunnen vergelijken met een paard, we kunnen menselijk gedrag niet extrapoleren naar andere soorten, ook wel humaniseren genoemd.
Wanneer we deze actie uitvoeren, wordt de boodschap die een dier ons probeert over te brengen niet correct geïnterpreteerd. Het is bijvoorbeeld heel gebruikelijk om scènes in grappige films te zien waarin een chimpansee zijn tanden laat zien, dus je zou kunnen denken dat hij lacht.
Ver van de werkelijkheid, Wanneer een chimpansee dit gebaar uitvoert, probeert hij angst of dreiging over te brengen. Een ander goed voorbeeld zien we in de statistieken van hondenaanvallen. In de overgrote meerderheid van de gevallen is het slachtoffer meestal een kind onder de twee jaar.
Mensen leren op deze leeftijd te communiceren met hun leeftijdsgenoten en ze weten dat glimlachen een vriendelijk gebaar is binnen hun soort. Wat ze niet weten, is dat het bij honden de opmaat is voor de beet.
Samengevat, lichaamstaal bij zoogdieren is zeer uitgebreid, aangezien er veel verschillende soorten bestaan. Het gedrag van dieren via ons eigen gedrag proberen te interpreteren is een ernstige fout.
Wat te observeren om lichaamstaal bij zoogdieren te begrijpen?
Ondanks het brede scala aan gedragingen die verband houden met lichaamstaal bij zoogdieren, je kunt aandacht besteden aan bepaalde delen van het lichaam van dieren. Op deze manier begin je te begrijpen hoe ze communiceren.
- oren: deze organen worden gebruikt om geluiden te detecteren zoals bedreigingen, emissies geproduceerd door leden van dezelfde soort, enz. Daarom kan het zijn dat wanneer een zoogdier zijn oren naar u draait, het nieuwsgierig is. Evenzo, wanneer de oren worden teruggetrokken of afgeplat, kan dit een teken van bedreiging zijn.
- Ogen: Over het algemeen is de starre blik bij zoogdieren meestal een teken van dreiging. Omgekeerd, als het dier zijn ogen dichtknijpt of wegkijkt, wil het misschien duidelijk maken dat het kalm of ongemakkelijk is.
- mondopening: Een zoogdier kan zijn bek om vele redenen openen. Een geeuw kan bijvoorbeeld niets betekenen of een teken van angst zijn. Vaak is het een bedreiging wanneer een dier zijn bek rechtstreeks naar ons opent.
- Tanden: tanden laten zien, heeft voor bijna alle zoogdieren en in bijna alle situaties een negatieve connotatie. Veel hoefzoogdieren laten echter hun tanden zien wanneer ze feromonen moeten ruiken via het vomeronasale orgaan in de mond.
- Haar: zoogdieren hebben de neiging om hun haren te borstelen in situaties van angst of pijn.
- Lichaamshouding: een van de manieren die er zijn om veel aandoeningen bij zoogdieren op te sporen, is de positie van het lichaam. Een gebogen rug kan bijvoorbeeld een symptoom zijn van pijn of ook een teken van bedreiging, zoals bij veel katten voorkomt.
- Staart: niet alle zoogdieren hebben een staart, maar voor degenen die dat wel hebben, is het een bron van informatie en een communicatiemiddel. De positie van de staart of de snelheid van zijn beweging is de sleutel tot het begrijpen van lichaamstaal bij zoogdieren.
Let op de context
Om lichaamstaal bij zoogdieren volledig te begrijpen, het is essentieel om dit te relateren aan de omstandigheden waarin het wordt waargenomen.
Plassen is bijvoorbeeld gerelateerd aan eliminatief gedrag, dat wil zeggen een fysiologische behoefte. In bepaalde omstandigheden kan urineren echter verband houden met territoriaal gedrag.
Zoals we hebben gezien, is de studie van het gedrag van dieren zeer complex. Bij zoogdieren kun je aandacht besteden aan bepaalde delen van het lichaam om lichaamstaal af te leiden. In ieder geval is het erg belangrijk om de ethologie van elke soort te bestuderen en te kennen om een diepere visie te hebben.