De natuurlijke wereld werkt op basis van uitwisselingen. Elke activiteit heeft een prijs en de waarde tussen wat wordt gegeven en wat wordt verkregen, staat bekend als'compromis '. Het fokken is niet vrijgesteld van deze regel en vogelspinnen weten het als geen ander.
Er zijn veel soorten waarbij mannetjes hun leven riskeren om de aandacht van vrouwtjes te trekken. Het is een veelvoorkomend mechanisme van natuurlijke selectie, omdat: alleen de meest risicovolle en sterksten zullen kinderen krijgen. Om deze reden observeren we opvallende kleuren, schelle liederen en gevechten tussen mannetjes tijdens de reproductieve seizoenen. Mannetjes trekken de aandacht van roofdieren, maar ook van potentiële partners.
In dit gokspel de mannetjes van veel spinachtige groepen verliezen altijd, want hoe overleef je als het grootste gevaar door je eigen partner moet worden voorafgegaan? Lees verder om deze riskante en opwindende dans te ontdekken!
Voortplanting bij vogelspinnen: vrouwtjes zijn dominant
Tarantula's zijn spinachtigen die tot de familie behorenTheraposidae, gemakkelijk te herkennen aan zijn aanzienlijke omvang en harige uiterlijk. Wat weinigen weten is dat mannen en vrouwen zijn fysiek verschillend, iets dat bekend staat als seksueel dimorfisme.
- Mannetjes zijn dun en kleiner. Dit geeft hen meer gratie en bewegingsvrijheid, aangezien hun vitale missie het zoeken naar vrouwen is.
- De vrouwtjes zijn robuust en groot, aangezien het jouw missie is om het maximale aantal eieren te leggen. Ze hebben een gezwollen buik en zijn veel meer sedentair dan mannen.
- Vrouwtjes kunnen meer dan 15 jaar leven, terwijl mannen sterven over het algemeen een jaar na het bereiken van geslachtsrijpheid (ongeveer vijf jaar).
Seksuele volwassenheid en het begin van de zoektocht
Tarantula's vervellen periodiek, een proces waarbij ze hun oude exoskelet afwerpen om te kunnen blijven groeien. Mannetjes ondergaan een laatste vervelling die hun geslachtsrijpheid bepaalt: ze zijn klaar om zich voort te planten.
Kleine structuren die palpale bollen worden genoemd, komen uit de pedipalpen van een volwassen mannetje en zullen een essentiële rol spelen bij hun voortplanting. Het mannetje maakt een speciale doek waarop hij zijn sperma zal plaatsen en verzamelt het met de bollen hierboven beschreven om het vrouwtje gemakkelijk te kunnen insemineren.
De zoektocht begint hier. Veel vogelspin-houders beschrijven hun volwassen mannetjes als kleine zenuwballen van haar, omdat hun enige interesse is om uit terraria te ontsnappen om zich voort te planten. Dat klopt: de mannetjes worden praktisch zaadvaten met poten. Ondertussen gaan de vrouwtjes verder met hun normale leven, sinds het is het mannetje dat naar haar hol moet gaan om haar te veroveren.
Tijd om je leven te riskeren
Zodra het mannetje het hol van het vrouwtje heeft gevonden, begint de sterfelijke dans. Het mannetje voert een beweging uit genaamd 'drummen ' of trommelen, verwoed met de pedipalpen tegen de grond slaand. Studies met de spinnensoort Hygrolycosa rubrofasciata hebben aangetoond dat vrouwtjes de voorkeur geven aan mannetjes die lang trommelen. A) Ja, deze oproep zou de kwaliteit van de man als aanbidder kunnen vertegenwoordigen.
Na een wisselende tijd zal het vrouwtje met opgeheven voorpoten uit haar schuilplaats komen en haar hoektanden tonen. Het is het sleutelmoment van de man. Deze zal zich er snel onder positioneren en gespecialiseerde scheenbeenhaken op de hoektanden van het vrouwtje plaatsen. Met al zijn kracht zal hij het zo hoog mogelijk optillen zodat hij kan steek het sperma met zijn palpale bollen op de spermatheca van het vrouwtje, gelegen in de buik.
Zodra het vrouwtje is geïnsemineerd, is het tijd voor het mannetje om te rennen of de snack van zijn partner te worden.
Een kwestie van geluk?
Of het al dan niet van tevoren is gedateerd, lijkt misschien een kwestie van toeval, maar er zijn veel factoren die een essentiële rol spelen in het voortbestaan van het mannetje. Bijvoorbeeld in de spinnensoortLycosa tarantula, Studies hebben aangetoond dat mannen overdag alleen vrouwen benaderen. Dit lijkt de meest geschikte tijd te zijn, aangezien vrouwen op hun hoede zijn.
Seizoensgebondenheid speelt ook een rol. Hoe meer tijd verstrijkt in het broedseizoen, hoe waarschijnlijker het is dat er al een vrouwtje is bevrucht.In dit geval is elk avontuurlijk mannetje een prooi met poten en geen mogelijke partner.
Het meest merkwaardige is dat alles erop wijst dat de mogelijkheid van een aanval van het vrouwtje lijkt niet gerelateerd te zijn aan haar hongerniveau. Factoren zoals de duur van het trommelen van het mannetje, zijn zorg bij het betreden van het hol van het vrouwtje of de snelheid van copulatie lijken de ware determinanten van succes te zijn.
Een kwestie van evolutionaire selectie
Zoals we hebben gezien, is bij de voortplanting van vogelspinnen het risico van het mannetje hoog maar noodzakelijk. De meer voorbereide mannetjes hebben een betere overlevingskans, omdat ze meer vrouwtjes kunnen bevruchten voor hun dood. Kannibalisme heeft een duidelijk doel op evolutionair niveau dat deel uitmaakt van het natuurlijke selectieproces: alleen de sterksten krijgen kinderen.