Vandaag de dag, de zeeën en oceanen worden ernstig bedreigd door menselijke vervuiling. De ophoping van residuen, gif.webptige lozingen en verzuring van het water tasten het leven in zee ernstig aan.
Hoewel het geen onderwerp van speciaal plezier is voor de mens, is het essentieel om de effecten van onze excessen als soort te kennen om bewust te worden en gewoonten te veranderen. Daarom laten we je hier de relaties zien tussen vervuiling en het leven in zee.
De verdunningstrend: vervuiling en zeeleven
De grote omvang en diepte van de watermassa op aarde is voor de mens het perfecte excuus geweest om afval op te ruimen. Het concept achter de aanhangers van deze praktijk was dat deze enorme hoeveelheid water een verdunningseffect had op het afval dat erin werd gestort.
Deze "verdunning" heeft veel ecosystemen op de planeet op de rand van instorten gebracht. Vandaag de dag, we kunnen kilometerslange gebieden van drijvend plastic vinden en zelfs authentieke continenten van plastic of eilanden van drijvend afval, met oppervlakten van meer dan een miljoen vierkante kilometer.
De bronnen van vervuiling
De verandering van mariene ecosystemen bestaat al sinds de oudheid, maar is de afgelopen eeuwen alarmerend versneld.Een groot percentage van de mariene vervuiling is afkomstig van activiteiten op het land.
De meest voorkomende verontreinigende stoffen van deze activiteiten zijn pesticiden, herbiciden, chemische meststoffen, detergenten, koolwaterstoffen, afvalwater, kunststoffen en andere vaste stoffen. Vervolgens zullen we u meer in detail laten zien.
Kunststoffen en vast afval
Veel van deze verontreinigende stoffen kunnen de voedselketen van mariene soorten binnendringen, omdat ze uiteindelijk het voedsel van veel dieren zijn en hun aanwezigheid de diepten van de oceaan bereikt.
Er zijn microplastics aangetroffen in de maaginhoud van verschillende soorten schaaldieren die op bijna 10.000 meter diepte in de oceaantroggen leven. Naarmate de voedselketen groter wordt, des te groter de concentratie van plastic in het dier.
Als een zeemeeuw zich bijvoorbeeld voedt met vis en deze vissen zich bezighouden met schaaldieren met microplastics erin, zal hij uiteindelijk een zeer hoge concentratie aan verontreinigende stoffen opslaan.
Stikstofrijke meststoffen
Meststoffen die in de landbouw worden gebruikt, worden geloosd in beken, rivieren en grondwater die in estuaria, baaien en delta's terechtkomen en de zee bereiken.
Stikstof als voedingsstof kan enorme algengroei veroorzaken in de gebieden waar het zich ophoopt. De overmatige groei van algen verbruikt de zuurstof in het water en belemmert het inheemse zeeleven.
Vervuiling door zware metalen in het leven in zee en op onze gerechten
Zware metalen de zee bereiken vanaf het wassen van de mijnbekkens. De aanwezigheid van metalen zoals lood en kwik in het lichaam kan leiden tot ernstige gezondheidsproblemen en kan bij hoge doses zelfs dodelijk zijn.
Bij lage maar gehandhaafde doses, beïnvloedt de normale orgaanfunctie en reproductieve capaciteit. Bovendien worden ze niet geëlimineerd, maar accumuleren ze en blijven ze in de mariene voedselketen en bereiken ze de mens via hun consumptie.
Het resultaat is een lager vermogen tot vernieuwing van soorten in ecosystemen, met de wijziging die dit met zich meebrengt en de aanwezigheid van deze metalen in ons eigen voedsel.
Andere vormen van vervuiling: geluidsoverlast
Geluidsvervuiling heeft ook gevolgen voor het leven in zee, aangezien grote watermassa's geluidsgolven kilometers ver kunnen voortplanten zonder aan intensiteit in te boeten.
De geluiden van grote kracht of de constante geluiden zoals die van schepen, sonars, olie of zelfs die van natuurlijke oorsprong zoals aardbevingen migratie-, communicatie-, jacht- en reproductiepatronen veranderen van veel zeedieren die door echolocatie worden geleid, zoals walvissen en dolfijnen.
Hoe wordt het zeeleven beïnvloed door verontreinigende stoffen?
De beschreven bronnen van vervuiling vernietigen het leefgebied van mariene soorten, veranderen de levenscyclus van veel dieren en vernietigen de voedingsstoffen en zuurstof in het water. Dit heeft verschillende effecten op de biologische component van het ecosysteem.
Verlies van biodiversiteit
Sommige soorten zijn vatbaarder dan andere voor besmetting en zodra hun leefgebied minimaal verandert (stijgende temperaturen, verlies van voedingsstoffen, gebrek aan zuurstofvoorziening van het water…) worden ze aangetast. Als hieraan de druk wordt toegevoegd om een bedreigde diersoort te zijn, verdwijnt het uiteindelijk.
Het verdwijnen van een soort heeft niet alleen gevolgen voor deze soort, maar voor het hele ecosysteem waarin hij voorkomt. Als we dit naar een grotere schaal brengen, zoals planeet Aarde, zien we dat er is een grote verandering van het hele wereldwijde mariene ecosysteem als gevolg van het verlies van soorten prooi en roofdieren.
De oorzaken van het verlies van een soort door besmetting kunnen zeer uiteenlopend zijn. Onder hen vinden we:
- Verandering van de fysisch-chemische samenstelling van het water.
- Gebrek aan hun voedselbron.
- Afval vallen, bij vele gelegenheden dodelijk voor het zeeleven: zoals spooknetten, plastic zakken die schildpadden in verwarring brengen of plastic ringen voor zeevogels.
koraalverbleking
Koraalriffen verdwijnen in een alarmerend tempo als gevolg van verbleking veroorzaakt door vervuiling van de zee.
Riffen herbergen een grote diversiteit aan zeeleven en met de vernietiging van het koraal sterven ook de bewoners ervan. Bleken is het proces van verlies van rif-geassocieerde organismen door de aanwezigheid van eerdere verontreinigingen.
Deze micro-organismen zijn de zoöxanthellen die in het koraal leven en het voeden dankzij de producten die het resultaat zijn van de fotosynthese.
Op zijn beurt voorziet koraal zoöxanthellen van zijn metabolische afvalproducten (anorganische voedingsstoffen zoals ammonium en koolstofdioxide) en creëert het ook een ideaal microklimaat voor de overleving van zoöxanthellen.
Zonder deze symbiose kan het koraal niet overleven, met alles wat dit met zich meebrengt, vandaar het belang van het uitbannen van lozingen in de zee.
We leven op een planeet waar mariene ecosystemen niet langer onaangetast door menselijke vervuiling bestaan. Politiek en milieubewustzijn en actie zijn nodig om de vervuiling te beteugelen en het zeeleven te redden.
