De vissende vleermuis is tegenwoordig een van de kleinste soorten gaargekookte vleermuizen. Zijn naam is een duidelijke verwijzing naar de methode waarmee hij insecten en kleine vissen op het wateroppervlak vangt. Vervolgens nodigen we u uit om de belangrijkste kenmerken van de vissersvleermuis, zijn leefgebied en voedsel te leren kennen.
Fysieke kenmerken en taxonomie van de visvleermuis
De vissende vleermuisNoctilio leporinus) is een soort vleermuis of chiropter die tot de familie behoort Noctilonidae. Het is bekend dat het verwant is aan de witbuikvleermuis (Noctilio albiventris), ook afkomstig uit het Amerikaanse continent.
Op dit moment zijn er drie ondersoorten van de vleermuis bekend:
- Noctilio leporinus leporinus
- Noctilio leporinus mastivus
- Noctilio leporinus rufescens
Het is een kleine en lichte soort, die nauwelijks meer dan 12 of 13 centimeter lang is, met een lichaamsgewicht tussen de 40 en 70 gram. Aan de andere kant is zijn onderarm relatief breed en kan hij tot 88 centimeter lang zijn.
Het hoofd valt op door de gezwollen lippen, een kin met dwarsplooien en wangen met zakken voor het bewaren van voedsel. De oren zijn smal, puntig en goed van elkaar gescheiden.
Het lichaam van de vissersvleermuis is perfect aangepast om hun prooi nabij het wateroppervlak te ‘vissen’. Hun benen zijn veel langer dan de meeste vleermuizen, en ze tonen verbazingwekkende kracht en flexibiliteit.
De klauwen op zijn achterpoten zijn niet alleen lang en gebogen, maar vertonen ook een opmerkelijke laterale compressie. Door dit formaat kan de vleermuis de weerstand van het water aanzienlijk verminderen, waardoor hij zijn prooi gemakkelijker kan vangen.
Het lichaam van deze kleine visser is bedekt met een korte vacht, die oranje of roodachtig van kleur is bij mannen en grijsachtig of bruin bij vrouwen.
Beide geslachten, mannelijk en vrouwelijk, hebben een lichtere buik dan de rug, terwijl de staart en het membraan van de vleugels beige zijn. De haren zijn iets overvloediger en langer op de schouders en nek.
Habitat en voederen van de vissende vleermuis
De vissende vleermuis is een inheemse soort van het Amerikaanse continent. De bevolking strekt zich uit van Mexico tot het noorden van Argentinië, inclusief heel Midden-Amerika en de Antillen.
Deze chiroptera zoogdieren hebben een voorkeur voor het leven in vochtige gebieden, met overvloedige bossen of in tropische jungles. Het wordt altijd gevonden in de buurt van wateren, die zout of zoet kunnen zijn, omdat ze ervan afhankelijk zijn voor voedsel.
Het is een vleesetende soort Het voedt zich voornamelijk met schaaldieren, insecten en kleine vissen. Hoewel het ongewervelde dieren en wat fruit kan consumeren om zijn voeding aan te vullen.
De merkwaardige 'vistechniek' van de vissersvleermuis
In praktijk, het meest opvallende kenmerk van de vissersvleermuis is zijn buitengewone 'vistechniek'. 'S Nachts vliegt hij behendig in de buurt van wateren, terwijl hij zijn krachtige zintuigen gebruikt om de aanwezigheid van potentiële prooien nabij het oppervlak te detecteren.
Hun zintuigen kunnen bewegingen onder water echter niet nauwkeurig waarnemen. Dus, ze moeten wachten tot vissen of andere zeedieren kleine golven op het wateroppervlak maken. Wanneer dit gebeurt, weet de vissende vleermuis dat het de exacte tijd is voor zijn aanval.
Wanneer de tijd komt hij 'lunges' snel in de richting van de prooi en gebruikt zijn lange achterpoten met krachtige klauwen om hem te vangen. Alle drie de bekende soorten vissende vleermuizen zijn anatomisch aangepast om deze aquatische vangst te maken.
Zoals gewoonlijk, de vleermuis vangt snel zijn prooi en slaat deze op in zijn wangzakken. Bij het bereiken van een veilige plaats of wanneer hij terugkeert naar zijn 'grot', geeft hij het terug, voltooit het kauwen en slikt het door om zijn spijsvertering normaal voort te zetten.
aanvankelijk, Onderzoekers hebben geloofd dat deze 'vis'-methode alleen werd gebruikt als er een tekort aan voedsel was op het continent. Maar door het gedrag en de nachtelijke gewoonten van de vissersvleermuis te observeren, konden ze vaststellen dat het een buitengewone alledaagse jachttechniek is.
Gezelligheid van de vissersvleermuis
De vissende vleermuis is meestal een sociale soort, die in kleine groepen leeft die in de hoge takken van de bomen rusten. Ze worden nauwelijks gevonden in grotten of holen die we gewoonlijk associëren als schuilplaatsen voor vleermuizen.
Niettemin, sommige individuen kunnen eenzame gewoonten aanhouden; tijdens het voortplantingsseizoen is het gemakkelijk om een vissende vleermuis ver van de groep te observeren.
