Wat is ecologische successie?

Inhoudsopgave:

Anonim

Wat hebben vulkaanuitbarstingen, orkanen, bosbranden, tsunami's en extensieve landbouw met elkaar gemeen? Dat ze zijn allemaal een startpunt voor een proces dat bekend staat als ecologische successie.

In simpele termen, ecologische successie is de uitdrukking van de kracht van de natuur. Het verwijst naar het constante proces van verandering en herstructurering waar alle ecosystemen onder lijden. Dankzij deze veranderingen ervaart elke ecologische niche de geleidelijke vervanging van de organismen waaruit ze bestaat.

De term successie verwijst naar de vervanging, in de loop van de tijd, van sommige soorten door andere. Om dit probleem aan te pakken, is het essentieel om de interacties tussen de verschillende soorten die leefgebied delen te beoordelen.

De elementen die betrokken zijn bij ecologische successie

Omdat het een integrerend fenomeen is, ecologische successie omvat biotische factoren (levende wezens) en abiotische factoren (atmosferische omstandigheden) van een ecosysteem.

Hoewel deze theorieën aanvankelijk werden ontwikkeld door botanici, zijn ze uitgebreid om de dynamiek van de fauna te begrijpen. Het is ook van toepassing op microbiële gemeenschappen.

Soorten ecologische successie

Bovendien, als de erfopvolging de bewoning van een "nieuw huis" impliceert, dat wil zeggen, een nieuwe habitat koloniseren zonder de invloed van reeds bestaande gemeenschappen, het wordt een primaire reeks genoemd. Aan de andere kant, als de erfopvolging doorgaat tot de onderbreking van een reeds bestaande gemeenschap, wordt dit secundaire erfopvolging genoemd.

In het algemeen kan ecologische successie beginnen in twee basisomstandigheden:

  • Zoals de bezetting van een nieuwe en onbezette habitat.
  • Zoals de transformatie van een niche die veranderingen ondergaat veroorzaakt door een verontrustende gebeurtenis.

Fasen van een ecologische successie

Het fenomeen ecologische successie bestaat uit verschillende fasen. We laten ze hieronder zien:

1. knopen

De beginfase begint met de vorming van een kaal of ondervoed gebied. Het is afkomstig van gebeurtenissen zoals een uitbarsting, overstroming, erosie en andere catastrofale gebeurtenissen. Het kan ook door de hand van de mens gebeuren: steenwinning, hydrofracturering, branden, aanleg van reservoirs, enz.

2. Invasie

In deze fase komen pioniersoorten in het gebied., die de basis vormen voor andere levende wezens om te leven. De invasie omvat de volgende drie stappen:

  • Verspreiding of migratie van de zaden of sporen van invasieve soorten.
  • Ecesis of kieming van gemigreerde plantensoorten in het nieuwe gebied. Het omvat de groei van zaailingen en het begin van de reproductie van volwassen planten.
  • Aggregatie: succesvolle immigranten van een soort nemen in aantal toe door reproductie en aggregeren tot een grote populatie in het gebied, en vormen zo een pioniersgemeenschap.

3. Concurrentie en reactie

Soorten die gedijen concurreren met elkaar om ruimte en voeding (intraspecifieke concurrentie). Ook concurreren ze met individuen van andere soorten die het gebied kunnen betreden (interspecifieke competitie). Geïnstalleerde soorten vormen een seriële gemeenschap.

Beetje bij beetje verandert de omgeving en wordt deze ontoereikend om alle organismen te ondersteunen. Vroeg of laat worden de soorten vervangen door nieuwe indringers, in het algemeen dieren die meer gespecialiseerd zijn in het profiteren van de hulpbronnen van de habitat.

4. Stabilisatie:

Eindelijk, een stadium waarin de gemeenschap zich stabiliseert en stabiel kan blijven onder de bestaande omstandigheden. Het systeem bereikt een grote diversiteit aan soorten, goed verspreid en met complexe voedselketens.

Het is belangrijk om in acht te nemen dat deze fase werd beschouwd als een laatste fase, gedefinieerd als de climaxgemeenschap. Dit idee is grotendeels verlaten door moderne ecologen ten gunste van "niet-evenwichts"-ideeën in de dynamiek van ecosystemen.

Een essentieel proces

In totaal, ecologische successie is belangrijk voor de groei en ontwikkeling van een ecosysteem. Het verspreiden van deze kennis helpt om te begrijpen hoe de kolonisatie van nieuwe gebieden en de herkolonisatie van vernietigde gebieden begint.

Als we het delicate proces begrijpen dat gepaard gaat met een ecologische opeenvolging, kunnen we de schade die mensen aanrichten door invasieve soorten te introduceren of een soort uit te roeien door te jagen, in perspectief plaatsen.

Alle levende wezens spelen een essentiële rol in hun ecosysteem, en Het respecteren van elk van zijn leden is essentieel voor hun welzijn.