De familie van de hondachtigen bestaat uit vleesetende dieren in alle soorten, kleuren en maten. Over het algemeen lijken alle leden erg op elkaar, zelfs als we het hebben over wilde hondachtigen. Sterker nog, soms is het verschil tussen de verschillende hondenrassen groter dan tussen de hond zelf en bijvoorbeeld de wolf.
Sommige soorten wilde hondachtigen klinken ons bekender in de oren dan andere, zoals de wolf of de vos. Anderen bewonen landen die zo ver weg liggen dat we er misschien niet veel over weten. Dit is waarom we je hier laten zien enkele van de meest merkwaardige wilde hondachtigen in het dierenrijk.
Welke wilde hondachtigen zijn er op het Europese continent?
De wolf en de rode vos
Wolf Hij leeft in de koude en gematigde zones van het noordelijk halfrond en is de meest talrijke van de wilde hondachtigen. Hij kan tot 80 kilo wegen en de breedte van je voet zorgt ervoor dat je stevig staat tijdens het hardlopen op sneeuw. In de winter jaagt hij in roedels, maar in de andere seizoenen is hij solitair of hooguit in paren.
Vulpes vulpes is iets kleiner dan andere gezinsleden Canidae, waaronder verschillende rassen van gedomesticeerde honden. De typische kenmerken zijn onder meer een dunne snuit en een pluimstaart, evenals een karakteristieke roodachtige vacht.
De vos is niet alleen een vleesetend dier; indien nodig varieert hun dieet van sprinkhanen tot fruit en bessen.
En welke wilde hondachtigen kunnen we buiten Europa vinden?
de coyote
Canis latrans ze zijn te vinden op het hele Amerikaanse continent. In feite wordt het beschouwd als een van de weinige dieren die zijn leefgebied heeft uitgebreid sinds de "verovering" van Amerika door de Europeanen. Hoewel het zich soms in kuddes verzamelt, is het over het algemeen eenzaam.
Hij is nog geen 60 centimeter lang en extreem slank. Zozeer zelfs dat u op het eerste gezicht ondervoed lijkt, zelfs als u in goede gezondheid verkeert..
De drie soorten jakhals
Drie middelgrote soorten van het geslacht worden "jakhals" genoemdCanis, roofdieren, gevonden in het grootste deel van Afrika en Azië. Al is het waar dat er ook kleine populaties zijn in Zuidoost-Europa. Net als de wolf jaagt hij ook in commando, maar dan 's nachts.
Als hij geen prooi of aas vindt, verslindt hij kleine knaagdieren en vogels, of hij stort zich op inheemse dorpen en vreet aan zijn voedsel.
de dingo
Canis lupus dingo het is het enige placentale zoogdier (dwz niet-buideldier) in Australië, en het is niets meer dan een soort wilde hond. Het lijkt veel op de huishond, behalve dat zijn oren altijd rechtop staan. En daarin, in plaats van te blaffen, huilt het.
Het is de schrik van kangoeroes en wallaby's, maar ook van gedomesticeerd vee. Het jaagt 's nachts en is brutaler dan de wolf in zijn uitstapjes naar de boerderijen, hoewel het altijd voorzichtig is.
Hij zal wachten
Chrysocyon brachyurusHet is inheems in de struikgewas en graslandgebieden van Zuid-Amerika. In feite is het de grootste van zijn wilde hondachtigen.
Hij is slank, mager en heeft lange benen. Met name zijn achterpoten zijn langer dan de vorige, wat hem wat onhandigheid geeft. Toch, er wordt gezegd dat hij op vlakke grond bijna net zo snel is als de cheeta.
Hij staat ook bekend als een manenwolf, met aandacht voor die tussen zijn schouders, die borstelt als hij opgewonden is.
Bekende wilde hondachtigen, ondanks alles, als honden
De Kaapse Hyena-hond
Het is beter bekend als lycaon (Lycaon pictus of geschilderde wolf) en leeft in de vlaktes en lage bergen van Zuid-Afrika. Vorm pakketten van maximaal 50 personen, die hun slachtoffer enkele uren achtervolgen totdat ze zich overgeven. Terwijl sommigen het vlees lastigvallen, blokkeren anderen het pad en springen er heftig op.
Maar als de herten, die hun favoriete prooi zijn, niet binnen hun bereik zijn of als er een leeuw op jacht is, geven ze zich over aan het eten van kleine microzoogdieren.
De rode hond
Ook bekend als cuón (Cuon alpinus), Het komt oorspronkelijk uit het Aziatische continent. Tegenwoordig wordt het met uitsterven bedreigd en hun aantal is zo klein dat het praktisch niet in de natuur voorkomt.
Even groot als de jakhals, is een dagelijkse jager die optreedt in kuddes van 20 personen of meer. Zijn jachttactiek is analoog aan die van de hond.
Nog een wilde hond: de wasbeerhond
Nyctereutes procyonoides, die zich langs de rivieren van Noordoost-Azië voortbeweegt, zou men kunnen zeggen dat het letterlijk een als wasbeer vermomde hond is. Het heeft korte poten en een pluimstaart, met een korte, mooie vacht, naast het karakteristieke "masker".
Laatste opmerking: de meest mysterieuze wilde hondachtigen in de Amazone
Atelocynus microtis of vos met korte oren is een van de zeldzaamste hondachtigen die er bestaan, en wordt tegenwoordig beschouwd als een mysterie van de natuur. Dit komt omdat het zo groot is als een hond, de behendigheid van een kat en de inheemse naam van de vos.
