Van alle mogelijke huidziekten waaraan honden kunnen lijden, staan wratten ongetwijfeld in de top tien. Gelukkig, hoewel ze zeer frequent zijn, in meestal zijn ze geen serieus probleem voor het dier. Bijna altijd hebben wratten bij honden betrekking op een overgroei van weefsel dat zelfs spontaan kan verdwijnen.
Wat is een wrat?
Als we het over wratten hebben, denk je zeker aan een soortgelijk beeld: een knobbel, meestal klein, gerimpeld, huidkleurig, geïsoleerd of vergezeld door anderen.
Maar dat is vanuit medisch oogpunt geen valide definitie. Daarom zouden we de wrat op een eenvoudige manier kunnen beschrijven, door te zeggen dat het is een abnormale overgroei van epitheelweefsel, veroorzaakt door het papillomavirus.
In die zin is strikt genomen de wrat kan worden gedefinieerd als een huidtumorproces, het begrijpen van een tumor als een abnormale weefselgroei, zonder noodzakelijkerwijs een geassocieerde maligniteitscomponent.
Dit type laesie kan voorkomen bij honden van elk ras en elke aandoening. Het komt echter meestal voor vaker bij jonge en oude dieren, of bij honden met een aandoening die het immuunsysteem aantast.
Waarom verschijnen wratten bij honden?
Nou gewoon vanwege de blootstelling aan het virus. Als een dier besmet is en wratten heeft, kan het de ziekteverwekker rechtstreeks overbrengen via contact met een andere hond of via oppervlakken, zoals speelgoed of bedden. Aan de andere kant zijn er dieren met besmettelijke virale deeltjes op de huid, zonder de wratachtige laesie te hebben ontwikkeld.
Wanneer virale deeltjes uit de oorspronkelijke wrat ontsnappen en ander epitheelweefsel 'koloniseren', begint de replicatie van het virus. Op het nieuwe weefsel treedt een kleine weefselbeschadiging op, het genereren van de bekende wrat. Op zijn beurt heeft deze wrat opnieuw een hoog gehalte aan infectieuze virale deeltjes, dus de cyclus begint opnieuw.
Op dit punt moet worden verduidelijkt dat elke wrat anders is en een infectie kan veroorzaken bij een andere hond, maar ook bij hetzelfde dier op een andere locatie. Om deze reden zijn dit vaak nooit geïsoleerde processen, en verschillende laesies verschijnen meestal in verschillende delen van het lichaam van het dier.
Het virus dat wratten bij honden veroorzaakt, heeft geen invloed op mensen. Mensen hebben onze eigen papillomavirussen.
Moet ik me zorgen maken als mijn hond een wrat heeft?
Nou, in het algemeen, nee. Zoals we al opmerkten, het is een goedaardige aandoening. Vanuit medisch oogpunt zijn het meestal asymptomatische laesies, of hoogstens een licht ongemak voor het dier.
Deze omstandigheid doet zich voor als de plaats van de wrat zich in een delicaat gebied bevindt, zoals bijvoorbeeld de ooglidrand of de buccale regio.
Om mogelijke complicaties te voorkomen, is het echter altijd raadzaam om bij de minste indicatie dat de hond een huidletsel ontwikkelt, naar de dierenarts te gaan. Ondanks zijn goedaardige karakter, ze moeten correct worden geëvalueerd om de goedaardigheid ervan te bevestigen en het te onderscheiden van andere processen, zoals mestceltumoren.
Behandeling van wratten bij honden
Aangezien het immuunsysteem betrokken is bij de ontwikkeling van de laesie, in de meeste gevallen zijn het meestal zelfbeperkende processen. Terwijl de afweer van het dier het virus bestrijdt, zal de wrat verdwijnen.
Deze laesies bereiken echter soms nooit een volledige remissie. In deze gevallen, en altijd na veterinaire evaluatie, kan chirurgische resectie noodzakelijk zijn.
Deze operatie is geïndiceerd voor gevonden verwondingen in kwetsbare gebieden of de levenskwaliteit van het dier in gevaar brengen, zoals ogen of mond.
De procedure is meestal eenvoudig omdat, omdat het oppervlakkige verwondingen zijn, grote chirurgische benaderingen niet nodig zijn en postoperatief herstel meestal onmiddellijk is.
Kortom, wratten zijn laesies die het gevolg zijn van een zeer besmettelijke virale infectie. Hoewel ze meestal niet tot ernstige problemen leiden en meestal geen maligniteitscomponent hebben, Het is altijd raadzaam om ze correct door een dierenarts te laten doen om mogelijke complicaties te voorkomen.
