Als er iets is dat we nooit aan een voogd gaan aanbevelen, is het dat ze hun hond zelfmedicatie geven, want bij vermoedens of aanwijzingen voor een gezondheidsprobleem is naar een specialist gaan de enige optie. De toxiciteit van medicijnen voor mensen bij honden kan zeer ernstig zijn, en uiteindelijk veel duurder dan een bezoek aan de dierenarts.
Hoewel mensen ook zoogdieren zijn en ons lichaam op een vergelijkbare manier werkt, zijn honden en mensen verschillend, en de bijwerkingen die een medicijn kan veroorzaken, verschillen sterk van soort tot soort.
Ontstekingsremmende geneesmiddeltoxiciteit bij honden
Ibuprofen, aspirine en paracetamol zijn de medicijnen die we het vaakst thuis kunnen vinden. Ze worden gebruikt om de effecten van milde of matige pijn te verminderen. Paracetamol is ook koortswerend, dat wil zeggen, het vermindert koorts.
We nemen ze meestal als we een milde pathologie, hoofdpijn, spierpijn of griep hebben. Dit soort vrij verkrijgbare medicijnen zijn de medicijnen die we het meest misbruiken.
Vanwege het terugkerende gebruik en het gemak om ze bij de hand te hebben, is het gemakkelijk te denken dat deze medicijnen voor dagelijks gebruik bij mensen de oplossing zouden zijn voor een soort pijn bij huisdieren. Desalniettemin, het gebruik ervan is zeer gevaarlijk bij dieren, en in dit specifieke geval heeft het dodelijke effecten op honden.
Geneesmiddelen voor mensen overschrijden dodelijke dosis bij honden
De therapeutische hoeveelheid paracetamol die een hond zou kunnen innemen is erg laag (15 mg/kg) in vergelijking met mensen, en de dodelijke dosis (150 mg/kg) is ook laag, aangezien de tabletten voor mensen op de markt worden gebracht in eenheden van 500 mg tot 1 g product, ruim boven de dodelijke dosis bij honden.
Dit betekent dat als we een hond van ongeveer tien kilo een van deze pillen geven, we zouden de dodelijke dosis meer dan vijf keer hebben overschreden. Het dier zou waarschijnlijk sterven zonder spoedeisende veterinaire zorg.
Hoe werken medicijnen in het lichaam?
De snelheid waarmee de eerste symptomen optreden, hangt af van hoe lang het duurt voordat de medicijnen door de bloedbaan naar het doelorgaan circuleren. Normaal gesproken circuleert het medicijn in het bloed totdat het in de lever wordt gemetaboliseerd en in de nieren wordt gefilterd. De tijd die deze organen nodig hebben om te metaboliseren, hangt onder meer af van de concentratie van het product.
De snelheid van het metabolisme van geneesmiddelen is niet bij alle honden hetzelfde. In sommige gevallen kan het metabolisme zo snel zijn dat wordt voorkomen dat toxische bloedspiegels worden bereikt. In andere kan het echter erg langzaam zijn, waarbij lagere of normale doses toxische effecten kunnen veroorzaken.
De farmacologische interacties van andere geneesmiddelen waarmee het dier mogelijk wordt behandeld, zijn genetica, of als het een ziekte heeft, zijn de belangrijkste factoren die de snelheid van het geneesmiddelmetabolisme beïnvloeden.
Welke symptomen veroorzaakt drugsvergif.webptiging?
Enkele veel voorkomende symptomen die worden veroorzaakt door geneesmiddeltoxiciteit bij honden zijn:
- Anorexia of gebrek aan eetlust
- Braken
- Buikpijn
- Lethargie
- uitdroging
- Geelzucht. De huid en slijmvliezen krijgen een gele kleur als gevolg van een storing in de lever.
- Zwelling van de benen
- blauwe plekkenHet gebeurt ook met aspirine.
- Temperatuurstijging. Typisch symptoom van aspirineconsumptie.
- cyanose. Delen van het lichaam van het dier krijgen een blauwachtige kleur door een gebrek aan zuurstofvoorziening van het bloed.
- Kortademigheid of dyspnoe. NSAID's zijn geneesmiddelen die de zuurstofvoorziening van weefsels voorkomen door zich te binden aan eiwitten in het bloed.
- Tachycardie
- Eten
- Dood door lever- en nierfalen
NSAID's beschadigen ook het maagdarmslijmvlies, omdat ze prostanglandinen remmen, moleculen die verantwoordelijk zijn voor de bescherming van de darm door slijm te produceren dat het oppervlak smeert en de maagzuursecretie vermindert.
Naast de effecten van de toxiciteit van deze medicijnen bij honden, kan het oorspronkelijke probleem dat de hond had, worden verergerd door het medicijn in te nemen, veterinaire diagnose moeilijk maken. Om al deze redenen is de enige haalbare optie voor elke pathologie van het huisdier om zo snel mogelijk naar een gespecialiseerd centrum te gaan.
