Schildpadmieren behoren tot het geslacht Cephalotes, die 130 soorten omvat. Deze ongewervelde dieren hebben een uitgebreid kastensysteem binnen hun kolonie met arbeiders, soldaten en een enkele koningin.
Het is interessant om te weten dat schildpadmieren hun naam krijgen omdat hun werksters een verharde buitenlaag hebben. Net als een schildpad kunnen ze dat trek zijn antennes en poten onder deze schelp terug als er gevaar op de loer ligt.
Velen kunnen ook plat tegen de grond liggen, of zelfs onder de schors schuiven om zich voor roofdieren te verbergen.
De soldaten vormen de kaste die is gewijd aan de verdediging van de kolonie.
De merkwaardige kenmerken van soldatenschildpadmieren
The Tortoise Ant Soldiers Ze zijn groter dan de arbeiders en hebben schilden op hun hoofd, 'in de vorm van een bord'. Bovendien graaft de schildpadmier niet in de grond, omdat de kolonies in kleine holtes in de bomen leven, vaak verlaten door kevers.
De verdediging van het huis wordt uitgevoerd door de soldaten, die de openingen van de holte van binnenuit afdekken tussen de platen van hun hoofd. Het is interessant om te weten dat de kolonies niet zomaar een nest bezetten, maar ze selecteren op basis van het samenvallen van de ingang met de plaat van het hoofd van hun soldaat.
Dus de prestaties en beperkingen van soldaten ze hebben directe en indirecte effecten op de voortplanting van de kolonie. Om deze reden wijzen entomologische experts erop dat de specialisatie van het soldatenhoofd het resultaat is van een proces van aanpassing aan de beschikbare nesten.
De verdediging van de blokkade: wanneer het lichaam een levende deur is
De term fragmose verwijst naar de morfologische en gedragsaanpassing die wordt vertoond door bepaalde dieren die: stelt ze in staat om met hun eigen lichaam de ingang van de nesten te blokkeren of holen die ze bezetten. Dit soort aanpassingen zijn vastgesteld bij dieren van verschillende taxa. Meer specifiek in verschillende geslachten van mieren, spinnen, amfibieën en ringwormen.
In het geval van de schildpadmieren wordt de structuur niet alleen gebruikt om de ingangen te blokkeren, maar ze gebruiken ze ook als graafmachines om indringers uit het nest te slepen.
Waar leeft de schildpadmier?
De schildpadmier leeft in de Neotropen, in droge streken. Het strekt zich dus uit van het puntje van Zuid-Florida, inclusief de Florida Keys, tot de Bahama's, Cuba en Jamaica. Het wordt ook gevonden in de savanne van Brazilië.
De evolutie van het hoofd van de soldaat van schildpadmieren
Uit de analyse van de 119 soorten van het geslacht Cephalotes het is gevonden dat hoofdplaat is een functie die in de loop van de tijd is geëvolueerd.
Het is krachtig opvallend dat de hoofden van de soldaten vier verschillende morfotypes omvatten. In feite kan de plaat van de grootste soort vier keer zo breed zijn als zijn tegenhangers van andere soorten.
Onlangs heeft een groep onderzoekers de fysieke kenmerken van de soldaten van 115 verschillende soorten schildpadmieren en de holtes waarin ze leven in verband gebracht. Op basis van de gegevens voerden ze een analyse uit van de evolutionaire relaties tussen soorten.
De analyse is de eerste in zijn soort voor schildpadmieren, en stelt u in staat om te ontdekken hoe de omgeving de evolutie van de groep heeft gevormd.
Als aanvulling op het onderzoek plaatsten de auteurs mierenkolonies in boomholten die iets groter waren dan de platen van hun soldaten. In deze omgeving hebben de mieren het niet overleefd, omdat ze vaak werden binnengevallen door andere soorten mieren.
Deze bevinding illustreert dat de lichamen van mieren in feite zijn geëvolueerd op basis van hun leefgebied.
Welke factoren bedreigen deze kleine krijgers?
Miljoenen jaren lang heeft de omgeving de morfologie van deze mieren beïnvloed, waardoor ze zijn veranderd in de complexe wezens die ze nu zijn. De belangrijkste bedreigingen voor de schildpadmier zijn ontbossing en opwarming van de aarde, die de beschikbaarheid van hun leefgebied verminderen.
Dergelijke factoren kunnen een cascade-effect hebben en op middellange termijn het voortbestaan van de mieren beïnvloeden. Het is zeer verontrustend dat een groot deel van de regio's in de onderzochte studies, waar ze wonen, wordt landbouwgrond.
