Bij een klinisch geval gebruiken dierenartsen verschillende aanwijzingen, de zogenaamde klinische symptomen, die ons naar de ene of de andere kant leiden om uiteindelijk de oorzaak van het probleem te vinden.
We zouden kunnen zeggen dat deze tekens ze zijn als broodkruimels die ons naar de oorsprong van het conflict leiden. Proteïnurie bij honden is een van die broodkruimels, die ons over het algemeen naar de nieren brengt op zoek naar het pathologische proces. Maar het kan ook leiden tot een probleem in andere lichaamssystemen.
Wat is proteïnurie?
Semiologie is een fundamentele discipline die onder meer verantwoordelijk is voor het catalogiseren en benoemen van klinische symptomen. Als we dit woord analyseren vanuit een semiologisch oogpunt, extraheren we dat:
- Eiwit-: Voorvoegsel dat verwijst naar eiwitten.
- -urie: Achtervoegsel dat de uitscheiding via de urine weergeeft.
Daarom, proteïnurie is niets meer dan een abnormale toename van de hoeveelheid gedetecteerd urine-eiwit.
Deze aandoening is meestal gedetecteerd met behulp van teststrips. Deze tool is erg snel, nuttig en effectief. Deze teststrips hebben dezelfde functie als die welke in de humane geneeskunde worden gebruikt om de diagnose van bijvoorbeeld urineweginfecties vast te stellen.
Momenteel zijn er andere, meer specifieke methoden voor de diagnose en classificatie van proteïnurie.
Wat veroorzaakt proteïnurie bij honden?
Voor een beter begrip gaan we de oorzaken onderverdelen in drie secties:
Prerenale oorzaken
Dat wil zeggen, degene die niet te maken heeft met nierproblemen, zo niet vanwege andere aandoeningen die de eiwittoevoer naar de nieren verhogen, met de daaruit voortvloeiende eliminatie.
In deze sectie kunnen we vinden:
- Koorts: bepaalde processen die optreden bij hoge koorts.
- epileptische aanvallen
- Onderkoeling: een significante daling van de lichaamstemperatuur.
- Overmatige lichaamsbeweging: Waar er sprake is van een aanzienlijke verwonding van spierweefsel.
- Hemolytische anemieën.
Over het algemeen is proteïnurie onder deze omstandigheden niets meer dan een neveneffect, en het is zelden een groot probleem om over na te denken. In feite blijft dit teken vaak volledig onopgemerkt en wordt het alleen opgelost door het primaire probleem te behandelen.
Nier oorzaken
Wanneer het probleem zich in een nierdisfunctie, wat leidt tot een storing in de juiste filtercapaciteit, met de daaruit voortvloeiende eliminatie van eiwitten.
In deze rubriek vinden we verschillende nierziektes, zoals:
- Glomerulonefritis
- amyloïdose
- Glomerulosclerose.
- Ziekten die het nierweefsel aantasten, zoals leishmaniasis.
Postnale oorzaken
Dat wil zeggen, die problemen die de eliminatie van eiwitten veroorzaken, maar het probleem zit tussen de nier en de urinewegen.
In deze sectie kunnen we pathologische processen vinden zoals:
- Bloedingen: Door een trauma of erosie, bijvoorbeeld de aanwezigheid van kristallen in de urine. Wanneer bloed in de urine wordt uitgescheiden, treedt onvermijdelijk een bijbehorende proteïnurie op.
- Urine-infectie: Urineweginfecties kunnen een toename van uitgescheiden eiwitten veroorzaken als gevolg van het geproduceerde bloed en de aanwezigheid van witte bloedcellen.
- Prostaatproblemen bij mannen.
Behandeling
Over het algemeen vereist dit klinische teken meestal geen specifieke behandeling. Meestal, met de oplossing van de primaire oorzaak, proteïnurie verdwijnt meestal snel.
Hoewel het waar is dat het geen ernstig probleem is, moet deze aandoening in gedachten worden gehouden, aangezien een aanzienlijk verlies van eiwitten, ongeacht de oorsprong, Ja, het kan leiden tot ongewenste omstandigheden zoals::
- Oedeem.
- Trombo-embolie
- Systematische hypertensie.
- Wondgenezingsproblemen.
Overwegingen
Proteïnurie is een teken dat volledig onopgemerkt blijft door hondenverzorgers. Zoals we al hebben geleerd, wordt de aanwezigheid ervan gedetecteerd door een reeks chemische analyses die door de dierenarts worden uitgevoerd.
Hoewel proteïnurie als zodanig niet met het blote oog kan worden opgespoord, kan het wel we kunnen rekening houden met bepaalde belangrijke aspecten waarmee het verband kan houden. Bijvoorbeeld:
- Urinekleur: Donkere en roodachtige urine.
- Frequentie van urineren: Over het algemeen een verhoging van de frequentiedie verband kunnen houden met nierproblemen.
- Moeite met urineren: dat de hond weinig plast en valt, kan wijzen op een urineweginfectie.