Als we in de spannende wereld van dermatologie duiken, is niets wat het lijkt, en zeker niet bij het omgaan met mestceltumoren. Bij het lezen van een boek over cytologie, een discipline waar ik gepassioneerd over ben, herinner ik me hoe de auteur naar dit type tumor verwees als "de grote imitator".
Later zullen we de reden voor deze merkwaardige naam uitleggen, en we zullen proberen ons te concentreren op de therapeutische mogelijkheden die er zijn tegen dit pathologische proces.
Mestceltumoren of mestceltumoren
Als we het hebben over mestceltumoren, hebben we het over de huidtumor waaraan onze honden metgezellen het vaakst lijden, en dat feit is niet triviaal. Geschat wordt dat ongeveer een op de vier of vijf huidtumoren kan een mestcel zijn.
Deze tumorprocessen zijn te wijten aan de abnormale groei en vermenigvuldiging van cellen, die logischerwijs mestcellen worden genoemd.
Dit celtype is gerelateerd aan de immuunrespons op elk type allergie. Ze zijn verantwoordelijk voor het vrijgeven van histamine, heparine en andere stoffen. En ja, het is dezelfde histamine die antihistaminica 'neutraliseren'.
Etiologie en presentatievorm
Zeker, de reden voor deze abnormale groei van het tumorproces is niet erg bekend. Het vermoeden bestaat echter dat het kan een multifactoriële oorsprong hebben, veroorzaakt door genetische veranderingen, virussen, huidontstekingen en andere endogene en exogene oorzaken.
Elke hond kan een mestceltumor ontwikkelen, hoewel Brachycephalic rassen, dat wil zeggen met een afgeplatte snuit, hebben een speciale voorkeur.
Klinisch verschijnt het in de dermis of epidermis als een huidlaesie van welke aard dan ook. En als ik zeg van welk type dan ook, dan is het van elk type, en dus dat van 'de grote navolger'.
Potentieel kan alles op de huid een mestcel zijn, zelfs een teek als je me opschiet. Gedurende mijn hele carrière heb ik zaken behandeld van: wratvormige mestceltumoren, huidirritatie, moedervlekken, puistjes, zelfs eens een baasje dacht dat zijn hond een vreemde tepel had en het bleek een mestcel te zijn, kun je je voorstellen…
Om deze reden is het belangrijk om bij het minste vermoeden dat er iets mis is naar uw dierenarts te gaan.
Behandeling
Wat de behandeling betreft, zijn er in grote lijnen drie opties die zullen afhangen van de mate van maligniteit en betrokkenheid van de tumor.
Chirurgie
Het is een voorkeursbehandeling voor tumoren in de huid of het weefsel, en in gebieden waar de mogelijkheid bestaat om een operatie uit te voeren met voldoende marges om herhaling te voorkomen.
Na excisie van de tumor, idealiter een omtrek van minimaal drie centimeter rond de primaire focus van de tumor. Deze overweging is essentieel om herhalingen te voorkomen.
Als de operatie met deze overwegingen niet kan worden uitgevoerd, bijvoorbeeld een tumor naast het oog waar de excisieperimeter niet kan worden verlengd, wordt aanbevolen om "verwijderen wat kan" en complementeer met een van de volgende therapieën.
Radiotherapie
Een adjuvante behandeling geïndiceerd voor situaties vergelijkbaar met die van het vorige voorbeeld. Aan de andere kant is het vooral interessant bij tumoren waarvan de evaluatiediagnoses gewaarschuwd voor een mogelijkheid van een kans op herhaling, of waar het moeilijk weer te verwijderen is in het geval deze terugval optreedt.
Helaas, ondanks de voordelen ervan, is het gebruik van bestralingstherapie in de diergeneeskunde niet wijdverbreid, en Er zijn maar weinig centra die over de apparatuur en het personeel beschikken om dit soort interventies uit te voeren.
Chemotherapie
Deze behandeling is speciaal geïndiceerd voor dieren met mestceltumoren die zijn uitgezaaid, meervoudig voorkomen, of wiens chirurgische verwijdering of radiotherapiebehandeling niet kan worden uitgevoerdOfwel door hoge leeftijd of gebrek aan middelen.
In de dagelijkse praktijk wordt vanwege de kostbare en gecompliceerde behandeling met radiotherapie vaak chemotherapie als vervanging gebruikt.
Er zijn verschillende chemische behandelprotocollen, waarvan de keuze zal afhangen van de criteria die zijn vastgesteld door de klinisch dierenarts.
Vanuit deze ruimte zou ik graag het belang van een vroege diagnose te verzamelen. Neem bij een vreemde verwonding die u aan uw hond ziet contact op met de dierenarts zodat hij correct kan worden beoordeeld. Mastocytoom, indien vroeg behandeld, heeft een veel betere prognose.