Jongleren met otters is een van de meest opvallende gedragingen van dieren. Zoogdieren trekken al onze aandacht vanwege hun innemende en vertrouwde morfologie, maar als ze ook nieuwsgierig gedrag vertonen, ze wekken ons meer interesse.
Otters worden beschouwd als zeer intelligente dieren. Een van hun meest populaire vaardigheden is hun werk als architecten en gereedschapsbouwers.
Deze dieren hebben echter ander, minder bekend gedrag. We laten ze hieronder zien.
Introductie van dit zoogdier
Een van de bekendste dingen over otters is dat het in het water levende zoogdieren zijn. Ze zijn te vinden in rivieren, maar er zijn ook mariene soorten. Wat de taxonomie betreft, behoren otters tot de familie van de mustelidae. Dassen of fretten zijn ook te vinden in deze groep.
Kenmerken
Hier zijn enkele van de meest relevante morfologische kenmerken:
- Deze zoogdieren hebben een groot lichaam, 85 centimeter lang worden zonder de staart mee te tellen.
- Zijn dikke en waterdichte vacht vertoont verschillende tinten. De tonaliteit is meestal donkerbruin, hoewel een grijsachtige kleur wordt waargenomen in het ventrale gebied, dat opklaart in het keelgebied.
- Een licht seksueel dimorfisme kan worden waargenomen bij otters. De spanwijdte van mannelijke otters is groter dan die van vrouwtjes.
Habitat en verspreiding
Otters zijn meestal te vinden aan de oevers van rivieren, omringd door vegetatie. Ze zijn dol op kristalhelder water met een bodem omringd door stenen.
Deze zoogdieren profiteren van natuurlijke ruimtes zoals holen of grotten, die zich meestal aan de randen van het water bevinden. Ze hebben alleen een vast hol tijdens het broedseizoen, en buiten deze periode varieert de locatie.
Andere bezienswaardigheden
Een merkwaardig feit over deze dieren is dat: ze worden gekenmerkt door zeer territoriaal te zijn. Binnen het territorium van een mannetje staat dit andere soortgenoten of andere dieren niet toe om te jagen.
De aanwezigheid van otters in rivieren ze zijn een goede indicator van de toestand van hun wateren. Door vervuiling van het rivierwater, het kappen van bomen of andere bedreigingen staat de otter op de lijst van 'species of special interest'.
Het jongleren met otters
Otters hebben zeer nieuwsgierig gedrag, zoals het jongleren dat ze uitvoeren als ze in het water zijn. Ze spelen graag met stenen of kiezels, die ze gooien en verzamelen met hun voorpoten.
Zenuwachtig bewegend, lijkt het alsof ze ermee jongleren. Er is dus sprake van jongleren met otters.
Dit gedrag werd verondersteld te worden uitgevoerd met het oog op verbetering. Men dacht dat het doel was hun motoriek bij het foerageren te verbeteren.
Een recente studie heeft echter de reden achter dit gedrag ontdekt.
De reden achter het jongleren met de otters
Een groep onderzoekers van de Universiteit van Exeter heeft onlangs een studie over het onderwerp gepubliceerd. Ze analyseerden het gedrag van in totaal 50 otters van twee verschillende maar nauw verwante soorten.
Van de gehele steekproefgroep behoorden 44 individuen tot de Aziatische dwergotter (Aonyx cinereus) en slechts 6 behoorden tot de kortharige otter (Lutrogale perspicillata). De eerste voedt zich met schaaldieren en de tweede vangt vis.
De studie, gepubliceerd in Royal Society Open Science, richt zich op de oorzaak van dit gedrag. Om dit te doen, voerden ze verschillende experimenten uit met otters, waardoor ze puzzels krijgen om het voedsel te extraheren.
Ze voorspelden ook dat Aziatische otters beter zouden zijn in het oplossen van deze puzzels. Dit kan zijn omdat ze schelpdieren eten en moeten uitzoeken hoe ze het eruit kunnen halen.
Bij het relateren van de frequentie van jongleren, hielden ze rekening met aspecten zoals: soort, leeftijd, geslacht en honger. Dit onderzoek leverde merkwaardige resultaten op.
Welke aspecten zijn het meest relevant in dit gedrag?
De studie heeft aangetoond dat jonge en oude otters jongleerden meer dan volwassenen. Ze hebben echter geen verschillen waargenomen die verband houden met soort of geslacht.
Een mogelijke verklaring is dat volwassen otters zich richten op fokken en fokken, terwijl jong en oud tijd kunnen besteden aan het spelen van spelletjes.
Van oudere vrouwen wordt aangenomen dat ze jongleren om cognitieve achteruitgang tegen te gaan. En dat verbetert bij jonge otters hun motorische ontwikkeling.
Aan de andere kant werd waargenomen dat jongleren meer continu was als de otters honger hadden. Dit zorgde er echter niet voor dat ze de puzzels niet sneller oplosten.
Concluderend is er gesuggereerd dat jongleren met otters kan ontstaan op basis van anticipatie op voedsel. Het lijkt erop dat ze niets te maken hebben met het vermogen om voedsel te extraheren.
De auteurs merken echter op dat de onderzoeken werden uitgevoerd met exemplaren in gevangenschap. Zij zijn van mening dat het gepast is om op lange termijn en meer gedetailleerde studies over wilde otters uit te voeren.