In de meeste gevallen zijn huisdierverzorgers de eersten die de symptomen van een ziekte detecteren waaraan hun dieren lijden. Sommige van deze symptomen kunnen onopgemerkt blijven, zoals koorts, bleke slijmvliezen of roodheid van de oren.
Anderen daarentegen zijn veel opvallender gezien hun aard. Epileptische aanvallen zijn een van die zeer karakteristieke symptomen, en ze blijven zeker niet onopgemerkt.. In de volgende regels gaan we het hebben over de mogelijke oorzaken van aanvallen bij honden.
Convulsiesyndroom
Het is noodzakelijk om te definiëren waar een aanval over gaat: dit bestaat uit de klinische manifestatie van een tijdelijke hersendisfunctie. Het is belangrijk om de temporele termijn te benadrukken, aangezien aanvallen gewoonlijk enkele seconden tot enkele minuten duren.
Deze disfunctie wordt veroorzaakt door een plotselinge, massieve en synchrone ontlading van corticale neuronen. Dat wil zeggen, het is alsof plotseling de neuronen, die kalm en ontspannen waren, allemaal tegelijk begonnen te springen zonder enige controle.
Deze voorbijgaande neuronale waanzin veroorzaakt de volgende veranderingen in het lichaam van de hond:
- Verlies of afname van kennisniveau. Ze kunnen het bewustzijn verliezen en niet reageren op externe prikkels.
- Ongecontroleerde beweging of verandering van spiertonus.
- Abnormaal gedrag, zoals het jagen op denkbeeldige vliegen.
- Activering van het vegetatieve zenuwstelsel: speekselvloed, plassen, ontlasting.
Opgemerkt moet worden dat dit Epileptische aanvallen zullen altijd een teken van ziekte zijn, geen ziekte op zich. Dierenartsen benaderen deze aandoening dan ook altijd als het topje van een ijsberg waarop we verder moeten zoeken om tot de juiste diagnose te komen.
Oorzaken van aanvallen bij honden
We kunnen de oorzaken in twee grote groepen verdelen om hun verklaring te vergemakkelijken.
Intracraniële oorzaken
Dit is het geval wanneer we in de hersenen de verandering kunnen lokaliseren die de aanval veroorzaakt. Elke verwonding die de hersenschors aantast, kan leiden tot: het optreden van aanvallen bij het individu. In het algemeen kunnen we praten over:
- Ontsteking van hersenweefsel (encefalitis) aanwezig bij ziekten zoals hondenziekte.
- Hoofdletsel als gevolg van klappen of vallen.
- Aangeboren misvorming. Bijvoorbeeld waterhoofd.
- Primair neoplasma van hersenoorsprong, en ook secundaire hersenmetastasen.
- Hartinfarct
Elk van deze afwijkingen kan mogelijk de oorzaak zijn van aanvallen. Logischerwijs moeten de bovengenoemde omstandigheden en die kenmerkende neuronale revolutie plaatsvinden. Dit is afhankelijk van de gewonde hersengebied en de mate van betrokkenheid.
Extracraniële oorzaken
In deze sectie zullen we opnemen: alle oorzaken van aanvallen die niet worden veroorzaakt door hersenletsel, dat wil zeggen degenen die niet in de vorige groep zijn ingedeeld. Er zijn verschillende pathologische processen die, zelfs als ze zich ver van de hersenen ontwikkelen, er een directe invloed op hebben en epileptische aanvallen kunnen veroorzaken.
- Intoxicatie: Er zijn verschillende toxines die epileptische aanvallen bij honden kunnen veroorzaken. Lood, organofosfaten of strictin zijn enkele van de meest voorkomende.
- Hypoglykemie: een daling van het glucosegehalte in het bloed, vooral vaak voor bij puppy's, kan epileptische aanvallen veroorzaken. Het is noodzakelijk om te onthouden hoe belangrijk het is om voor het dieet van de puppy te zorgen om onder andere hypoglykemie te voorkomen.
- Shunt portosystemisch: Dit vreemde woordje verwijst naar een abnormale communicatie in de bloedcirculatie, met name tussen de veneuze en arteriële circulatie. Deze omleiding voorkomt dat de in het bloed aanwezige afvalstoffen door de lever worden gezuiverd, waardoor het lichaam van het dier "intoxicatie" krijgt, wat kan leiden tot epileptische aanvallen.
- Leverproblemen: Op dezelfde manier als in de ShuntWanneer er een storing in de lever is, is dit belangrijke orgaan niet in staat om afvalstoffen goed uit het lichaam te zuiveren. Het klinische beeld van de hersenen dat verband houdt met leverstoringen wordt genoemd "Hepatische encefalopathie ”, en komt vaak voor bij toevallen.
Aanvallen van idiopathische oorsprong
Soms kunnen dierenartsen niet achterhalen wat een symptoom veroorzaakt, omdat er geen duidelijke of detecteerbare oorzaak is. In deze gevallen wordt de term gebruikt "Idiopathisch" om te verwijzen naar een ziekte van onbekende oorsprong.
Het komt voor dat het bij veel mensen niet mogelijk is om de onderliggende ziekte te vinden, dus de diagnose idiopathische aanval wordt gesteld. Het wordt beschouwd als de meest voorkomende oorzaak van aanvallen bij honden. Hoewel, gelukkig, met de juiste behandeling, het meestal een goede prognose heeft.
In het algemeen hebben we de meest voorkomende oorzaken van aanvallen bij honden verzameld; de redenen kunnen echter divers zijn en in dit klinische beeld moet de actie onmiddellijk zijn.
Daarom, in het geval van een vermoeden dat uw hond epileptische aanvallen heeft, ga direct naar uw vertrouwde dierenarts.
