Wanneer we een dier observeren dat zich camoufleert met zijn omgeving, komt het concept van mimicry direct in ons op. Er zijn meerdere voorbeelden van in de natuur, toch? Stick insecten, motten met bruine kleuren die de bast van bomen imiteren en vele anderen. Maar misschien gebruiken we de term niet zo goed. We gaan dit taaldebat behandelen met de crypsis van het bladinsect.
Crypsis of mimiek?
Alvorens deze fascinerende ongewervelde te introduceren, is het noodzakelijk om de definitie van beide termen te definiëren:
- Mimiek is het vermogen van bepaalde levende wezens om op andere dieren te lijken. Dit kan ze verschillende voordelen opleveren, van het vermijden van roofdieren tot gemakkelijker jagen.
- Crypsis is het vermogen van bepaalde dieren om onopgemerkt te blijven in het midden waar ze zijn.
Dus als een valse koraalslang lijkt op een andere zeer gif.webptige soort, hebben we het over een soort nabootsing, maar als we het hebben over het vermogen van het bladinsect om gebladerte te simuleren, we worden geconfronteerd met een cryptisch fenomeen.
Deze termen lijken zo op elkaar dat ze verwarring kunnen veroorzaken, en om deze reden gaan we hun verschillen illustreren aan de hand van het voorbeeld van het bladinsect.
De fascinerende wereld van het bladinsect
De fílids of bladinsecten zijn een reeks ongewervelde dieren die behoren tot de orde van de phasmids (stok- en verwante insecten), en worden gekenmerkt door het hoogst mogelijke niveau van crypsis in de natuurlijke omgeving. De vorm van hun lichaam, hun kleur en zelfs hun gedrag ze imiteren perfect het gebladerte waarin ze leven.
Hier zijn enkele kenmerken van het genre phyllium:
- Zoals de naam aangeeft, hun lichaam imiteert perfect een blad: ze hebben een rond en afgeplat uiterlijk op het achterlijf en hun kleine kop lijkt op de bladbasis.
- Het niveau van imitatie is zodanig dat de zenuwuiteinden in de vleugels van dit insect perfect het irrigatiesysteem van een blad vertegenwoordigen.
- De pigmentatie kan variëren afhankelijk van de omgevingsvochtigheid, met groene, gelige of bruine kleuren, afhankelijk van de plaats van herkomst.
- Ze vertonen een duidelijk seksueel dimorfisme, aangezien de mannetjes slanker zijn, meer ontwikkelde antennes hebben en de vleugels een groter deel van hun lichaam beslaan. Dit heeft een duidelijke biologische betekenis, omdat ze in sommige gevallen moeten vliegen om vrouwtjes te kunnen zoeken en zich voort te planten.
- Ze zijn strikt herbivoor en voeden zich alleen met de bladeren van bepaalde planten.
Een leven vol bedrog
We hebben voor deze volgorde van insecten gekozen omdat: ze vertegenwoordigen perfect het verschil tussen crypsis en mimesis. Laten we eens kijken met een voorbeeld:
Het stekelige bladinsect Extatosoma-tiaratum, Een naaste verwant van degene die hier wordt genoemd, vertoont fascinerend gedrag in zijn jongere stadia:
- De nimfen die net uit het ei zijn gekomen, zijn minder dan een centimeter lang en staan volkomen machteloos tegenover de gevaren van de natuur.
- Daarom kiezen ze voor een techniek gebaseerd op mimicry: lijken zowel morfologisch als gedragsmatig op mieren, aangezien er maar heel weinig dieren zijn die aangepast zijn om ze als voedselbron te gebruiken (myrmecophagi)
- Het imiteren van deze minder smakelijke insecten, uw overlevingskansen maximaliseren.
Nimfen van het geslacht Extatosoma zijn praktisch hetzelfde als een mier.
We hopen dat je het belangrijkste verschil tussen de genderafschrikkende tactiek hebt kunnen waarnemenphylliumen geslacht Extatosoom.Bladinsecten van het eerste geslacht zijn cryptisch, omdat ze lijken op de bladeren waarin ze leven, terwijl de laatste mimetisch zijn, omdat ze op een ander dier lijken.
Verschillende tactieken, hetzelfde doel
In ieder geval hebben we te maken met een taalverwarring die meer anekdotisch is dan wat dan ook, want uiteindelijk hebben zowel crypsis als mimicry dezelfde functie bij deze dieren: vermijding van roofdieren.
Belangrijker dan de aanduiding van natuurlijke processen is hun begrip, en de evolutionaire betekenis van deze misleidingen is duidelijk. Het enige wapen dat deze levende wezens hebben, is hun vermogen om onopgemerkt te blijven, en dus zowel hun lichaam, hun gewoonten als hun gedrag. hebben aangepast aan deze strategie.
