Als we denken aan vogeltrek, is het gemakkelijk dat het eerste dat in je opkomt de ganzen zijn die in een perfecte "V" in de lucht vliegen. Maar veel meer vogels migreren, van kleine zangvogels of zangvogels tot enorme gieren, die te zwaar lijken om zeeën over te steken.
Trekbewegingen bij vogels zijn het hele jaar door geconcentreerd in twee perioden:
- De bewegingen aan het einde van de zomer richting warmere streken, voor de voorzienbare komst van herfst en winter.
- Die vogels die migreren naar koudere gebieden, als ze zien dat de lente de regio nadert waar ze zijn.
Migratie bij vogels is altijd van groot belang geweest in de wereld van zoölogie en ethologie. Een van de grote vragen over dit onderwerp is proberen te begrijpen waarom migreren vogels?.
Al het onderzoek dat de afgelopen decennia is uitgevoerd, suggereert dat de belangrijkste reden voor migratie bij vogels is om: verplaatsen van gebieden met weinig of afnemende hulpbronnen naar gebieden met overvloedige of groeiende hulpbronnen. De twee belangrijkste bronnen zijn:
- Het eten.
- De nestplaats.
We nodigen je uit om verder te lezen, want we zullen je veel meer vertellen over migratie bij vogels, de soorten die er zijn, hoe het wordt gereguleerd en veel voorbeelden van trekvogels.
Waar migreren de vogels?
Allereerst moeten we weten dat de vogels die het noordelijk halfrond van de planeet bewonen met de komst van de winter naar het zuiden migreren, op zoek naar warme oorden, en naar het noorden als de zomer komt.
Het punt is om altijd op een temperatuur te blijven die goed genoeg is, zodat er een overvloed aan voedsel is, of het nu groenten, insecten of andere dieren zijn. Laten we enkele voorbeelden bekijken:
- GierzwaluwenApus apus), de zwaluwen (Hirundo Rustica) en vliegtuigen (Delichon urbicum) ze overwinteren in sub-Sahara Afrika of tropisch Azië. Ze migreren meestal tussen februari en mei naar Europese landen en Rusland. Hier vinden ze hun nestplaatsen en een grote overvloed aan vliegende insecten, zoals muggen.
- De kraanvogel (Grus grus) en de gans (Anser anser) ze migreren niet zo ver naar het zuiden als de bovengenoemde vogels. De overwinteringsplaats is meestal Spanje en Frankrijk, maar ook landen als Pakistan, Irak, Turkije of Israël, die in de winter niet bepaald warme klimaten zijn, hoewel ze gematigd zijn.
- Af en toe kunnen ze migreren naar het uiterste noordwesten van Afrika. Wat er gebeurt, is dat deze vogels uit zeer koude klimaten komen, zoals Rusland. In feite bewonen ze meestal ecosystemen zoals de toendra, waar ze in de lente broeden. Een van de beste plekken om deze vogels in de winter te observeren, Het is het Doñana Nationaal Park, in Huelva, Spanje.
Aan de andere kant doen vogels die op het zuidelijk halfrond leven het tegenovergestelde. Wanneer de winter nadert, vliegen ze naar het noorden, en wanneer de zomer aanbreekt in het zuidelijkste deel van dat halfrond, gaan ze daarheen.
Soorten migratie bij vogels
Op hun route komen vogels fysieke barrières tegen zoals bergen of zeeën, ecologisch zoals woestijnen en ook meteorologisch zoals grote stormen, orkaankracht, hittegolven, enz. Om op hun bestemming te komen, moeten ze al deze barrières overwinnen en hoe verder ze gaan, hoe gevaarlijker de weg zal zijn.
Vogeltrek over lange afstand
Langeafstandstrekvogels reizen meer dan 10.000 km. Al deze vogels kunnen van het noordelijk halfrond van de planeet naar het zuidelijk halfrond reizen.
Bijvoorbeeld de magnoliazanger (Setophaga magnolia) vliegt van Noord-Amerika naar Zuid-Amerika. Andere trekvogels over lange afstand zijn de collipint-marlijn (Lapse limosa), de noordse stern (Sterna paradijs) of de pichoneta pijlstormvogel (Puffinus puffinus).
Migranten op middellange afstand of trans-Sahara
Deze vogels, waaronder veel zangvogels, migreren van de gematigde streken van het noordelijk halfrond naar de gematigde streken van het zuiden. Ze kunnen tijdens hun reis ongeveer 5.000 km afleggen, zowel om te gaan als om terug te keren.
- Bonelli's Eagle (Aquila fasciata)
- Zwartkop (Sylvia Atricapilla)
- Bijeneter (Merops apiaster)
Vogels met migratie over korte afstand of pre-Sahara
Het zijn vogels die ze migreren een afstand tussen 2.000 en 3.000 km. Bijvoorbeeld van het noorden van de Verenigde Staten naar het zuiden van hetzelfde land of van het noorden naar het zuiden van Europa.
- Blauwe GaaiCyanocitta cristata)
- Rood-rode lijster (Turdus iliacus)
- Muzikaal klamboe (Phylloscopus trochilus)
- Kievit (Vanellus vanellus)
Hoogte migranten
Deze vogels worden eigenlijk niet als trekvogels beschouwd, aangezien ze zelf geen trekbewegingen uitvoeren, alleen reizen vanuit hoger gelegen gebieden, zoals een berg, naar lager gelegen gebieden, zoals valleien.
- accent (Prunella modularis)
- Treparriscos (Tichodroma muraria)
- Zwartkopmerel (Turdus torquatus)
- Cotuí kwartel (Noordelijke bobwhite)
Fysiologie van migratie bij vogels
Migratie bij vogels is gebaseerd op verschillende endogene processen. Deze processen vinden plaats in het lichaam, maar worden gemotiveerd door veranderingen die plaatsvinden in de omgeving en worden direct ontvangen door het centrale zenuwstelsel van vogels.
In het bijzonder de hypofyse (klier gevonden aan de basis van de schedel) is gevoelig voor licht. Wanneer de daglichturen beginnen te verlengen, neemt de vogel deze stimulus waar via de ogen, die de informatie naar de klier transporteren.
Het begint een reeks hormonen af te scheiden die de immigratie zorg of Zugunruhe. Het is een nerveus gedrag dat bij vogels voorkomt en hen ertoe brengt gedragingen uit te voeren om migratie te vergemakkelijken, zoals:
- Hyperfagie, Eet overmatig.
- Verhoogde rode bloedcellen in het bloed.
- Gedrag dat leidt tot gezelligheid van individuen dat ze normaal gesproken niet samenwonen.
Nog een klier met een belangrijke rol in het migratieproces bij vogels is de schildklier?, die de mobilisatie en ophoping van vet in specifieke delen van het lichaam uitvoert om de thermoregulatie en de beschikbaarheid van energie voor de lange reis te vergemakkelijken.
De lichaamsdelen waar deze vetten zich ophopen zijn voornamelijk het sleutelbeen, de coracoideus op de ribben, de buik, de heup en het perianale gebied. Daarnaast hoopt vet zich ook op in de spieren, behalve in het hart.
Tot slot, We kunnen benadrukken dat de belangrijkste factor voor migratie bij vogels de fotoperiode is. Dit, gemedieerd door een hormoon genaamd melatonine, zet alle noodzakelijke fysiologische processen in gang.
Ook, zoals we al zeiden, is een van de redenen voor migratie het vinden van een goede plek om te broeden. Daarom zijn geslachtshormonen zoals: testosteron speelt ook een sleutelrol.