Is er altruïsme bij dieren, of is er altijd een motivatie achter onbaatzuchtige actie? Deze vraag is in de geschiedenis vele malen gesteld, zowel om over ons mensen als over andere levende wezens te praten.
Dieren bestaan in de samenleving, en het voordeel van enkelen kan (bijna altijd) worden vertaald in een positieve totaaltelling voor de soort. Daarom is het niet verwonderlijk dat wetenschappers betwijfelen of er in de natuur totaal altruïstische handelingen bestaan.
Wat is altruïsme?
In de natuur is altruïsme de relatie tussen twee individuen op een zodanige manier dat een van hen profiteert van de actie van een ander ten koste van de afname van de biologische werkzaamheid van de laatste.
Voorbeelden van "altruïsme" in de natuur
In het wild Het overleven en in stand houden van de soort zijn de belangrijkste drijfveren voor levende wezens. Bij deze manier van leven is er geen plaats voor altruïsme. Er zijn echter enkele gevallen die ons op het eerste gezicht zouden doen twijfelen. We stellen ze hieronder aan u voor.
Gemeenschappelijke borstvoeding
Bij veel soorten zoogdieren zijn verschillende vrouwtjes verantwoordelijk voor het zogen van hun jongen en anderen in de groep. In plaats van tijd en middelen te investeren in het opvoeden van alleen hun eigen nakomelingen, tonen ze geen voorkeuren en delen ze het werk met de rest van de moeders. Een voorbeeldsoort van gemeenschappelijk zogen zijn capibara's.
Alarmoproepen
Prairiehonden gebruiken verschillende soorten waarschuwingsoproepen om het gevaar te beschrijven dat het hol nadert. Dus, Ze waarschuwen de rest van de groep zodat ze zich kunnen verstoppen en veilig kunnen blijven. Zolang een prairiehond als uitkijk voor anderen fungeert, wordt hij blootgesteld aan gevaar om zijn metgezellen te redden.
Een soortgelijk geval wordt waargenomen bij stokstaartjes, waar burgerwachten het terrein aftasten en alarmsignalen afgeven wanneer roofdieren in de buurt zijn.
Helpers in het nest of hol
De jongste individuen van vele soorten vogels blijven bij hun ouders en helpen bij de zorg voor het volgende broed, in plaats van te vertrekken om hun eigen gezin te stichten. De koolmees en de Florida Jay zijn twee voorbeelden van hulpvogels.
Reproductief altruïsme
Werkinsecten die in samenlevingen leven, zoals mieren of bijen Ze "offeren" hun eigen vruchtbaarheid op en ze zijn uitsluitend gewijd aan de zorg voor en het voeden van de afstammelingen van de koningin van de kolonie.
Bestaat altruïsme echt bij dieren?
Al deze voorbeelden van altruïsme en vele andere die er zijn, doen ons natuurlijk afvragen waarom het gebeurt. Als natuurlijke selectie de voorkeur geeft aan die strategieën die de biologische werkzaamheid van een individu en niet van de groep vergroten, hoe kan dan de evolutie van altruïstisch gedrag worden verklaard?
De eerste verklaring is verwantschap: Via familieleden kunnen de eigen genen van een individu ook worden doorgegeven aan een toekomstige generatie. Dit doet zich voor wanneer de voordelen van het verhogen van de biologische werkzaamheid van een familielid groter zijn dan de kosten van het verminderen van de werkzaamheid van het altruïstische individu.
Dit gedrag wordt overgedragen en gaat door in de bevolking, en het is een indirecte manier om bij te dragen aan de volgende generatie, maar wat gebeurt er als er geen verwantschap is?
- Intraspecifieke samenwerking. Twee individuen werken samen omdat ze er allebei baat bij hebben, hun biologische werkzaamheid vergroten en daarom zijn de genen die dit soort relaties bevorderen, verspreid in de populatie. Een voorbeeld is groepsjagen: hoe meer jagers erbij betrokken zijn, hoe groter de kans dat een grote prooi met succes wordt geraakt.
- Wederkerig altruïsme. De ene keer handelt een persoon altruïstisch en de andere keer neemt de begunstigde deze rol op zich. Dit is de gebruikelijke situatie als je in een gemeenschap woont: Als een individu niet meewerkt, wordt hij 'gestraft' door de rest van de groep, zodat samenwerken het handigst is. Dit gebaar is heel typerend voor groepen primaten.
Dus kunnen we zeggen dat altruïsme in de natuur bestaat? Het debat is open, vooral voor mensen. Als we de definitie van altruïsme zorgvuldig bestuderen, zullen we zien dat er natuurlijk altijd een motivatie achter elk van onze acties zit.