Als we denken aan dieren die mieren eten, is het eerste dat in ons opkomt de miereneter. Veel andere soorten voeden zich echter met deze insecten: vogels, spinachtigen, hagedissen, padden en andere geleedpotigen zoals kevers en andere mieren.
Het is verrassend om te weten dat mieren zijn een zeer voedzaam voedsel:
- Studies hebben aangetoond dat insecten, in verhouding tot hun volume, 32% meer eiwitten bevatten dan vlees.
- Ze zijn een bron van vezels: de stijve structuren van hun lichaam leveren vezels en micronutriënten die de spijsvertering bevorderen en de regeneratie van weefsel en de darmmicrobiota versterken.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat veel dieren deze ongewervelde dieren tot hun favoriete delicatesse hebben gemaakt. Blijf lezen als je meer wilt weten.
Myrmecofagie
Vertaald uit het Grieks betekent het woord myrmecofagie letterlijk 'mieren eten'. Desalniettemin, Hoewel termieten geen mieren zijn, strekt deze aanduiding zich uit tot termieteneters. Dit komt omdat de levensgewoonten tussen dieren die mieren eten en dieren die termieten eten vergelijkbaar zijn. Maar, wat nog belangrijker is, de aanpassingen die nodig zijn voor hun consumptie van mieren en termieten zijn analoog.
Mieren en termieten zijn een belangrijke bron van gemakkelijk toegankelijke eiwitten.
Een voorbeeld van convergente evolutie
Bij zoogdieren, de myrmecophagous soort Ze hebben een reeks aanpassingen ontwikkeld die het voor hen gemakkelijker maken om mieren te vangen. Het is interessant om te weten dat dieren van verschillende taxonomische groepen deze aanpassingen hebben ontwikkeld. Dit wordt in ieder geval gezien in vijf onafhankelijke groepen of geslachten:
De familie van de Echidna, behorend tot de orde van de monotremes:
Ze staan bekend als de enige zoogdieren die eieren leggen. Echidna's lijken qua uiterlijk op egels, waardoor de afstanden worden bespaard, omdat ze grote stekels hebben. Ze bewonen de eilanden Nieuw-Guinea, Salawati, Australië, Tasmanië en andere kleinere eilanden in de buurt van de kusten hiervan.
De familie van de Mirmecóbidos, in de orde van de dasiuromorfos:
Deze familie heeft een unieke soort, de numbat (Myrmecobius fasciatus). Dit buideldier miereneter zoogdier Het wordt alleen gevonden in sommige afgelegen gebieden van het Australische zuidwesten. Het is het staatsdier van West-Australië.
De familie van de Mánidos, in de orde van de folidotos:
Dit is een bestelling van placentale zoogdieren bedekt met grote schubben, in de volksmond bekend als schubdieren. De orde bevat acht levende soorten en ze bewonen de tropische gebieden van Afrika en Azië.
De familie van de oricteropodids, in de orde van de tubulidentates:
Het heeft ook maar één levende soort, het aardvarken (Orycteropus afer). Dit zijn zeer primitieve placentale zoogdieren, familieleden van de tenrecs, olifanten en damans. Ze zijn wijdverspreid in Afrika bezuiden de Sahara.
De onderorde van de vermilinguos, van de orde van de harige:
Ze staan bekend als miereneters. Ze zijn inheems in Midden-Amerika en Noord- en Midden-Zuid-Amerika; omvat twee gezinnen, Cyclopedidae (1 soort) en Myrmecophagidae (3 soorten):
- Pygmee of zijdeachtige mierenhoop (Cyclopes didactylus)
- Miereneter (Mexicaanse tamandua)
- De Honingbeer u Amazone miereneterTamandua tetradactyla)
- Reuzenmiereneter (Myrmecophaga tridactyla)
Aanpassingen van dieren die mieren eten
Alle myrmecofage soorten vertonen een reeks aanpassingen die het vangen van mieren en termieten vergemakkelijken:
- De eerste is de vermindering of het verlies van tanden als gevolg van het aannemen van een dieet op basis van zachte prooien.
- De tweede is orale aanpassing, gebaseerd op de verlenging van de snuit en een dunne, plakkerige tong. Deze aanpassing omvat de aanwezigheid van grote speekselklieren.
- Bovendien hebben ze sterke klauwen die hen dienen om de mierenhopen en termietenheuvels uit te graven.
De tong, essentieel in myrmecophagi
Als we dat overwegen een gigantische miereneter zou ongeveer 35.000 mieren of termieten moeten binnenkrijgen elke dag kunnen we ons voorstellen dat je een zeer effectieve strategie moet hebben. Dat klopt, want hun tong heeft een heel eigenaardige organisatie van spier- en neurovasculaire weefsels, die verschilt van het gebruikelijke patroon van andere zoogdieren.
Deze eigenschappen stellen u in staat uw taal buitengewoon goed te beheersen, je kunt het zelfs heel snel verplaatsen, tot wel 160 keer per minuut. Bovendien is het bedekt met duizenden kleine haken, draadvormige papillen genaamd, die nuttig zijn om insecten samen met grote hoeveelheden speeksel vast te houden.
Worden dieren die mieren eten bedreigd door hun manier van leven?
Ongetwijfeld. Een van de belangrijkste bedreigingen voor dieren die mieren eten, is het verlies van hun leefgebieden en de afname van de populatie van deze zeer belangrijke insecten in de voedselketen. Dit verlies aan biodiversiteit wordt doorgaans veroorzaakt door branden en ontbossing.
laatste opmerking:
Dieren die mieren eten, zijn een voorbeeld van verschillende geslachten die dezelfde morfologische en functionele aanpassingen bereiken via verschillende evolutionaire paden. Deze bevinding is niet geheel verrassend, aangezien het bekend is dat primitieve zoogdieren aanvankelijk insecteneters waren.