Insecten lijden normaal gesproken aan een zekere mate van stigmatisering. Hun onwerkelijke vormen, hun overdreven aantal ledematen en hun gewijzigde ledematen geven ons een beeld van een andere planeet waarmee we ons moeilijk kunnen inleven. Maar wat zou je reactie zijn als we je dat zouden vertellen? sommigen van hen zijn voorbeeldige ouders? Dat klopt, ouderlijke zorg bij insecten bestaat.
Het onderwerp introduceren met de meest technische woordenschat, het is noodzakelijk om te definiëren: wat is ouderlijke zorg?:
- Het is een gedrags- en evolutionaire strategie die door sommige dieren wordt aangenomen en die een investering doen om de biologische werkzaamheid van hun nakomelingen te vergroten. Dat wil zeggen, ze besteden energie en middelen om de ontwikkeling en het voortbestaan van hun kinderen zoveel mogelijk te bevorderen.
Deze strategie wordt meestal geregistreerd bij vogels en zoogdieren, maar de wereld van insecten heeft ook toegewijde ouders.
Een uitzondering op de regel
Slechts 1% van de beschreven insectensoorten vertoont ouderlijke zorg. Natuurlijke selectie bevordert het leggen van enorme hoeveelheden eieren, deze strategie onmogelijk maken.
Toch zijn er geleedpotige soorten die het aantal nakomelingen dat ze in elke reproductieve episode ter wereld brengen, beperken en daarom in staat zijn om bepaalde mate van zorg te tonen die elk zoogdier waardig is. Dit zijn de meest representatieve voorbeelden.
Eierverzorging
Bij sommige soorten begint de ouderlijke zorg al voordat de jongen uitkomen.
Verschillende soorten oorwormen reinigen hun eitjes tegen mogelijke schimmels en ziekteverwekkers. Hun aandacht gaat verder, omdat ze symbiotische bacteriën afscheiden over hen die schimmeldodend en bacteriedodend zijn en ze maximaal beschermen. Een studie toonde aan dat slechts 4% van de eieren uitkwam als het vrouwtje niet werd verzorgd, in tegenstelling tot bijna 80% toen ze aanwezig was.
Sommige waterwantsen (Belostomatidae) zorgen ook voor hun kroost. De mannetjes hechten de eieren op hun rug en dragen ze totdat ze uitkomen. Dit vergroot uw zichtbaarheid voor roofdieren. en het verhindert hen om hun leven normaal uit te voeren, maar ze nemen nog steeds risico's.
Geavanceerde ouderlijke zorg
Sommige graafkevers (Nircrophorus vespilloides, bijvoorbeeld) laten complexe ouderlijke zorg zien.
Zowel mannetjes als vrouwtjes zorgen in deze gevallen voor de larven:
- Ze bouwen nesten waar ze hun nakomelingen huisvesten. Hierin deponeren ze rottende insectenkarkassen die als voedsel voor hun nageslacht zullen dienen.
- Ze kunnen uitgebraakt vlees aan hun larven voeren als ze erom vragen.
- In situaties van schaarste zijn ze in staat om: slacht de meest voedselvragende larven en voed de rest van hun nakomelingen met hen.
Dit klinkt misschien onaangenaam en zelfs wild, maar de natuurlijke wereld wordt geregeerd door slechts een kwestie van: nut en overleving.
Groepszorg
Kakkerlakken, vaak verafschuwd in menselijke kringen, kunnen zich laten zien de beste mate van ouderlijke zorg bij alle insecten.
Sommige soorten zijn levendbarend, dat wil zeggen dat ze hun volledig gevormde nakomelingen voortbrengen zonder dat ze door een eierfase hoeven te gaan. Deze kleine kakkerlakken, bekend als nimfen, zijn gehuisvest in de vleugels van hun moeder, en het produceert een vloeistof die rijk is aan koolhydraten om ze te voeden.
Hoe bizar het ook mag klinken, ja, er is "kakkerlakkenmelk" als we het op die manier willen benaderen.
Waarom wordt ouderlijke zorg verleend?
Deze voortplantingsstrategie, zoals bij vogels en de meeste zoogdieren, het wordt niet gegeven door eenvoudig altruïsme.
Ouders besluiten geen energie te verspillen aan de zorg voor hun kroost omdat ze heel veel van hun kinderen houden, maar omdat ze een direct mechanisme van bestendig uw genetische informatie voor de volgende generaties.
Ouderlijke zorg heeft een duidelijk evolutionair motief. Wanneer de overlevingskans van de jongen op zichzelf zeer klein is, worden de ouders gedwongen een deel van hun levenscyclus op te offeren om voor hen te zorgen.
In navolging van het vorige voorbeeld van kakkerlakken, hebben ze specifieke protozoa nodig om bepaalde componenten van hun dieet te verteren. In elke vervelling van zijn exoskelet gaan deze micro-organismen verloren, dus moeten ze ze opnieuw ontvangen van volwassen individuen.
Dit soort evenementen bevordert de ouderlijke zorg: Als het pasgeboren dier niet alleen kan overlevenHet is duidelijk aan de ouders om zichzelf op te offeren.
