Kenmerken van de Europese of gewone kreeft

Inhoudsopgave:

Anonim

De Europese kreeft is een dier dat gewoonlijk is bekend onder verschillende namen zoals: gewone kreeft, langoesten, rotskreeft, rode kreeft en koningsstekel. De wetenschappelijke naam is echter hetzelfde: Palinurus elephas.

Het is gebruikelijk om kreeft te verwarren met een ander schaaldier, de kreeft. Het meest zichtbare verschil tussen hen is dat in de kreeft het eerste paar poten is uitgerust met een tang of tang. De poten van de Europese kreeft hebben niet zulke opvallende klauwen.

De Europese kreeft is endemisch aan de zuid- en westkust van de Britse eilanden, zuidelijke Azoren, de Adriatische Zee en de Egeïsche Zee. Ook komt de Europese kreeft veel voor langs de Middellandse Zee en de noordoostelijke Atlantische kusten.

Hieronder vertellen we je alles wat je moet weten over de eigenschappen van dit intimiderend ogende dier.

Het pantser en de kleur van de Europese kreeft

Europese of gewone kreeft Het is een tienpotige schaaldier, dat wil zeggen, het heeft tien poten. Zijn lichaam is zwaar gepantserd dankzij zijn exoskelet, om deze reden zijn er mensen die zeggen dat het een "levend pantser" is.

Maar alles is gezegd: zijn sterke pantser geeft hem weinig lichaamsflexibiliteit, minder dan 10 graden. Toch heeft dit dier zijn voordelen.

Zijn schaal is bedekt met naar voren gerichte stekels. Onder de vele doornen die hij heeft, zijn die boven zijn ogen bijzonder prominent aanwezig.

Op zijn kop heeft hij twee paar zeer lange, zware en stekelige antennes. Bovendien valt een robuust flagellum op, conisch en langer dan het lichaam, het is de podium, die hij als verdediging gebruikt.

De antennes hebben sterke stekels aan hun basis. En het moet worden opgemerkt dat de beweging van deze antennes naar achteren het produceert een karakteristiek geluid dat "stridulatie" wordt genoemd, veroorzaakt door wrijving met de stekels van de schaal.

Deze merkwaardige bevinding heeft geleid tot verschillende hypothesen over het nut van deze geluiden, variërend van paring tot een anti-roofdierstrategie.

De groei van de kreeft, door vervelling

Bij kreeften worden twee maten geteld: totale lengte (TL) en schaallengte (CL). De maat die bij de visserij wordt gebruikt is CL.

  • Volgens regelgeving is de toegestane maat voor vissen en consumptie vanaf 23 cm CL. Deze grootte bereikt het op de leeftijd van 5 jaar, gedurende welke tijd het meer dan twintig vervellingen heeft ondergaan.
  • Experts schatten dat de Europese kreeft 2-14% CL groeit bij elke vervelling.
  • Opgemerkt moet worden dat de groeisnelheid afneemt naarmate individuen hun maximale grootte naderen en dat de groei waarschijnlijk zal variëren met de watertemperatuur.
  • Na 15 tot 20 jaar kan de kreeft 50 centimeter bereiken en 4 kilogram wegen.

Met betrekking tot zijn dieet is vastgesteld dat de Europese kreeft Het voedt zich met kleine wormen, krabben of dode dieren. Door deze bronnen kan het de voedingsstoffen krijgen die het nodig heeft, iets dat ook zijn ontwikkeling beïnvloedt.

De nachtelijke gewoonten van de Europese kreeft

Het feit dat deze soort is 's nachts het meest actief, vooral voor voeding en voortplanting. In feite denken vissers dat hun nachtelijke bewegingen verband houden met de maanfase, omdat hun vangst tijdens de volle maanfase wordt verminderd.

  • De Europese kreeft loopt meestal op het mariene substraat, maar af en toe kan hij zwemmen.
  • Dit wezen is bekend brengt een groot deel van zijn tijd beschut door in zijn beschutting tussen de rotsen, op een diepte tussen 20 en 150 meter.
  • Aan de andere kant kunnen solitaire volwassenen worden gevonden, hoewel deze soort als "typisch gezellig" wordt beschouwd en in paren en kleine groepen kan voorkomen.

Reproductie

Met betrekking tot de reproductie van de Europese kreeft hebben we de volgende gegevens:

  • De vrouwtjes van deze soort worden geslachtsrijp wanneer ze 10 tot 12 centimeter lang (CL) en ongeveer 3 jaar oud zijn.
  • Mannetjes rijpen iets later. Het broedseizoen loopt van september tot oktober.
  • De eieren worden door het vrouwtje onder de buik gedragen en met haar aanhangsels gedurende een periode van 6-10 maanden vastgehouden. Deze eieren komen ongeveer zes maanden later in het voorjaar uit als afgeplatte, bladvormige planktonische larven.
  • Hoewel ze bij elke leg 23.000 tot 202.000 eieren kunnen hebben, worden slechts 1 of 2 van deze eieren volwassen en reproduceren ze daarom..
  • De overgrote meerderheid sterft door natuurlijke predatie of visserij.
  • Planktonische larven zwemmen tot twee centimeter.
  • Na opeenvolgende vervellingen groeien de larven en worden ze zwaarder, ze zullen steeds moeilijker zwemmen. Uiteindelijk vallen ze naar de bodem en hebben ze al de vorm van een kreeft.

Staat van instandhouding

De Europese kreeft is geclassificeerd als "kwetsbaar" onder het aanwijzingssysteem van de International Union for the Conservation of Nature (IUCN). Dit betekent dat het niet bedreigd of ernstig bedreigd is, maar op de middellange termijn een hoog risico loopt om in het wild uit te sterven.

Hoewel er geen wetenschappelijke beoordelingen zijn gemaakt, wijzen langetermijntrends in de Europese kreeftenvisserijstatistieken op aanzienlijke overbevissing.

Europese kreeft wordt gevangen in het Kanaal, in de Atlantische Oceaan en aan de westkust van de Middellandse Zee.