De blauwe pijlkikker maakt deel uit van de familie Dendrobatidae die soorten gif.webptige kikkers groepeert. Deze familie van amfibieën vertoont de helderste en mooiste kleuren op aarde.
Over het algemeen zijn de opvallende ontwerpen van deze kikkerfamilie opzettelijk flamboyant om potentiële roofdieren te vermijden., een defensieve tactiek genaamd aposematische kleuring.
Karakteristieke aanpassingen van de blauwe pijlkikker
Eerst, de blauwe pijlkikker is bedekt met een plakkerige huid die hem helpt vocht vast te houden. Deze huid zorgt er ook voor dat de kikkervisjes zich aan de volwassenen kunnen hechten terwijl ze van plaats naar plaats gaan.
Het is interessant om te weten dat elke kikker een uniek vlekkenpatroon heeft, vergelijkbaar met individuele menselijke vingerafdrukken.
Aan de andere kant moet worden opgemerkt dat Dendrobates azureus het heeft gif.webpstoffen in de huid die potentiële roofdieren kunnen verlammen of doden. Samen de helderblauwe kleur van de huid van deze kikker het dient als een waarschuwing voor roofdieren om het niet te eten.
Het beroemde gif.webp van zijn huid
Het is gebruikelijk dat deze familie van amfibieën een intrigerende verscheidenheid aan alkaloïden ophoopt in hun huidklieren. Veel van deze alkaloïden vertonen anesthetische, analgetische en cardiotonische activiteiten. Het is niet verrassend dat de dendrobatida-familie enkele van de meest gif.webptige dieren op aarde omvat.
De kleine gouden gif.webpkikker heeft bijvoorbeeld genoeg gif.webp om 10 volwassen mannetjes te doden. Vroeger gebruikte de inheemse bevolking van Colombia het krachtige gif.webp in blaaspijppijltjes om te jagen, vandaar de algemene naam van het geslacht.
Wetenschappers zijn niet zeker van de bron van de toxiciteit van gif.webpkikkers.
Sommige onderzoeken suggereren dat gif.webptige stoffen worden opgenomen door hun prooi, waaronder mieren, termieten en kevers, die ze op hun beurt van planten verwerven. Interessant is dat gif.webptige kikkers die in gevangenschap zijn grootgebracht en geïsoleerd van insecten uit hun oorspronkelijke habitat nooit gif.webp ontwikkelen.
Verspreiding en leefgebied van de blauwe pijlkikker
Deze soort is overdag. Het verspreidingsgebied is beperkt tot het meest zuidelijke deel van Suriname, Zuid-Amerika, op de "boseilanden" van de Sipaliwini-savanne.
Deze kikker is endemisch in vochtige bossenHet wordt altijd gevonden in rotsachtige gebieden rond beken, met temperaturen die 's nachts dalen tot 22-27 graden Celsius. Het blijft meestal op de grond, maar wordt ook gevonden tot een hoogte van 5 meter in bomen.
Reproductie
De blauwe pijlkikker reproduceert tussen de maanden februari en maart. Het vrouwtje legt 5-10 eieren per keer. Die eieren worden in vochtige ruimtes gelegd, maar staan niet volledig onder water.
Ongeveer 14-18 dagen nadat de eieren zijn gelegd, komen de kikkervisjes uit. Daarna duurt het 10-12 weken voordat ze metamorfoseren tot volwassen kikkers.
Ouderlijk gedrag van de blauwe pijlkikker
De blauwe pijlkikkersoort vertoont ongebruikelijke broedgewoonten, waaronder het dragen van eieren en kikkervisjes op zijn rug. Hoewel dit geen unieke gewoonte is onder amfibieën, is de toewijding van de mannetjes dat wel. Degenen zijn die zorgen voor vitale transporttaken.
Een studie uit 2022-2023 ging dieper in op de rol van deze ouderlijke overdracht in de verspreiding van de soort. Deze wetenschappers ontdekten dat de kikkers hun jongen verder en naar veel meer waterbronnen verplaatsten dan verwacht.
De auteurs speculeren over de adaptieve voordelen van het zorgen voor de verspreiding van hun nakomelingen om concurrentie en mogelijke inteelt te verminderen.
Staat van instandhouding van de soort
De blauwe pijlkikkersoort wordt bedreigd door vernietiging van leefgebieden en illegale inzameling voor de dierenhandel. Dierentuinen over de hele wereld werken aan natuurbehoudprojecten om de wilde populatie van deze kikkers te beschermen.
Ten slotte, als het gaat om de levensverwachting van blauwe gif.webpkikkers, moet worden opgemerkt dat deze meestal vrij lang is. In het wild leven deze kikkers 4-6 jaar en in gevangenschap kunnen ze tot 12 jaar overleven.
Wie had gedacht dat zo'n opvallend gekleurd dier zo lang roofdieren kon ontwijken?
