Waarom hebben virale ziekten geen invloed op vleermuizen?

Vleermuizen, of Chiroptera, zijn de enige orde van placentale zoogdieren die vleugels hebben. Momenteel zijn er meer dan 1.100 soorten vleermuizen bekend. Deze buitengewone dieren vormen de grootste zoogdierkolonies die in de natuur bekend zijn. Het is bekend dat vleermuizen niet alleen bestand zijn tegen enkele belangrijke virale infecties, maar ook niet lijden aan ouderdoms- of kankergerelateerde ziekten.

Bovendien, in vergelijking met een dier van vergelijkbare grootte, zoals een rat, die slechts twee of drie jaar leeft, leven sommige soorten vleermuizen tussen de 20 en 40 jaar. Wat is het geheim van zoveel kracht?

Zoönosen geassocieerd met vleermuizen

Dieren kunnen ziekten op mensen overbrengen, die zoönotische ziekten worden genoemd. In die zin herbergen vleermuizen over de hele wereld een groter aandeel virussen dan andere groepen zoogdieren.

Deze virussen lijken de vleermuizen die ze dragen vaak niet te schaden, wat wijst op een lange geschiedenis van co-evolutie.. Opgemerkt moet worden dat de overdracht van ziekten van vleermuizen op mensen plaatsvindt:

  • Direct, door contact met besmette vleermuizen of
  • Indirect via tussengastheren zoals huisdieren of wilde dieren die besmet zijn met bloed, speeksel, urine of vleermuisuitwerpselen.

De buitengewone biologie van vleermuizen die ze natuurlijke voordelen geeft

Verhoogd metabolisme

Het is heel interessant om te weten dat Bij het vergelijken van de stofwisseling van vleermuizen tijdens de vlucht en rennende knaagdieren, verdubbelt de eerste die van de laatste. Over het algemeen kunnen krachtige fysieke activiteit en hoge stofwisselingssnelheden leiden tot verhoogde weefselbeschadiging. Dit komt door een opeenhoping van reactieve moleculen, voornamelijk vrije radicalen.

Maar om te kunnen vliegen, lijken vleermuizen fysiologische mechanismen te hebben ontwikkeld waarmee ze zichzelf kunnen reinigen en beschermen tegen deze destructieve moleculen. Experts die dit zoogdier bestuderen, suggereren dus dat: dagelijkse vlucht door het verhogen van het metabolisme en de lichaamstemperatuur analoog aan koorts, biedt selectieve kracht voor coëxistentie met virale middelen.

Aanpassingen van het immuunsysteem bij vleermuizen

Het feit dat vleermuizen over het algemeen niet bezwijken voor virale ziekten wijst op aanpassingen van het immuunsysteem.

Momenteel is aangetoond dat sommige vleermuizen, waaronder die welke virussen herbergen die menselijke infecties veroorzaken, over een bijzonder goed immuunsysteem beschikken bij het opzetten van antivirale afweer.

Daarom, bij vleermuizen leidt virale infectie tot een snelle reactie die het virus uit cellen verwijdert. Deze felle reactie heeft twee effecten: aan de ene kant kan het de vleermuis beschermen tegen besmetting met hoge virale ladingen, waardoor hij niet aan de ziekte lijdt. Aan de andere kant moedigt het deze virussen ook aan om, wanneer het een nieuw individu infecteert, zich sneller te vermenigvuldigen voordat een verdediging kan worden opgezet.

Deze kenmerken maken vleermuizen tot een uniek reservoir, wat resulteert in een verhoogde virulentie in hun potentiële nieuwe gastheren.

Is het mogelijk om het ontstaan van zoönosen te voorkomen?

Uitbraken van dergelijke zoönotische ziekten zijn de afgelopen decennia toegenomen, vaak als gevolg van de consumptie van bushmeat.. Een andere belangrijke factor is de menselijke aantasting van natuurlijke habitats, die ontbossing en intensivering van de landbouw vereist. Gelukkig is ons vermogen om de oorzaken van deze ziekten te identificeren ook toegenomen.

A) Ja, virale besmetting vindt plaats wanneer mensen en huisdieren in direct contact komen met wilde dieren en hun ziekteverwekkers. Dit is de situatie die moet worden vermeden. Openbaar onderwijs, uitgebreid toezicht en doordachte interventies kunnen de volksgezondheid helpen beschermen. Het is bewezen dat de sluiting van markten voor de verkoop van levende vogels de activiteit van aviaire-influenzavirussen vermindert. Om deze reden zou dezelfde maatregel ook de verspreiding van andere zoogdiervirussen kunnen verminderen.

laatste opmerking:

Laten we niet vergeten dat vleermuizen niet alleen een mogelijke bron van virussen zijn. Ze spelen een zeer belangrijke rol in het ecosysteem van de aarde. Ze eten tonnen insecten en bestuiven planten en verspreiden zaden voor honderden plantensoorten.

Het is van groot belang niet uit het oog te verliezen dat vurige uitlatingen tegen vleermuizen, die schuldig zijn aan allerlei zoönosen, hebben geleid tot het ruimen en vernietigen van hele kolonies. Dergelijke acties brengen instandhoudingsinspanningen in gevaar.

Daarom is het van cruciaal belang om nauwkeurige informatie over SARS, het ademhalingssyndroom in het Midden-Oosten, ebola en andere opkomende ziekten zoals COVID-19 te beheren om uitbraken onder controle te houden en onnodige sterfgevallen in het wild te voorkomen.

Het belangrijkste om te overwegen is ongetwijfeld dat, hoewel vleermuizen de bron zijn van virussen die mensen aantasten, Ze kunnen ook de bron zijn van mogelijke therapieën, als we hun immuunsysteem volledig bestuderen.

U zal helpen de ontwikkeling van de site, het delen van de pagina met je vrienden

wave wave wave wave wave