Hoewel kannibalisme vanuit ons perspectief niet erg goed wordt bekeken, komt het in de dierenwereld veel voor bij bepaalde soorten, zoals stierhaaien, grijze zeehonden en prairiehonden, maar ook bij sommige padden, spinnen en slangen. We zullen ons nu echter uitsluitend richten op het verklaren van kannibalisme bij grijze zeehonden.
Grijze zeehonden zijn dieren die op het eerste gezicht veel tederheid opwekken bij fans. Desalniettemin, niet alles in zijn houding is zo schattig en schattig als het lijkt.
Waarom komt kannibalisme voor in de dierenwereld?
Kannibalisme en kindermoord komen voor bij verschillende soorten zeezoogdieren en landzoogdieren, er zijn verschillende hypothesen die hun reden proberen te verklaren:
- reproductief voordeel. Kindermoord bij sommige soorten vergroot de kans van het mannetje om zich voort te planten, dit komt bijvoorbeeld voor bij grote carnivoren, zoals katten, hondachtigen, hyena's, slangen, marterachtigen, hyena's en beren. Maar niet alleen de mannetjes plegen kindermoord, er zijn ook gevallen geweest van aanvallen door vrouwtjes die zich richten op nakomelingen met wie ze geen familie zijn. Het lijkt erop dat infanticide individuen er de voorkeur aan geven het nageslacht te doden van het geslacht dat het meest waarschijnlijk toekomstige rivalen zal worden.
- Aankoop van voedsel. Wanneer de middelen beperkt zijn of de bevolkingsdichtheid erg hoog is. In een familiegroep is er een omgekeerd evenredig verband tussen de dichtheid van de nakomelingen en hun overleving. Het eten of in de steek laten van de jongen kan een aanpassing zijn om de algehele overleving van de nakomelingen te verbeteren door hun dichtheid te verminderen.
- Verander sociale dynamiek binnen een groep in sociale soorten.
Er zijn veel voorbeelden van diersoorten die om een van deze redenen kannibalisme beoefenen. Bijvoorbeeld, vrouwelijke prairiehonden doden elkaars pups zodat die van hen een betere overlevingskans hebben. Of de kikkervisjes van de rietpadden die zich voeden met de eieren van hun eigen soort.
Het geval van de grijze zeehond
Een paar jaar geleden waren onderzoekers van de Universiteit voor Diergeneeskunde in Hannover, Duitsland, getuige van een kannibalistische aanval door een mannelijke grijze zeehond van ongeveer vijf jaar oud op een juveniel van zijn eigen soort.
Het aanvallende mannetje verwondde het jongere mannetje dodelijk en begon zich te voeden met zijn huid en vet. Later, de onderzoekers verzamelden het karkas van de grijze zeehond en onderzochten de wonden grondig en tranen om de hele aanval te reconstrueren en te documenteren.
Het is voor het eerst in de geschiedenis dat de kannibaalaanval van de grijze zeehond op deze manier is gedocumenteerd. Hierdoor kon het team het kenmerkende patroon herstellen dat zeehonden veroorzaken wanneer ze elkaar kannibaliseren. Veel sterfgevallen van deze soort met deze wondpatronen waren eerder toegeschreven aan aanvallen van haaien. of aan de aanvaring met de propellers van de schepen.
Kannibalisme voor meer energie?
De verklaring die hoofdonderzoeker Van Neer in dit geval van kannibalisme bij zeehonden geeft, is de hoge energie-inname die het kannibaalmannetje krijgt door zich te voeden met een calorierijke bron als zeehondenhuid en -vet, ondanks het risico van dit gedrag.
Het is niet bekend of de belangrijkste motivatie het verkrijgen van energie is of een andere reden, zoals de agressie zelf. In elk geval lijken er in dit specifieke geval geen sociale of reproductieve redenen te zijn, gezien de tijd van het jaar waarin het plaatsvond, buiten het reproductieseizoen en in een tijd van voldoende middelen.
Zoals we eerder vermeldden, zijn er soorten die aan kannibalisme praktiseren wanneer het veel energie kost, zoals het seksuele kannibalisme van spinnen en bidsprinkhanen die zich voeden met het mannetje voordat ze hun jongen voortbrengen. Gezien deze situatie is ook gedocumenteerd hoe sommige mannetjes van deze soorten hun partner een "huwelijksgeschenk" aanbieden, zich voortplanten en vervolgens ontsnappen.
Hoewel het misschien een praktijk lijkt met een negatieve connotatie, We moeten bedenken dat in het dierenrijk de spelregels heel anders zijn dan die van de mens in de samenleving. Daarbuiten, de survival of the fittest prima op veel gebieden, elk moment.
