Het eeuwenoude debat over de vraag of vissen pijn voelen, kent een lange geschiedenis. Aanvankelijk was de aanpak een theoretisch en filosofisch dilemma, maar meer recentelijk heeft het zich gericht op wetenschappelijk onderzoek.
Laten we meer zien over dit onderwerp dat voor velen nog steeds geldig is en nog steeds veel geeft om over te praten.
Een ongegronde mythe
Het is gebruikelijk om mensen die voor de lol vissen te horen zeggen dat vissen geen 'pijn kunnen voelen' of dat 'ze geen zenuwen in hun mond hebben'.. Het is ook gebruikelijk om sommige mensen te horen zeggen dat, omdat vissen "niet voelen", de behandeling die hen wordt gegeven niet relevant is, zowel tijdens het vissen als bij de daaropvolgende behandeling.
Een nieuwe recensie die in 2022-2023 werd gepubliceerd, verdrijft deze mythe en wijst erop dat de geschubde bewoners van de oceanen in feite pijn ervaren, op een vergelijkbare manier als mensen.
De publicatie stelt dus stevig vast dat pijn bij dieren essentieel is om te overleven. Alleen door pijn vermijden dieren verwondingen en kunnen ze potentieel schadelijke stimuli detecteren.
Dienovereenkomstig maakt het voortbestaan van de vis hen de meest succesvolle groep gewervelde dieren. Dit gezien het enorme aantal soorten dat een verscheidenheid aan aquatische niches inneemt.
Als een verwonding gepaard gaat met een negatieve affectieve component en het toekomstige gedrag van het dier wordt verstoord, kan volgens de wetenschap worden geconcludeerd dat het dier het ongemak heeft ervaren dat gepaard gaat met pijn.
Vissen voelen pijn en leren ervan
De wetenschap heeft vastgesteld dat potentieel pijnlijke gebeurtenissen gedrags- en fysiologische veranderingen bij het dier veroorzaken. Het dier kan bijvoorbeeld reageren met verminderde activiteit, beschermend gedrag en opschorting van zijn normale gedrag.
Wetenschappelijk bewijs
Het compendium herziet het bewijs voor glanzende zeebaars, die zich voeden met behulp van een zuigtechniek, minder voeren na gevangen te zijn met een vishaak. Dit in vergelijking met de groep onschuldig gevangen baarzen.
In een ander geval zullen goudvissen die worden blootgesteld aan elektrische schokken in een deel van hun aquarium waar ze gewend zijn om te eten, dat gebied drie dagen vermijden, wat de langdurige effecten van de pijn benadrukt.
Vissen voelen pijn en zoeken naar manieren om het te verlichten
Ander bewijs van het ervaren van pijn is ongetwijfeld dat: het gebruik van pijnstillers voorkomt dat de vis de ventilatiesnelheid verhoogt en abnormaal gedrag veroorzaakt door de nociceptieve stimulus (van pijn). In die zin heeft de toepassing van extreme hitte een negatief effect op het gedrag van zebravissen en goudvissen. Bij beide soorten bleken ze verlichting te zoeken door naar een kamer te gaan met pijnstillende medicijnen.
Wetenschappers beweren dat deze reacties op pijn duur zijn voor de vissen, aangezien eet minder voedsel en besteed energie aan het verlichten van pijn. In overeenstemming met dit idee zijn de bevindingen dat abnormaal gedrag na pijnlijke ervaringen wordt verzwakt wanneer pijnstillers worden toegediend.
Hebben vissen het neurale systeem om pijn te voelen?
Verschillende onderzoeken bij vissen hebben aangetoond dat de biologie van het nociceptieve systeem opvallend veel lijkt op die van zoogdieren. In die zin werden polymodale nociceptoren geïdentificeerd, dankzij de elektrofysiologische opnames van de trigeminuszenuwen in de forelkop. Deze nociceptoren vertoonden fysiologische eigenschappen die vergelijkbaar waren met die beschreven bij hogere gewervelde dieren.
Bij deze soort reageerden de receptoren op mechanische druk, temperaturen in het schadelijke bereik (meer dan 40 ° C) en injecties van een 1 procent oplossing van azijnzuur, een schadelijke stof.
laatste opmerking:
Het belang om te beseffen dat vissen pijn op dezelfde manier voelen als zoogdieren, ligt in de implicaties die het heeft op het gebied van dierenwelzijn.
Het accepteren dat vissen pijn hebben, heeft zeker belangrijke implicaties voor de manier waarop we ze behandelen. Daarom moeten we voorzichtig zijn bij het omgaan met vissen om beschadiging van hun gevoelige huid te voorkomen. Aan de andere kant moeten ze op humane wijze worden gevangengenomen en gedood.
