Monotremes behoren tot de familie van de Monotremata, een zeer primitief soort dieren halverwege tussen zoogdieren en reptielen, hoewel ze toch als zoogdieren worden beschouwd. Deze familie omvat voornamelijk fossiele soorten, maar ook vijf levende soorten: het vogelbekdier en de vier soorten tachyglosiden.
Weten we zeker dat monotremes zoogdieren zijn?
Lange tijd werden deze dieren geclassificeerd als reptielen. Na 200 jaar werden ze ondubbelzinnig geïdentificeerd als zoogdieren, omdat ze alle kenmerken vertonen die hen definiëren:
- Ze hebben een diafragma.
- ze hebben hun lichaam vol haar.
- Ze produceren melk om hun jongen te voeden, hoewel de borstklieren geen tepels hebben. Om deze reden morst de moeder, liggend op haar rug, de melk op de buik en de jongen likken eraan.
Ondanks alles behouden ze bepaalde reptielachtige eigenschappen:
- Ten eerste, eierleggende voortplanting, waardoor ze de enige zoogdieren zijn die eieren leggen. Door het embryo niet in de baarmoeder te houden, verdrijven ze het verpakt in een leerachtige schaal.
- Ten tweede lijken sommige botten in zijn schedel en schoudergordel op die van reptielen. en ze lijken ook op deze in bepaalde details van je hart en hersenen.
- En tot slot, ze zien eruit als reptielen omdat ze een cloaca hebben, dat wil zeggen, een enkele uitgangsopening voor de voortplantings-, urine- en spijsverteringssystemen.
Waar kunnen we deze dieren vinden?
Monotremes leven alleen in Australië, Tasmanië en Nieuw-Zeeland. Beide families (vogelbekdier en tachyglosiden) verdelen het grondgebied van Oceanië.
Bron: https://es.calcuworld.com
Vertonen ze bijzonder gedrag?
Over het algemeen zijn dit solitaire dieren. Ze zwerven door hun territoria, die overlappen met die van hun kameraden, maar niet verwant zijn. Volwassen exemplaren komen alleen in contact tijdens de paartijd.
Ze hebben een nachtelijk karakter, hoewel ze bij daglicht buiten hun holen te zien zijn. Dit gebeurt, vooral in de winter, om op te warmen.
Welke soorten monotremes overleven?
Vogelbekdier
het vogelbekdier (Ornithorhynchus anatinus) wordt beschouwd als een levend fossiel. Het is een halve meter lang en werd minder dan 200 jaar geleden ontdekt.
Het is de vreemdste en meest verontrustende zoogdier, omdat het lijkt op de bever (voor zijn staart), de haan (voor zijn sporen) en de eend (voor zijn snavel en zwemvliezen).
Onder water biedt het een vreemd aspect, omdat zijn ogen en oren niet te onderscheiden zijn. Dit komt door de hermetische sluiting van de groeven waar de auditieve en visuele organen zijn ondergebracht..
Geleid door de aanraking van zijn brede en zachte snavel, voedt hij zich met waterinsecten, wormen, weekdieren en schaaldieren.
In de terrestrische omgeving beweegt het zijn wuivende lichaam moeilijk, omdat de tenen van zijn benen zijn verbonden door een membraan. Maar als hij in het water duikt, neemt hij de snelheid van een vis aan. De korte poten worden omgevormd tot flippers (de voorste om te zwemmen en de achterste als roer).
Terug op het land gebruikt hij de voorpoten om te jagen of te vechten in de bronsttijd. Onder elk been heeft het mannetje een benige uitloper, gegroefd, waardoor het zuur uit een klier giet.
Tachyglosiden
De tachyglosidefamilie omvat de echidna (Tachyglossus aculeatus), een van de 4 soorten, de belangrijkste. Het meet 1 meter en weegt ongeveer 10 kilo. Deze monotreme loopt snel op het land, in tegenstelling tot het vogelbekdier, en is ook een goede zwemmer.
Zijn lichaam is bedekt met stekels gevormd door gemodificeerde haren, die naar believen golven of borstelen. In aanwezigheid van een vijand, te midden van een stofwolk, graaft hij een schuilplaats zo snel als de sterke klauwen op zijn voorpoten toelaten, en verstopt zich.
Deze poten dienen ook om de mierenheuvels te openen waarop hij zich voedt met een klauw. Zijn lange snuit herbergt een plakkerige tong die hij 20 centimeter kan uitsteken om wormen en andere kleine dieren te vangen.
Hebben ze kenmerken die hen onderscheiden van de rest van de monotremes?
Echidna's leggen één of twee eieren per jaar, die terechtkomen in een soort buideldier dat zich tijdens de dracht in het achterlijf van vrouwtjes ontwikkelt.. De jongen blijven in deze buidel totdat hun stekels groot genoeg zijn en klaar voor de buitenwereld.
conclusie:
Zoals we gezien hebben, monotremes zijn solitaire dieren en vooral fascinerend. Ondanks de twijfels die in eerste instantie kunnen bestaan, worden ze geclassificeerd als zoogdieren, niet als reptielen.
