Hoewel hun uiterlijk twijfel zaait, zijn skinks hagedissen. De meeste zijn aards; sommige leven in bomen. Over het algemeen hebben skinks meer langwerpige lichamen dan andere hagedissen, en daarom: ze hebben de neiging om te worden verward met slangen.
De skinks voeden zich met ongewervelde dieren, voornamelijk insecten. Sommigen eten echter ook planten en grote soorten eten gewervelde dieren. De meeste leggen eieren, maar er zijn verschillende soorten die ovovivipaar of levendbarend zijn.
De skinks zijn een zeer gevarieerde groep, met een groot aantal ondersoorten, er zijn er meer dan 1200.
Belangrijkste verschillen tussen hagedissen en slangen
Allereerst moet je de verschillen tussen hagedissen en slangen verduidelijken. Hoewel het beide reptielen zijn, zijn er enkele belangrijke kenmerken die ze heel verschillend maken.
De meeste hagedissen hebben een droge, schilferige huid. Bovendien, hagedissen hebben vier klauwen en een lange staart. Over het algemeen hebben hagedissen een zwakke staart, een kleine stoot of ruk zal hem breken. Dit is een verdedigingsmechanisme dat dient om de vijand te verwarren, waardoor de hagedis kan ontsnappen.
Het verliezen van de staart kan echter ook een nadeel zijn, omdat het in dit gebied is waar hagedissen vet opslaan. Bovendien, hagedissenstaarten zorgen voor stabiliteit en balans. Gelukkig kunnen hagedissen een nieuwe staart laten groeien.
Aan de andere kant hebben we slangen, die in grootte variëren. Ze bestaan van Afrikaanse slangen - zo groot als een potlood - tot anaconda's die groot genoeg zijn om zeer grote prooien in te slikken. Ze leven in bijna alle ecologische niches behalve de poolgebieden. Slangen zijn echter bijzonder overvloedig in tropische gebieden en woestijnen.
Slangen - en sommige hagedissen - hebben gevorkte tongen die samenwerken met de zintuigen van het gehemelte als scanners van de omgeving. In tegenstelling tot slangen hebben hagedissen beweegbare oogleden en een uitstekend gezichtsvermogen.
Hoe zien skinken eruit?
Dus skinks zijn in feite hagedissen. De lichamen van deze dieren zijn echter op een merkwaardige manier geëvolueerd om meer op slangen te lijken, ook al zijn het nog steeds hagedissen.
Skinks hebben hele kleine poten en dit is het belangrijkste verschil tussen hen en slangen. Bovendien hebben ze ook een kop die iets van de grond is geheven en naar boven wijst.
Deze dieren hebben een zeer lange en kegelvormige staart, die gedurende hun leven meerdere keren kan worden afgeworpen en zal teruggroeien. De skinks die hun staart hebben verloren, lijken het meest op slangen.
Vanwege het enorme aantal skinks dat er bestaat, kan hun grootte aanzienlijk variëren.
Skinks zijn van slechts een paar centimeter tot meer dan een meter lang. De grootte hangt natuurlijk af van zijn habitat en zijn ondersoort.
Geografische verspreiding van deze nieuwsgierige hagedissen
De geografische spreiding van de skinks is helemaal niet specifiek omdat er zoveel verschillende ondersoorten zijn. Ze zijn te vinden in bergen, savannes, in de woestijn en zelfs in graslanden. Ze kunnen echter moeilijk te vinden zijn, omdat ze de neiging hebben om heel goed op te gaan in bomen.
Als ze begraven zijn, kun je ze helemaal niet meer vinden. Af en toe worden skinks waargenomen in menselijke gemeenschappen. Helaas worden ze gedood als ze ze zien omdat ze ze voor slangen aanzien.
Reproductie van skinks
De reproductie van de skinks is misschien wel een van de meest merkwaardige kenmerken ervan. In tegenstelling tot veel andere dieren vertonen skinks geen enkele vorm van moederlijke genegenheid.. Op het moment dat de jongen uitkomen of hun eieren leggen, gaat de moeder weg en komt niet meer terug.
Net als andere soorten hagedissen, zijn sommige skinks ovovivipaar. Dit betekent dat ze de eieren van hun jongen in zich dragen totdat ze uitkomen, nog steeds in het lichaam van de moeder. Maar merkwaardig genoeg zijn ze alleen op het moment dat de jongen het licht zien. De moeder zorgt niet voor hen en helpt ze niet, de jongen moeten zelf onderdak en voedsel vinden.
Iets soortgelijks gebeurt met de ondersoort van eierleggende skinks. De moeder zal een soort nest creëren waar de eieren warm kunnen zijn en weg van potentiële roofdieren.
De moeder verlaat het nest echter zodra alle eieren erin zijn gelegd. Ze zal er niet zijn om de jongen uit de schelp te helpen of om hun overleving op welke manier dan ook aan te moedigen.
Gedrag en voeding
Deze soort brengt meestal veel tijd door in de bomen. Ze gaan zelden naar de grond, alleen als ze moeite hebben om onderdak of voedsel te vinden. Er zijn echter ook ondersoorten die graven voor bescherming in plaats van hun tijd in de bomen door te brengen.
Skinks zijn meestal erg verlegen en doen het goed in gevangenschap.. Om deze reden zijn ze ook vaak goede huisdieren. Het is echter belangrijk om ervoor te zorgen dat u over de juiste zorgmiddelen beschikt. Dit omvat het leefgebied, de temperatuur en het specifieke voedsel dat ze nodig hebben.
Ten slotte moet worden opgemerkt dat deze dieren Ze voeden zich voornamelijk met verschillende soorten insecten. Dit kunnen kevers, krekels, rupsen en krekels zijn. Soms voeden ze zich met kleine knaagdieren en zelfs andere kleinere soorten hagedissen.
Over het algemeen hangt hun dieet af van hun leefgebied en welk ander voedsel beschikbaar is.
