Een dieretholoog is een specialist op het gebied van zoölogie die: analyseer en probeer de redenen achter het gedrag van diersoorten te begrijpen. Het doet dit door de studie van de evolutionaire basis en de ontwikkeling van het aangeboren gedrag van dieren.
Hij oefent zijn beroep uit tot ver buiten een onderzoekspositie in een dierentuin. Het kan zelfs werken voor overheden, grote bedrijven en andere industrieën. Opgemerkt moet worden dat een graduaat over het algemeen vereist is om op dit gebied te werken.
Wat doet een dieretholoog?
Allereerst onderzoekt een etholoog sociale interacties tussen dieren zoals dierlijke agressie en paargewoonten. Daarnaast bestudeert het de verschillende vormen van communicatie met dieren (fysiek, chemisch, visueel). Om deze kennisgebieden aan te pakken, maakt gebruik van laboratorium- en veldmethodologieën.
Om zeker te zijn, is het gebruikelijk om te ontdekken dat mensen die zich bezighouden met ethologie sterke interesses hebben in verwante disciplines, waaronder ecologie en evolutie.
Voor de meeste banen op dit gebied moeten sollicitanten een graduaat hebben, hoewel het misschien mogelijk is om een baan in het gebied te krijgen met een bachelordiploma.
Inzicht in het gedrag van dieren is van cruciaal belang om te bepalen of individuen zich zullen voortplanten en overleven. Dit wordt het belang van ethologie.
Waar is dierethologie op gebaseerd?
Ethologie houdt rekening met zowel een evolutionaire benadering als een meer mechanistische benadering. Diergedrag bestuderen vanuit het dubbele perspectief:
- De eerste behandelt de mechanismen van motivatie en de ervaring van dieren als oorzaken van gedrag, opgevat als directe of onmiddellijke verklaringen.
- Deze benadering weerspiegelt het individuele leven van een dier. Onmiddellijke uitleg beantwoordt vragen over hoe een bepaald gedrag optreedt.
- De tweede behandelt de druk van natuurlijke selectie en de fylogenetische factoren die de evolutie van gedrag veroorzaken, opgevat als ultieme of definitieve verklaringen.
- Deze benadering weerspiegelt het evolutionaire proces van een soort. Laatste verklaringen beantwoorden vragen over waarom een gedrag optreedt.
- Deze benadering weerspiegelt het evolutionaire proces van een soort. Laatste verklaringen beantwoorden vragen over waarom een gedrag optreedt.
Deze twee studieniveaus van ethologie vullen elkaar aan en helpen om een vollediger begrip te krijgen van het gedrag en de evolutie van dieren.
Welke specifieke aspecten van diergedrag beschouwt de ethologie?
Het zal je niet verbazen dat ethologie een uitzonderlijk breed veld is en de studie omvat van hoe:
- Defensie strategieën.
- Communicatie tussen dieren.
- Mechanismen van leren en geheugen.
- Verkering, voortplanting en fokkenmerken.
- Trekgewoonten en habitatvereisten.
- Identificatie van genen die gedrag beïnvloeden.
- Dynamiek van competitie en samenwerking tijdens het voeren en paren.
- Anatomische en functionele kenmerken van de hersenen die het gedrag van dieren beïnvloeden.
- Karakterisering van hoe dieren verschillen in persoonlijkheid en sociale structuren.
Zoals je ziet is een dieretholoog niet alleen belangrijk als bijdrage aan wetenschappelijke kennis, maar zijn werk heeft ook praktische implicaties.
Begrijp bovendien: dierlijk gedrag is ook essentieel bij alle andere activiteiten waarbij we omgaan met levende dieren. Hoe we het doen bij het verzorgen van huisdieren, het beschermen van zee- en landdieren of het verbeteren van de diergezondheid.
Konrad Lorenz wordt erkend als een van de grondleggers van de ethologie, de studie van het gedrag van dieren. De wetenschapper werd beroemd door zijn ontdekking van het "hechtingsprincipe" of "afdruk" waarmee sommige soorten een band vormen tussen een pasgeboren dier en zijn moeder of verzorger.
Hoe is het vakgebied ethologie ontstaan?
Erkend wordt dat het het pionierswerk van Konrad Lorenz en Niko Tinbergen in de jaren dertig was dat de theoretische basis voor ethologie legde..
Ethologie heeft ongetwijfeld een effect gehad op disciplines zo breed als genetica, antropologie en politieke wetenschappen, naast psychologie.
Als uitgangspunt geloven ethologen dat een dier moet worden bestudeerd vanuit zijn eigen motivaties, niet door het te centreren in relatie tot mensen, deze benadering houdt in dat het zijn normale gedrag en omgeving observeert.
Denk bijvoorbeeld aan het inmiddels klassieke experiment van Lorenz waarin hij erin slaagde een moedergans te vervangen, en hij legde vast hoe 'zijn jongen' hem volgden in een enkel bestand waar hij ook ging.
In een ander bekend experiment, Tinbergen bestudeerde de op de grond nestelende Kokmeeuwen. Het probeerde te verklaren waarom moedermeeuwen alle sporen van de eierschaal uit hun nest verwijderen nadat een kuiken is geboren.
Hij veronderstelde dat de eierschaal zou kunnen worden verwijderd om letsel te voorkomen, ziekte te voorkomen of de aandacht van roofvogels te verminderen. Hij verifieerde door veldtesten dat inderdaad de witte binnenkant van de schelpen zichtbaar was vanuit de lucht en in feite roofdieren aantrok.
Toepassing van ethologie op de menselijke soort
Onderzoek in menselijke ethologie kijkt naar de evolutionaire oorsprong van menselijk gedrag en vergelijkt ook gedrag tussen culturen. Andere studies over het gedrag van dieren zijn gebaseerd op psychologie, gericht op zaken als aangeleerd gedrag en het aanleren van gedrag aan dieren en het toepassen van de resultaten op mensen.
