Het Estse paard is een van de weinige rassen die de karakteristieke kenmerken van het inheemse paard heeft behouden uit het Oostzeegebied in het zuiden van Finland. In principe stond het ras bekend onder de naam Klepper. Tot de 18e eeuw was dit het enige paardenras dat werd gebruikt door boeren in de provincies Estland en Lijfland.
In de 18e eeuw werd dit dier gebruikt als oorlogspaard. Vooral in de gevechten tegen Zweden, gevoerd door tsaar Peter I de Grote, die dit ras hoog in het vaandel had staan. Als gevolg hiervan werd het Estse paard naar Rusland gebracht, waar het beroemd werd vanwege zijn grote drive, uithoudingsvermogen en bescheidenheid, wat betreft karakter.
Karakteristieke kenmerken van het Estse paard
Het is geen groot ras. Het heeft een hoogte van ongeveer 1,5 meter. De benen van het Estse paard zijn kort maar correct en hebben sterke, schone gewrichten die eindigen in sterke, goed gevormde hoeven.
De kop van het ras is goed geproportioneerd, met een breed, meestal recht voorhoofd, een zelden hol profiel, korte oren en een speels oog, en een grote ruimte tussen de kaken.
De nek is dik en relatief kort, gespierd en met een dichte kuif. De schoft is laag, gespierd en van gemiddelde lengte. De rug is breed, lang en recht. Bovendien is de lendenen breed en sterk, terwijl de romp gespierd, mollig en van gemiddelde lengte en breedte is.
Bron: key.ee
Estse paardenjas
De kleur van het inheemse Estse paard is zeer gevarieerd. In volgorde van overvloed: laurier, bruin en rood, zwart, grijs, geel, crème, buizerd en albino. De aboriginal aftekeningen van het ras zijn de donkere lijn op de rug en de heupen. Veranderingen in vachtkleuren laten zonder twijfel zien dat de kleur van een paard belangrijker is geworden voor de eigenaar.
Honderd jaar geleden werd het belangrijkste beschouwd als het vermogen om te werken, maar tegenwoordig wordt een kleurrijk dier als "mooier" beschouwd. Vandaag de dag het aantal Estse paarden met een grijze kleur neemt toe en de kastanjekleur neemt af.
Ests paardentemperament
Dit ras heeft een krachtig, maar vredig, opgewekt en gevoelig temperament. Ze staan bekend als energiek, maar tegelijkertijd kalm, empathisch en gevoelig.
Hedendaags Ests paard
Vanwege de voordelige prijs en het lage onderhoud, het inheemse Estse ras is een zeer gewaardeerd huis- en boerderijpaard. Tegenwoordig is het gebruikelijk om ze te zien als toeristenpaarden op toeristische boerderijen. Op hun rug of op hun karren worden archaïsche dorpen, vestingruïnes en natuurlijke landschappen bezocht.
We kunnen ook zien dat het nog steeds wordt gebruikt in tuigen, evenals in ander licht landbouwwerk. Door zijn eigenschappen is het een goed fokmateriaal voor de productie van pony's in verschillende kruisingen.
Bovendien heeft dit ras een ontwikkelingsgebied gevonden in de sport als ponypaard. Meestal blinkt hij uit in racen, springen, dressuur en evenementen.
Het Estse paardenras wordt zeer gewaardeerd op scholen en bij recreatieve en sportieve kinderactiviteiten.
Een paardenras dat wordt bedreigd
Het aantal Estse paarden is jaren geleden afgenomen en het ras is op de lijst van bedreigde huisdieren geplaatst. Momenteel is het totale aantal inheemse Estse paarden ongeveer 1000, minder dan de helft van de merries wordt gebruikt voor de fokkerij.
Het behoud van het Estse paard wordt uitgevoerd in samenwerking met milieubeschermingsprogramma's. De eigenaren ontvangen subsidies van milieufondsen voor het gratis grazen van de paarden. Daarnaast is er een beschermd gebied gecreëerd voor het inheemse Estse paard.
