De Lithoredo abatanica het is een merkwaardig zoetwaterweekdier met een heel speciaal dieet. Uniek in de wereld, er is gemeld dat dit dier verbruikt kalksteen en scheidt zandsteen uit. Maar hoe werkt je darmmechanisme? Hoe kun je voedingsstoffen uit de steen zelf halen?
Lithoredo abatanica wordt beschouwd als een lid van de groep wormen. Tot nu toe werden soorten die bekend stonden als "scheepswormen" beschreven als houteters.
Interessant is dat deze wormen hun levenscyclus geheel of gedeeltelijk voltooien in tunnels die ze in hout uitgraven. Zo hebben experts vastgesteld dat de meeste soorten hout gebruiken als hun belangrijkste voedingsbron.
Scheepswormen worden beschreven in de literatuur uit de 4e eeuw voor Christus en worden beschouwd als de "nachtmerrie" van zeilers. Zelfs nu kunnen ze, vanwege hun gewoonte om in hout te boren, aanzienlijke schade aanrichten aan boten en dokken.
Lithoredo abatanica, eet geen hout maar kalksteen
In tegenstelling tot scheepswormen, hun naaste verwanten, Lithoredo abatanica bewoont zoet water. Zijn aanwezigheid in de bedding van de Abatan-rivier in de Filippijnen is zeer recentelijk gemeld.
Ze onderscheiden zich van hun verwanten doordat ze niet graven in hout maar in kalksteenrotsen.. Na opname van de steen, die zich ophoopt in de ingewanden van het dier, wordt het verpulverd en later uitgescheiden als fijnkorrelig zand.
Bron: FayerWayer
De kenmerken van deze "steenworm" zijn zo uitzonderlijk dat de onderzoekers hem niet alleen als een nieuwe soort moesten herkennen, maar als een nieuw geslacht binnen de familie van de teredinidae.
De strategie van Lithoredo abatanica Het graven in steen door inname is een verrassend mechanisme, uniek tot nu toe in het dierenrijk.
Scheepswormen, een misleidende naam
Ondanks hun naam zijn scheepswormen niet echt wormen. Het zijn weekdieren, een soort tweekleppigen van de familie Teredinidae, een groep die verschillende mosselen omvat. Deze wezens hebben een heel klein schild aan het ene uiteinde van hun lange, wormvormige lichaam.
De schaal in dit weekdier biedt geen enkele bescherming voor het langwerpige lichaam van het dier.. Integendeel, het paar kleine blaadjes is geëvolueerd tot een hulpmiddel waarmee het dier het substraat dat het binnenkrijgt, afschraapt.
Het graafwerktuig van het dier is aangepast om het werk van het snijden van kalksteen te doen, in de vorm van tientallen kleine tandjes. Dit is hoe het proces van het verpletteren van de stukjes steen die deze wormen binnenkrijgen, begint.
Bron: La Vanguardia
Familie eten in goed gezelschap
- L. abatanica is gerelateerd aan een andere Teredinid, de Kuphus polythalamie een groot wezen -155 centimeter- dat in de modder leeft. Dit dier werd drie meter diep in de zee op de Filippijnen gevonden.
- K. polythalamie Hij woont op een behoorlijk stinkende plek. De modder die rijk is aan organisch materiaal stoot aanzienlijke hoeveelheden waterstofsulfide uit, een gas afgeleid van zwavel.
Dus de voedingsstrategie van K. polythalamie Het bestaat uit het toevlucht nemen tot nuttige bacteriën -endosymbionten- die in hun kieuwen leven, om hun voeding te verkrijgen. Deze bacteriën oxideren zwavel en produceren verbindingen die de worm voeden.
Wat heeft het voor zin om kalksteen te eten?
Onderzoekers geloven niet dat wormen voeding uit steen halen. In plaats daarvan speculeren experts dat deze weekdieren voeding kunnen krijgen door een symbiotische relatie met sommige bacteriën..
Het kunnen die unieke bacteriën zijn die in hun kieuwen leven of in de sifons waardoor de zandsteen wordt uitgescheiden, en ze voorzien van producten van hun metabolisme die de worm uitbuit.
Experts wijzen er ook op dat de rotsachtige deeltjes in zijn ingewanden kunnen helpen dingen te vermalen zoals krill, net zoals de spiermaag van een vogel werkt.
Bron: La Vanguardia
Lithoredo abatanica, metselaars van het rivierecosysteem
De gewoonte om holen te graven van L. abatanica kan een belangrijke rol spelen bij het vormgeven van het rivierecosysteem en het creëren van nieuwe habitats. In het geval van scheepswormen wordt erkend dat het doolhof van tunnels dat door deze wezens is gegraven, beschutting biedt aan vissen en talrijke ongewervelde zeedieren.
In die zin is de ecologische impact van L. abatanica is consistent met die van andere teredinids, zoals blijkt uit twee factoren:
- Aanzienlijke kolonisatie van gesteente: verschillende taxa van ongewervelde dieren bleken te verblijven in het ingewikkelde netwerk van geconstrueerde holen
- De hoge fragmentatie van dit calcitische materiaal dat zich heeft verspreid over de oevers van de rivier de Abatan.
Zo is de aanwezigheid van L. abatanica verhoogt de complexiteit van habitats voor een verscheidenheid aan soorten. Bovendien verandert het waarschijnlijk de loop van de Abatan-rivier.
Geheimen van de natuur om te onthullen
Er zijn nog veel mysteries die moeten worden opgelost als het gaat om de fysiologie van deze nieuwe groep terediniden. Ten eerste zou het bestuderen van zijn ecologische gewoonten ons veel kunnen vertellen over hoe andere organismen in zijn omgeving afhankelijk zijn van de kleine crypten die deze worm biedt.
Omdat rotsachtige holen miljoenen jaren bewaard kunnen blijven, kan hun belang enorm zijn. Inzicht in deze moderne metselaars kan licht werpen op de evolutie van het rivierecosysteem.
Eindelijk, om te weten of er een microbiota is, die koloniseert L. abatanica, gespecialiseerd in het verteren van gesteente kan enorme biotechnologische toepassingen hebben. Deze kennis zou een nieuwe bron kunnen vormen voor toepassingsproducten die de economische ontwikkeling bevorderen.