Lymfoom bij honden is, net als elke andere diagnose van kanker, nooit 'goed nieuws'. Desalniettemin, dit is een van de weinige maligniteiten die in remissie kan gaan, soms voor jaren of zelfs voor de rest van je leven.
Wat moeten we weten over lymfoom bij honden?
Deze kanker tast de lymfeklieren en het lymfestelsel aan. Het kan dus worden gelokaliseerd in een bepaalde regio of het kan zich door het hele lichaam verspreiden.
Het is belangrijk op te merken dat het lymfestelsel de lymfeklieren, gespecialiseerde lymfatische organen - zoals de milt en amandelen - en de lymfevaten omvat.
Samen vervullen deze componenten van het lymfestelsel een aantal vitale functies in het lichaam, zoals: de beweging van cellen, vloeistoffen - lymfe - en andere stoffen door het lichaam. Het lymfestelsel bemiddelt dus verschillende immuunfuncties, waaronder de reactie op toxines of infecties.
Risicofactoren voor deze kanker
- Ras: hoewel de directe oorzaak van lymfoom niet bekend is, verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat er bepaalde rassen zijn met een hoger risico om de ziekte te ontwikkelen.
Rassen met de hoogste incidentie zijn onder meer Airedale, Basset Hound, Beagle, Boxer, Bulldog, Bull Mastiff, Chow Chow, Duitse herder, poedel, rottweiler, sint-bernard en Schotse terriër. Bovendien is gemeld dat Teckels en Pomeranians hebben een lager risico op het ontwikkelen van hondenlymfoom.
- Leeftijd: treft honden van elke leeftijd, met a hogere incidentie bij honden van middelbare of oudere leeftijd (met een gemiddelde leeftijd van zes tot negen jaar).
- anderen: worden geteld als risicofactoren blootstelling van het milieu aan herbiciden, chemicaliën of tabaksrook, evenals blootstelling aan bepaalde virussen of zelfs behandeling met immunosuppressiva, zoals ciclosporine.
Er zijn verschillende soorten lymfoom bij honden met verschillende ernst en prognose
Het is belangrijk om te weten dat - volgens verschillende criteria - deze ziekte met verschillende namen kan worden getypeerd. De classificatiecriteria kunnen de anatomische locatie, de histologie -cellulaire kenmerken- of de moleculaire kenmerken zijn..
Het belang van het typen is dat, daaruit wordt hun behandeling uitgewerkt en is hun prognose bekend. Hier presenteren we de classificatie op basis van de locatie:
- Multicentrisch of systemisch: lymfoom is ongeveer 5 tot 7% van alle neoplasmata bij honden -van dit segment- en 80-85% van de gevallen wordt geclassificeerd als multicentrisch. Bij dit type lymfoom worden lymfeklieren door het hele lichaam aangetast.
- Voedings- of gastro-intestinaal: Het is het op één na meest voorkomende type lymfoom. Deze gevallen kunnen een diffuse betrokkenheid vertonen in het hele maagdarmkanaal, inclusief de lever en de milt, of ze kunnen gelokaliseerd zijn als een massa.
- Mediastinale: is een zeldzame vorm van lymfoom. Lymfoïde organen in de borst - zoals lymfeklieren of de thymus - worden aangetast. De hergroei van deze organen veroorzaakt compressie die onder meer leidt tot ademnood, hoesten en inspanningsintolerantie.
- extranodaal: in deze gevallen wordt een specifiek orgaan buiten het lymfestelsel aangetast. Extranodaal lymfoom is zeldzaam, maar het kan zich ontwikkelen in de huid, ogen, nieren, longen of het zenuwstelsel.
Wat zijn de symptomen van lymfoom?
Bij honden met multicentrisch lymfoom is het eerste teken van lymfoom gezwollen lymfeklieren. Gewoonlijk wordt de zwelling van deze knooppunten gedetecteerd door de hondeneigenaar of de dierenarts tijdens een routine lichamelijk onderzoek.
Onthoud dat de meest zichtbare en gemakkelijk te zien lymfeklieren zich in de nek, borst, oksels, liezen en achter de knieën bevinden. De meeste patiënten hebben geen klinische ziekteverschijnselen op het moment van diagnose; Als ze onbehandeld blijven, zullen ze vaak symptomen ontwikkelen zoals gewichtsverlies en lethargie.
het zou genoteerd moeten worden dat bij de andere, minder vaak voorkomende vormen van lymfoom hangen de klinische verschijnselen af van het aangetaste orgaan. Zo verschijnen gastro-intestinale laesies in voedsel, wat resulteert in braken, diarree en gewichtsverlies.
In het mediastinum veroorzaken laesies in de borstkas vaak hoesten en kortademigheid. De effecten van extranodaal lymfoom variëren aanzienlijk, afhankelijk van het betrokken orgaan.
