Veganisme en vegetarisme worden soms gewoon gezien als persoonlijke keuzes. Hoewel hun aanhangers echt voor deze levensstijl hebben gekozen, is het probleem dat de huidige opvatting beperkt veganisme tot een privésfeer, die verschillende noodzakelijke maatschappelijke discussies aanwakkert.
Rechten van de burger op keuze
In die zin mogen we dat niet vergeten veganisme en vegetarisme zijn bovenal een recht van alle burgers. Logischerwijs betekent dit niet dat de hele bevolking het moet uitoefenen, want het zou een plicht worden. Zoals met alle rechten, hangt het gebruik ervan af van de wil, het geweten of de behoefte van elk individu.
Er zijn echter nog steeds geen wetten in Spanje die dit individuele recht op nationaal niveau ondersteunen. Dus dingen, er is geen wettelijke bescherming waardoor veganisten bijvoorbeeld gegarandeerde toegang tot een menu in openbare ruimtes kunnen eisen. Op deze manier genereert het weglaten van de wetten, direct of indirect, een context van ‘ongelijkheid’ tussen burgers.
Evenzo is dit slechts een van de vele juridische aspecten van veganisme die niet alleen in Spanje, maar ook in Europa voor controverse zorgen. Vervolgens, we zullen twee thema's presenteren die het middelpunt van de debatten hebben ingenomen, vooral met betrekking tot de mogelijke rechten en verantwoordelijkheden van veganisten.
Juridische kwesties over veganisme: productetikettering
Als we het hebben over consumentenrechten, een belangrijk punt is toegang tot informatie over voedsel voordat je het koopt. Elke burger moet de kenmerken van een artikel duidelijk en objectief kunnen raadplegen alvorens het te kopen. Zo kun je bewust gebruik maken van je keuzevrijheid om te kiezen wat bij je past.
Zo was het opnemen van de volledige voedingssamenstelling op voedselverpakkingen een grote vooruitgang. Maar nog steeds er is nog veel te winnen als het gaat om labels die specifiek zijn bedoeld voor het veganistische publiek.
De Europese Unie en haar lidstaten (EEMM) werken al enkele jaren aan verbetering van de Europese wetgeving met betrekking tot informatieverstrekking aan consumenten. En onlangs hebben ze de Europees burgerinitiatief voor verplichte voedseletikettering ‘Niet-vegetarisch/vegetarisch/veganistisch’.
Behalve dat het een relevant voorstel is, is er al een tekst voorgesteld door de wetgever over dit onderwerp. Artikel 36 van Verordening 1169/2011 gaat precies over de mogelijke acties om betere vrijwillige voedselinformatie te ontwikkelen; Ook de geschiktheid van een voedingsmiddel voor vegetariërs of veganisten komt aan bod.
Evenzo bevordert het bovengenoemde initiatief ook: een nieuwe wetgevende maatregel die vegetariërs en veganisten een gemakkelijkere toegang tot menu's en voedsel garandeert, dat ze hun levensstijl respecteren. Bovendien zorgt het voor een effectieve controle om ervoor te zorgen dat de producten aan bepaalde eisen voldoen en zo het vegetarische of veganistische zegel verdienen.
Veganisme of vegetarisme bij kinderen: moeten ouders wettelijk worden gecontroleerd?
Hier hebben we waarschijnlijk de meest controversiële van alle juridische aspecten van veganisme. Hoewel veganist of vegetariër worden een recht is van elke burger, Hoe zit het met de kinderen? Is een minderjarige die deze levensstijl aanhoudt, echt bewust of wordt hij beïnvloed of verplicht door de beslissingen van zijn ouders?
Naast de kwestie van autonomie, de discussie over de voedingsbehoeften van een kind in volle ontwikkeling komt om de hoek kijken. Is een veganistisch dieet in staat om alle essentiële voedingsstoffen te leveren om het immuunsysteem te versterken en de weefsels van een kind te ontwikkelen?
En een nog complexer probleem: Kan het veganistische dieet van de moeder tijdens zwangerschap en borstvoeding de voedingskwaliteit van moedermelk beïnvloeden? Dat wil zeggen, kan de voeding van de pasgeborene worden aangetast door de levensstijlvoorkeuren van de moeder?
Sancties voor vegan ouders?
Alsof deze discussies nog niet genoeg stof deden opwaaien in de samenleving, een Italiaanse wetgever heeft een wetsvoorstel ingediend om ouders te straffen die hun kinderen dwingen een veganistisch dieet te volgen; dit overweegt zelfs de straf in de gevangenis.
Sommige instellingen die zich bezighouden met voeding, zoals de Academie voor Voeding en Diëtetiek van de Verenigde Staten, bevestigden opnieuw dat: Een goed uitgebalanceerd veganistisch dieet is qua voedingswaarde levensvatbaar en kan tal van gezondheidsvoordelen opleveren. En deze voordelen zijn voor volwassenen en kinderen.
Ouders hebben de plicht om hun kinderen de nodige zorg te bieden, inclusief volledige en evenwichtige voeding; Maar veganistisch eten is misschien niet genoeg voor minderjarigen.
Aan de andere kant zou kunnen worden geïnterpreteerd dat pogingen om wetgeving te maken over het dieet van veganistische kinderen ze komen meer voort uit schade aan menselijke voeding, en minder uit echte kennis over de behoeften van kinderen.
