Epilepsie en epileptische aanvallen bij katten zijn geen enkele ziekte, maar een reeks idiopathische aandoeningen -zonder bekende oorzaak- of symptomatisch. Dit laatste kan worden veroorzaakt door meerdere oorzaken, waaronder infecties, hersentumoren of neoplasmata, trauma, stofwisselingsproblemen of genetische oorsprong.
Bij katten is epilepsie niet zo uitgebreid bestudeerd als bij mensen. Om deze reden wordt meestal verwezen naar de International League Against Epilepsy, die epilepsie bij mensen bestudeert, om het te definiëren:
“Een hersenaandoening die wordt gekenmerkt door: een langdurige aanleg om epileptische aanvallen te veroorzaken en door de neurobiologische, cognitieve, psychologische en sociale gevolgen van deze aandoening. De definitie van epilepsie vereist het optreden van ten minste één epileptische aanval ”.
Later, in 2014, besloten de ILAE en de Wereldorganisatie voor diergezondheid (OIE) om te verklaren: epilepsie als een hersenziekte die wordt gedefinieerd onder een van de volgende omstandigheden::
- De verschijning van twee of meer epileptische aanvallen, niet uitgelokt, met een scheiding tussen de twee van meer dan 24 uur.
- Een niet-uitgelokte aanval met een hoog risico op herhaling voor de komende 10 jaar.
- Diagnose van een epileptisch syndroom.
Soorten epilepsie
Momenteel is er nog geen classificatie van epilepsie in de diergeneeskunde. Om deze reden wordt de classificatie van de ILAE toegepast om epilepsie en toevallen bij katten te definiëren.
- Epileptische aanval of aanval: is de klinische manifestatie van a overmatige of synchrone abnormale hersenstoornis. Deze aanval kan gepaard gaan met andere symptomen zoals bewustzijnsverlies, abnormale lichaamsbewegingen, braken, diarree, plassen, enz.
- Cluster epileptische aanvallen: zijn geproduceerd twee of meer epileptische episodes in 24 uur en er is altijd herstel van bewustzijn tussen crises.
- Status epilepticus: zijn afleveringen die langer dan vijf minuten duren, ze overlappen elkaar en het dier komt niet meer bij bewustzijn. Het zijn zeer gevaarlijke aanvallen die de dood van het dier kunnen veroorzaken.
- stuiptrekkingen: Het is een set van samentrekkingen van meerdere of alle spieren van het lichaam als gevolg van een abnormale afvoer van energie afkomstig van het centrale zenuwstelsel.
Oorzaken van epilepsie en toevallen bij katten
De oorzaken van epilepsie en toevallen bij katten worden nog onderzocht en in de meeste gevallen wordt de oorsprong of oorzaak meestal niet gevonden, hetzij door gebrek aan middelen of door de dood van het dier. Net zoals er vormen van epilepsie zijn op basis van hun duur of herhaling, worden ze ook ingedeeld op basis van hun oorsprong:
- Epilepsie idiopathische oorsprong: de oorzaken van epileptische aanvallen zijn onbekend. Er wordt aangenomen dat het om genetische redenen kan zijn, hoewel dit niet is bewezen bij katten. Er is slechts één geval waarin een genetische analyse werd uitgevoerd en het was binnen een gecontroleerde kolonie die voor onderzoek werd gebruikt.
- Vasculaire problemen in het intracraniële gebied: aorta-trombo-embolie, hypertensieve encefalopathie, feliene ischemische encefalopathie, polycytemie en coagulopathieën.
- Inflammatoire of infectieuze oorzaken: een van de meest voorkomende oorzaken van epilepsie en toevallen bij katten zijn virale of bacteriële infecties of ook ziekten die intracraniële ontsteking veroorzaken. Enkele voorbeelden zijn toxoplasma, cuterebra, hartworm, hondsdolheid, feliene leukemievirus, feliene insufficiëntievirus, feliene infectieuze peritonitis, cryptokokkose, blastomycose en immuungemedieerde meningo-encefalitis.
- Epilepsie door hoofd trauma.
- Epileptische aanvallen als gevolg van aangeboren ziekten zoals: hydrocephalus en lissencefalie.
- Neoplasma epilepsie: meningeoom, lymfoom, glioom, hypofysetumoren, neurocraniaal osteosarcoom en metastasen van extracraniële tumoren.
- Degeneratieve pathologieën van de hersenen die epileptische aanvallen kunnen veroorzaken: lysosomale stapelingsziekten of necrose van de hippocampus en piriformiskwab.
- Epileptische aanvallen als gevolg van: inname van toxines zoals organofosfaten, pyrethroïden, lood, ethyleenglycol en metaldehyden.
- Metabole oorzaken: hyperthyreoïdie, uremische encefalopathie, hepatische encefalopathie, hypoglykemie, hypocalciëmie en ernstige hypertriglyceridemie.
- Voedingsoorzaken: eigenlijk thiamine- of vitamine B1-tekort, essentieel om de hersenen van energie te voorzien.
Behandelingen voor epilepsie en toevallen bij katten
De behandeling van epilepsie en toevallen bij katten hangt te allen tijde af van de oorzaak, voor zover bekend. Daarom is het essentieel om een grondige studie van de zaak uit te voeren en alle mogelijke middelen aan te wenden om de oorsprong van de aanvallen te achterhalen.
Om een aanval zelf te behandelen, worden vaak onder andere diazepam-zetpillen gebruikt. Het moet altijd worden gedaan onder strikte veterinaire controle vanwege de mogelijke nadelige effecten.
Eindelijk, er zijn specifieke diëten voor epileptische katten; sommige zijn al geformuleerd en zijn op de markt te vinden. Ze zijn gebaseerd op een verhoging van het vetpercentage van het voedsel dat mogelijke epileptische aanvallen lijkt te helpen verminderen.
