De mogelijke infecties van de poot van de hond zijn zeer divers. Soms kunnen ze direct worden veroorzaakt door een micro-organisme. Andere keren kunnen ze echter voortkomen uit niet-infectieuze pathologieën en worden ze secundaire of onderliggende infecties genoemd.
De diagnose van een ziekte of aandoening moet altijd worden gesteld door een dierenarts, aangezien hij de enige is die hiervoor is opgeleid. Bovendien is het in alle gevallen noodzakelijk om specifieke tests uit te voeren om de oorsprong of het type infectie te bepalen.
We zullen echter voor informatieve doeleinden praten over hondenpootinfecties en hun mogelijke diagnoses. Op deze manier komen we iets meer te weten over dit soort aandoeningen.
Schimmelinfecties bij hondenpoot
Een van de meest voorkomende infecties van de poot van de hond is die veroorzaakt door schimmels, in het bijzonder gisten van het geslacht Malassezia. Deze micro-organismen kunnen op de huid van de hond leven zonder schade aan te richten, maar als ze zich om de een of andere reden beginnen te reproduceren, ontstaan er infecties.
Honden met een onderdrukt immuunsysteem hebben meer kans om deze schimmels te ontwikkelen, vooral in de zomer, wanneer het weer warm wordt. De brandpunten van infecties bevinden zich meestal op de poten van honden, tussen de tenen, waar de luchtvochtigheid hoger is. Het is ook gebruikelijk dat ze de oren infecteren.
Het belangrijkste symptoom van deze pathologie is constante jeuk, dus we zullen ons huisdier continu zien krabben. Ten tweede, de getroffen gebieden zullen een roodachtige tint krijgen en de huid zal worden beschadigd. Bovendien verspreidt het een zeer karakteristieke geur die we zouden kunnen omschrijven als ranzig.
Om een Maleisische infectie te diagnosticeren, zijn een uitstrijkje en cytologie noodzakelijk.
Demodectische schurft
Demodectische schurft wordt veroorzaakt door een mijt (Demodex canis) die in de haarzakjes van de hond leeft. Er zijn drie soorten demodectische schurft, een daarvan staat bekend als demodectische pododermatitis, omdat het de benen aantast.
Door de aanwezigheid van de mijt en de laesies die het op de huid veroorzaakt, verschijnen secundaire bacteriële infecties, vooral op de kussentjes of tussen de vingers.
Andere symptomen die kunnen optreden als een hond lijdt aan demodectische schurft, zijn onder andere kale plekken op de huid, verwondingen, zweren, korsten. Honden hebben van nature altijd mijten op hun vacht. Daarom, Schurft kan alleen worden gediagnosticeerd als er huidlaesies zijn, naast het zichtbaar maken van de mijten na een schrapen of biopsie.
Pemphigus foliaceus
Pemphigus foliaceus is een auto-immuunziekte die wordt gekenmerkt door het verschijnen van blaren gevuld met pus, ongeveer 10 millimeter lang. Deze laesies verschijnen meestal voor het eerst op het gezicht en de oren van het dier.
Ze tasten echter snel de voetzolen van honden aan, die barsten en secundaire bacteriële infecties veroorzaken. Vanwege de pijn die wordt veroorzaakt, kan de hond stoppen met lopen.
Deze ziekte kan alleen worden gediagnosticeerd door middel van een huidbiopsie en een immunofluorescentietest.. Af en toe ontwikkelt deze aandoening zich na het gebruik van sommige antibiotica.
OLS Hondenpootinfecties
Symmetrische lupoïde onychodystrofie is eigenlijk een auto-immuunziekte die specifiek de klauwen van de hond aantast. Veroorzaakt hun verzwakking totdat ze vallen. Als het eenmaal gebeurt, als ze teruggroeien, doen ze dat krom en broos, waardoor de hond pijn krijgt.
Symptomen die zich voordoen zijn meestal chronische kreupelheid, bloedingen uit de klauwen, gezwollen vingers en kussentjes en secundaire infecties. Er is geen specifieke behandeling voor deze ziekte, alleen het gebruik van vitaminesupplementen en andere voedingssupplementen. Hoewel infecties die verschijnen ook moeten worden behandeld.
