Het voorschrijven en gebruiken van diergeneesmiddelen wordt gereguleerd door een reeks wettelijke verplichtingen die het handelen van professionals regelen bij het voorschrijven of gebruiken ervan. Maar de verantwoordelijkheid moet niet uitsluitend bij de dierenarts liggen, maar ook bij de eigenaren van de dieren zelf, die hun richtlijnen tot op de letter moeten volgen.
Voorschrijven van diergeneesmiddelen bij huisdieren
Het lijdt geen twijfel dat de dierenarts de belangrijkste schakel is tussen het diergeneesmiddel en het dier. Het succes van de behandeling en de tevredenheid van de eigenaar hangen in grote mate af van hun criteria, ervaring en goed werk.
Afhankelijk van de kenmerken van het medicijn, bepaalt de verordening zelf voor de toelating van een geneesmiddel bedoeld voor gezelschapsdieren meestal:
- De noodzaak van een nauwkeurige diagnose.
- De risico's verbonden aan de administratie ervan.
- Het verplichte karakter van een diergeneeskundig voorschrift voorafgaand aan uitgif.webpte. In Spanje bepaalt de regelgeving dat veterinaire professionals de enigen zijn die gekwalificeerd zijn om diergeneesmiddelen voor te schrijven.
Het advies van dierenartsen is een extra garantie die de eigenaar zal begeleiden bij het maken van een juiste keuze van producten, evenals een goed en verantwoord gebruik.
De dierenarts van gezelschapsdieren is verplicht specifiek geregistreerde medicijnen voor dat dier en voor die bepaalde therapie voor te schrijven. En op basis van Europese aanbevelingen schrijft het “zo weinig mogelijk, maar zo veel als nodig” voor. Dit geeft ons het idee hoe erg het is om meer drugs te gebruiken dan nodig is, hoe minder te gebruiken. Het is zelfs een van de redenen voor het ontstaan van antimicrobiële resistentie, een van de ernstigste problemen van vandaag.
Cascade recept
Alleen in uitzonderlijke gevallen waarin het specifieke medicijn niet bestaat, kan een uitzonderlijk voorschriftregime, bekend als een cascade, worden gebruikt.. Deze methode stelt vast dat, bij afwezigheid van het optimale toegelaten geneesmiddel, de dierenarts het dier kan behandelen op basis van een vastgesteld ordelijk patroon.
Als eerste alternatief moet een geneesmiddel worden gebruikt dat is toegelaten in de lidstaat waar de zaak wordt behandeld, zelfs als de toelating voor een andere soort of een andere ziekte van dezelfde soort is. Als dit niet mogelijk is, zou de tweede optie zijn:
- Kies voor een geneesmiddel dat voor die soort en ziekte is toegelaten, maar in een andere lidstaat.
- Kies voor een geneesmiddel voor menselijk gebruik. Het is de minst aanbevolen optie.
Alleen in gevallen waarin geen van de drie voorgaande opties mogelijk was, zou dit laatste alternatief mogelijk zijn. Het bestaat uit het toevlucht nemen tot een diergeneesmiddel dat destijds voor exclusief gebruik bij dat dier is bereid -uiteraard altijd door bevoegd personeel-.
Dit alternatief is belangrijker omdat de dierenarts alle verantwoordelijkheid neemt voor de keuze van de behandeling. En zeker als het resultaat van de therapie negatieve effecten heeft op het dier.
Verantwoord gebruik van diergeneesmiddelen bij gezelschapsdieren
Om de veiligheid van de dieren en het succes van de behandeling te garanderen, Diergeneesmiddelen moeten altijd worden gebruikt volgens de aanbevelingen in de bijsluiter.. Elke afwijking van deze aanbevelingen kan leiden tot het betreden van onbekend terrein en daarmee tot ongewenste gevolgen.
Hoewel alle geneesmiddelen op deze manier moeten worden gebruikt, moet het geval van antimicrobiële stoffen worden benadrukt, in wiens juiste gebruik de garantie van hun toekomstige werkzaamheid ligt. Zo dragen we niet alleen bij aan de diergezondheid, maar ook aan de volksgezondheid.
Rationeel gebruik van diergeneesmiddelen
Ziektepreventie
Het maakt het mogelijk om de incidentie van pathologieën en dus hun behandeling en de mogelijke bijbehorende repercussies tot het maximum te verminderen. Elementen zoals stressvermindering, verantwoord eten, het gebruik van vaccins en antiparasitaire middelen kunnen de incidentie en ernst van ziekten verminderen.
Diagnose en behandeling
Het uitvoeren van laboratoriumtests helpt altijd de kans op fouten in de diagnose te verkleinen en brengt ons dichter bij de veroorzaker, om deze specifiek te kunnen behandelen. De beschikbare tijd voor de dierenarts is echter beperkt. En in veel gevallen zijn de financiële middelen van de eigenaar dat ook. Dit is de reden waarom de behandeling zo vertrouwd is.
