Als je merkt dat je kat te veel water drinkt, let dan goed op! Het kan de eerste waarschuwing zijn voor een gezondheidsprobleem. Overmatige dorst staat bekend onder de medische term polydipsie. Hiermee samenhangend is er overmatig urineren, polyurie genaamd; een kat kan het een niet hebben zonder het ander.
Overmatig urineren is vaak meer merkbaar voor eigenaren van gezelschapsdieren dan dorst. Beide kunnen de manifestatie zijn van een onderliggende stofwisselingsziekte. het zou genoteerd moeten worden dat overmatige dorst kan ook verband houden met toestanden van angst of stress.
Hoe bepaal je of je kat te veel water drinkt?
De eenvoudigste aanbeveling is de vergelijking. Om deze reden is de sleutel observatie. Ben je constant op zoek naar plassen of een kom? Als u denkt dat hij meer drinkt dan normaal, is het raadzaam om naar uw dierenarts te gaan.
Houd er rekening mee dat katten verschillende hoeveelheden water zullen drinken, afhankelijk van hun dieet. Als ze een nat dieet volgen, zal een groot deel van hun wateropname in hun voedsel worden opgenomen. Aan de andere kant, als je dieet voornamelijk uit kroketten bestaat, heb je meer water nodig.
mellitus diabetes
Katten met deze ziekte zijn niet in staat om hun bloedsuikerspiegel onder controle te houden. Dit resulteert in de abnormale verhoging van suiker in de bloedbaan. Onder deze omstandigheid, Aanzienlijke hoeveelheden suiker komen in de urine terecht, omdat de nieren niet in staat zijn om alles weer op te nemen.
De hoeveelheid extra suiker in de urine veroorzaakt meer waterverlies -polyurie- die op zijn beurt overmatige dorst of secundaire polydipsie veroorzaakt.
Verloop van de ziekte, diagnose en behandeling
Diabetes kan elke kat, op elke leeftijd, treffen. Andere symptomen zijn gewichtsverlies, verhoogde eetlust en aanleg voor urineweginfecties. Als deze ziekte niet snel wordt behandeld, zal deze evolueren naar collaps, uitdroging, coma en de dood.
Tot de risicofactoren voor het krijgen van deze ziekte behoren obesitas, lichamelijke inactiviteit en zelfs genetica. Diabetes kan worden gediagnosticeerd door compatibele klinische symptomen en eenvoudige bloed- en urinetests. De behandeling bestaat uit dagelijkse injecties van insuline onder de huid en routinematige controle door een dierenarts.
Chronische nierziekte
Nierfalen is een veel voorkomende ziekte bij katten. Het treedt op wanneer de structuur of functie van de nieren wordt gewijzigd.
De nieren verwijderen afvalstoffen uit het lichaam. Bovendien zijn ze van vitaal belang om de balans tussen water en lichaam te behouden. Als de nieren slecht functioneren, wordt de urine verdund door de hoeveelheid urine te verhogen en in de tweede plaats de inname van water..
Diagnose en behandeling
Deze ziekte veroorzaakt ook verminderde eetlust, gewichtsverlies, misselijkheid, braken of diarree en toevallen. Het wordt gediagnosticeerd door eenvoudige urine- en bloedonderzoeken. Chronische nierziekte is een progressief proces, dus de behandeling is gebaseerd op proberen de progressie te vertragen en eventuele symptomen te behandelen.
Hyperthyreoïdie
Deze ziekte is endocrien, komt vaker voor bij oudere katten en wordt meestal veroorzaakt door een tumor in een van de schildklieren. Het treedt op wanneer de schildklier overactief wordt en daardoor meer thyroxinehormoon produceert.
Omdat dit hormoon de stofwisseling reguleert, leidt de toename ervan tot gewichtsverlies, verhoogde eetlust, snelle hartslag en hoge bloeddruk.
Een ander minder bekend effect van hyperthyreoïdie is een verhoogde filtratie door de nieren. vanwege hoge bloeddruk. Dit kan leiden tot uitdroging en secundaire polydipsie om te compenseren.
Diagnose en behandeling
De diagnose bestaat uit het bepalen van de niveaus van schildklierhormonen in het bloed. De medische behandeling van hyperthyreoïdie omvat de behandeling van gelijktijdige ziekten, met name die van het cardiovasculaire systeem.
Als een kat te veel water drinkt, moet je op zoek naar de oorzaak van zijn uitdroging
Er zijn andere mogelijke oorzaken van uitdroging bij katten, waaronder het eten van droog of zout voedsel, oververhitting of bloedingen uit welke bron dan ook. Andere veel voorkomende aandoeningen van uitdroging zijn ontsteking van de blaas (cystitis) en zelfs tumoren.