Zure reflux bij honden is een ongemakkelijke en potentieel gevaarlijke toestand veroorzaakt door het binnendringen van maaginhoud in de slokdarm en het keert terug naar de maag. Het is ook bekend als gastro-oesofageale reflux.
Omdat de maaginhoud zuur is, veroorzaakt erosie van weefsels in de slokdarm. Bijgevolg verhoogt deze aandoening het risico op het ontwikkelen van slokdarmzweren.
Het kan moeilijk zijn om deze aandoening bij honden te detecterenomdat het een interne sensatie is die alleen vanwege het gedrag moeilijk te visualiseren is.
Sleutels om te bepalen of uw huisdier zure reflux kan hebben
Perifere symptomen zoals aanhoudende slechte adem, hoesten, slikken, boeren, buikgeluiden, ongemak, boeren en af en toe braken van gal, zwak braken of oprispingen van voedsel worden waargenomen.
U kunt ook koorts hebben, dysfagie -moeite met slikken-, overmatig speekselvloed, liplikken, huilen, een ongewone houding aannemen of verlies van eetlust. Langdurig verlies van eetlust kan leiden tot gewichtsverlies.
Als uw huisdier deze symptomen vertoont, plan dan zo snel mogelijk een bezoek aan de dierenarts.
Oorzaken van zure reflux bij honden
Zure reflux is het binnendringen van zure en spijsverteringsenzymen uit de maag in de slokdarm. Dit kan worden veroorzaakt door abnormale zwakte in de onderste slokdarmsfincter, onjuiste maaglediging, zwaarlijvigheid, hiatale hernia's, anesthesie ondergaan, gekruid of zeer vet voedsel. Bepaalde medicijnen zoals prednison kunnen ook de gevoeligheid voor zure reflux verhogen.
Waarom is het belangrijk om zure reflux bij honden te behandelen?
Hoewel zure reflux alleen misschien niet ernstig is, Het binnendringen van zuur kan de slokdarm irriteren en weefselvernauwing, dunner worden of zelfs necrose veroorzaken. Bovendien kan passieve regurgitatie ervoor zorgen dat braaksel de longen binnendringt, waar het ernstige schade kan veroorzaken.
Diagnose
De diagnose van zure reflux bij honden kan vaak worden bevestigd door goed naar de symptomen te kijken. Het is een goed idee om een video-opname te maken voor uw dierenarts, aangezien de afleveringen meestal sporadisch zijn en de typische symptomen mogelijk niet verschijnen op het moment van het consult. Het is gebruikelijk dat de dierenarts na het voeren naar de buik luistert.
Vaak, Diagnose omvat het testen van een bloedmonster om calcium-, magnesium- en vitamine B12-spiegels te meten. Een endoscopisch onderzoek van de maagpassages moet ook worden uitgevoerd.
Behandeling
Deze aandoening wordt behandeld met een voedingsbehandeling of medicamenteuze behandeling:
- Medicijnen die worden gebruikt om reflux te behandelen, zijn onder meer: ranitidine, sucralfaat, omeprazol, metoclopramide.
- Ook worden natuurlijke middelen gebruikt, zoals glibberig iepenschorspoeder: een natuurlijk middel dat een kalmerende werking heeft op het spijsverteringskanaal.
- antibiotica: toegediend in geval van bacteriële infectie indien aanwezig.
- Probiotica- Helpt de darmbacteriën weer in evenwicht te brengen en ondersteunt veel spijsverteringsproblemen.
Nutritionele behandeling van reflux kan zijn:
- Implementeer een dieet met een verlaagd eiwit- en vetgehalte, als zacht voedsel, dat de aanvankelijke werklast van spijsverteringsenzymen verlicht, gunstig voor elke hond met een verstoorde spijsvertering.
- Voedertijden bekijken: het aanbieden van kleinere en frequentere maaltijden.
- Pak verlies van eetlust aan- Onvoldoende voeding kan ook leiden tot gewichtsverlies, constipatie, verlies van energie en voedingstekorten. Daarom moet het gekozen product zeer smakelijk zijn.
- Stel een gemiddeld vezelgehalte in. Het is het beste om grote hoeveelheden groenten en fruit te vermijden, zelfs als ze goed gekookt zijn, en om de consumptie van gras te ontmoedigen. Bietenpulp is een goede optie.
- Vermijd snoep en extra's die voor vet zorgen.
- Bestrijd zwaarlijvigheid.
