Allergieën bij honden komen vrij vaak voor, gezien de veelheid aan stoffen die ze kunnen veroorzaken. Het kennen van de meest voorkomende en hun mogelijke symptomen is erg handig om te weten hoe u ze kunt aanpakken.
Over het algemeen verwijst de term allergie naar de overactiviteit of overgevoeligheid van het immuunsysteem bij contact met bepaalde stoffen.
Deze laatste, allergenen genaamd, kunnen van plantaardige, dierlijke of zelfs anorganische oorsprong zijn. Eenmaal ingeslikt, ingeademd of geabsorbeerd door de huid, zal de karakteristieke tekenen van het ontstekingsproces veroorzaken.
De hoofdverantwoordelijke voor deze ontsteking is een chemische stof die histamine wordt genoemd. Dit komt vrij wanneer het allergeen zich combineert met de antilichamen die door het immuunsysteem worden afgegeven, waardoor de kenmerkende roodheid, zwelling en jeuk ontstaat.
Allergieën bij honden verschijnen meestal na een leeftijd van zes maanden en, Naast dat het een veelvoorkomende aandoening is, kunnen sommige worden geërfd.
Meest voorkomende hondenallergieën
Net als bij mensen zijn er een groot aantal hondenallergieën met hun respectievelijke symptomen. Het is echter handig om rekening te houden met mogelijke reacties die specifiek zijn voor elk organisme.
- Inhalatieallergie of atopie. De belangrijkste allergenen zijn pollen, schimmels, schimmels en huismijten. Hoewel ze verband houden met seizoensgebondenheid, kunnen sommige permanent voorkomen, vooral als ze verband houden met stof of vervuiling. Jeuk aan het gezicht, oren, voorpoten of buik komt vrij vaak voor. De ernstigste gevallen kunnen rhinitis, astma, desquamatie en alopecia ontwikkelen.
- Voedselallergie. Hoewel elk ingrediënt het kan veroorzaken, zijn die van eiwitaard, of het nu vlees, melk, soja, eieren of gluten is, komen vaker voor. Naast de symptomen van ontsteking kunnen ze spijsverterings- en ademhalingsstoornissen veroorzaken. Om ze te diagnosticeren, worden normaal gesproken eliminatiediëten gebruikt, met uitzondering van bepaalde producten gedurende twee of drie maanden.
- Allergie voor steken. Ze komen voor wanneer de ontstekingsreactie is overdreven dan de typische kwaal. Enkele van de meest voorkomende zijn die veroorzaakt door spinnen, bijen, wespen, muggen, vlooien en teken. Kenmerkende symptomen zijn plaatselijke zwelling en, door overmatig krabben of likken van het dier om de jeuk te verminderen, alopecia of secundaire infecties kunnen optreden.
Diagnose en behandeling van allergieën bij honden
Het diagnosticeren van allergieën bij honden kan behoorlijk complex zijn, gezien de diversiteit aan allergenen en de overlap van allergieën in sommige gevallen. Dus, observatie door eigenaren is essentieel voor eventuele symptomen van ontsteking of andere aandoening die 'spontaan' is ontstaan. Dierenartsen zullen al deze symptomen gebruiken, samen met leeftijd, ras en medische geschiedenis om een mogelijke allergie te beoordelen.
De moeilijkheid van de diagnose is zelfs nog groter, vooral in het geval van voedselallergieën, omdat bloed- en huidtesten zijn vaak niet overtuigend.
Daarentegen zijn dit soort allergieën het gemakkelijkst om mee om te gaan, omdat normaal gesproken de uitsluiting van het betreffende ingrediënt leidt tot het verdwijnen van de symptomen.
Bij atopieën ligt het gecompliceerder gezien de aanwezigheid van het allergeen in de omgeving. De behandeling hangt af van de duur en de blootstelling van het dier. Ontstekingsremmende therapie op basis van corticosteroïden of antihistaminica het is het snelste en meest effectieve alternatief. Daarnaast kunt u ook kiezen voor preventieve vaccinaties en als aanvullende maatregel het gebruik van hypoallergene shampoos.
Aan de andere kant, om de symptomen van overmatige ontsteking vóór een beet te verbeteren, Orale of plaatselijke ontstekingsremmende medicijnen zijn de meest voorkomende. Bovendien moet worden voorkomen dat de hond het getroffen gebied aanraakt.
Hoewel allergieën bij honden vrij vaak voorkomen, zijn ze, eenmaal gediagnosticeerd, relatief eenvoudig onder controle te houden. Hiervoor is het doorzettingsvermogen van de eigenaren in de zorgvuldige verzorging van het dier essentieel.
