Er zijn veel soorten obsessieve-compulsieve stoornis, vooral bij zoogdieren. In feite worden ook mensen getroffen door dit slopende probleem.
Bij huisdieren komt het probleem vaak voort uit een periode van stress. Onbedoeld moedigen veel eigenaren de hond aan om bepaalde acties uit te voeren door het repetitieve gedrag te prijzen of erop te letten.
Het is bekend dat u mogelijk ook een bepaalde aanleg voor een obsessief-compulsieve stoornis heeft geërfd. Cocker Spaniels hebben bijvoorbeeld een aanleg om objecten en soms hun eigen lichaamsruimte te bewaken.
Wordt een obsessieve-compulsieve stoornis erkend als een hondenaandoening?
Ja, honden kunnen last hebben van veel krachtig en obsessief gedrag. De meest voorkomende zijn spinnen, staartjagen, schaduwen en lichten achtervolgen, muren likken, voorwerpen beschermen, op speelgoed of dekens zuigen.
Andere obsessief-compulsieve gedragingen die worden waargenomen zijn hallucineren (bijten van denkbeeldige vliegen), eetlust voor niet-voedselsubstanties zoals vuil, stenen of uitwerpselen, slingeren met ritme, staren en vocalisatie. Sommige honden vertonen ook het potentieel voor agressie.
Honden kunnen een stadium bereiken waarin ze zichzelf verwonden of dingen vernietigen, wat vaak verband houdt met verlatingsangst. Hier zijn enkele van deze gedragingen:
1. Draai of achtervolg je staart
Het bull terrier-ras, en met name Engelse bull terriers, hebben een neiging tot deze aandoening.. Hoewel ze natuurlijk niet de enige rassen zijn die aan deze aandoening lijden.
Recent onderzoek heeft gesuggereerd dat staartjagen, met name bij bull terriers, een vorm van autisme kan zijn. Een studie uit 2011 door Moon-Fanelli et al. vastgesteld dat de dwang om de staart te achtervolgen vaker voorkomt bij mannen. Ze concludeerden ook dat het geassocieerd lijkt te zijn met trance-gedrag en episodische agressie.
Deze bevindingen, samen met repetitief staartjaaggedrag en een neiging tot fobieën, leidden ertoe dat experts concludeerden dat staartjagen een hondenvorm van autisme zou kunnen zijn.
Er moet echter worden opgemerkt dat deze conclusies niet definitief zijn. Uit hetzelfde onderzoek bleek ook dat: dit syndroom bij honden kan verband houden met een genetische aandoening die het fragiele X-syndroom wordt genoemd.
Oproep tot voorzichtigheid met betrekking tot de diagnose van autisme bij honden
Het is belangrijk op te merken dat er een aantal andere moeilijk te diagnosticeren hondenaandoeningen zijn, zoals angst- en pijnstoornissen. Deze aandoeningen kunnen klinische symptomen veroorzaken die vergelijkbaar zijn met die van autisme.
Daarom, in alle uitzonderlijke gevallen, zoals de hierboven genoemde bull terriers, is het beste wat dierenartsen en eigenaren nu kunnen doen, te zeggen dat een hond 'autistisch zou kunnen zijn'.
Om een voorlopige diagnose autisme bij een hond te krijgen, moet hij atypisch repetitief gedrag en een zekere mate van verminderde sociale interactie vertonen. met honden of mensen. Bovendien moet een dierenarts eerst andere aandoeningen uitsluiten die verantwoordelijk kunnen zijn voor de waargenomen klinische symptomen.
2. Bescherming van hulpbronnen, een duidelijke obsessieve-compulsieve stoornis
Bescherming van hulpbronnen is een gedrag dat honden uitvoeren om een 'bron' te beschermen. De hulpbron kan speelgoed, voedsel, elk object en zelfs jij zijn.
Het gedrag is ontworpen om ervoor te zorgen dat deze bron niet verloren gaat. Het manifesteert zich op verschillende manieren en eigenaren zijn zich er vaak niet van bewust dat hun hond toekijkt totdat het gedrag duidelijker wordt.
Verdediging impliceert het bereiken van agressie. Beide lijken misschien veel op elkaar, maar als een hond bang is, kunnen ze proberen zich terug te trekken. De hond kan actieve agressie gebruiken als de terugtrekking niet is gelukt.
Genetica kan een trigger zijn voor gedrag zoals bescherming van hulpbronnen. Dit gedrag wordt heel vaak gezien bij cocker-spaniëls.
3. Lik aan de poten
Dit gedrag kan beginnen met een initieel organisch probleem, zoals een blessure of allergie.. Maar uiteindelijk kan het evolueren van psychologische problemen zoals angst.
Constant likken veroorzaakt endorfines in de hersenen die een welzijnsfactor creëren. Daarom herhaalt de hond het gedrag om zijn endorfine te verkrijgen.
Verveling, stress, inactiviteit en allergieën kunnen een episode van obsessief likken veroorzaken.. Het belangrijkste is om te proberen te vinden wat de trigger is en vervolgens de oorzaak te elimineren, zodat u deze kunt behandelen.
4. Obsessie van licht en schaduw:
Dit is een klassieke obsessief-compulsieve stoornis en wordt meestal veroorzaakt door een van meerdere stimuli. De meest voorkomende zijn gemaakt door de eigenaar. Vaak kan het per ongeluk beginnen wanneer een persoon een licht aandoet en een bewegend licht of schaduw veroorzaakt.
De hond reageert en jaagt de beweging van het licht na. De eigenaar vindt het grappig en herhaalt het meerdere keren en bingo! De hond is het pad van licht en schaduw begonnen, wat aanleiding geeft tot OCS. Andere situaties kunnen de hond tot deze actie stimuleren.
Vaak gezien bij honden die lange tijd alleen gelaten worden. De gordijnen of jaloezieën wapperen waardoor de beweging van het licht dat er doorheen stroomt; de hond vindt het interessant om het licht te volgen.
Nogmaals, endorfines worden geproduceerd en OCS wordt geproduceerd. Het meest voorkomende ras dat hieraan lijdt is de Border Collie. Andere herdershonden kunnen ook bezwijken voor deze licht- of schaduwstimulatie.
Hoewel een obsessieve-compulsieve stoornis niet altijd wordt veroorzaakt door klassieke verlatingsangst, kan deze worden gestimuleerd door lange afwezigheid. Experts denken dat het ook te maken kan hebben met het ontstaan van dementie of de ziekte van Alzheimer.
Er zijn behandelingen voor dit gedrag, maar een volledige genezing of oplossing is niet altijd mogelijk.. Serotoninebehandeling wordt met enige frequentie gebruikt. Zogenaamde 'lawaaiaversietherapie' is ook gebruikt om de cyclus van obsessief-compulsieve stoornis te doorbreken.