Elke voogd heeft kunnen waarnemen hoe hun hond nachtmerries of op zijn minst verontrustende dromen kan hebben, vanwege de bewegingen die de hond soms maakte tijdens het slapen. De actie van slapen, zoals bij mensen, helpt honden om de gebeurtenissen en lessen die zich gedurende de dag hebben voorgedaan vast te leggen, naast de rest zelf.
Het zenuwstelsel van honden is vergelijkbaar met dat van mensen vanwege het feit dat ze behoren tot de groep zoogdieren, die een hoog ontwikkeld brein hebben, met alle noodzakelijke structuren voor geheugen, leren, gevoelens en emoties.
Slaapfysiologie
Vroeger dacht men dat slaap een bewustzijnsstaat was waarin het individu niet op prikkels reageerde. Daarom werd het niet bestudeerd als onderdeel van de ethologie van een soort. Momenteel is bekend dat dit niet het geval is en dat de hersenen meestal signalen uit de omgeving ontvangen en analyseren terwijl het dier slaapt.
Slaap is verdeeld in twee fasen, de langzame golffase of diepe slaap en de snelle golffase of REM-slaap. Tijdens de diepe slaap doorloopt het individu vier perioden die door het slaapproces worden afgewisseld. Deze periodes zijn:
- Fase 1 of gevoelloosheid: het is het moment waarop de hond in slaap begint te vallen, hoewel het niet alleen aan het begin van de droom verschijnt. In feite kan het dier voortdurend terugkeren naar deze fase. In de hersenen worden de zogenaamde alfagolven geregistreerd. Hier, Elke stimulus kan de hond wakker maken, naast het registreren van spieractiviteit, en de ogen beginnen naar beneden te rollen.
- Fase 2 of lichte slaap: In deze fase, de hond begint een diepe slaap te ervaren. Hersen- en spieractiviteit nemen af. In de EEG-opnames verschijnen theta-golven, die langzamer zijn. Daarnaast worden slaapspindels en K-complexen gewaardeerd, wat de manier is waarop de hersenen de rest van het lichaam waarschuwen als er iets in de omgeving gebeurt. Ook maakt deze reeks golven de slaap dieper.
- Fase 3 en 4, delta of diepe slaap: zoals de naam al doet vermoeden, overheersen deltagolven tijdens deze fasen, die erg langzaam zijn. De hersenactiviteit is minimaal, maar de spiertonus neemt toe. In deze fase komen de meeste nachtmerries en dromen voor.
Over het algemeen kan een hond nachtmerries hebben tijdens een van de bovengenoemde fasen, zodat we zijn bewegingen kunnen waarnemen.
Aan de andere kant, tijdens REM-slaap, een acroniem voor snelle oogbewegingen of snelle oogbewegingen, in het Engels vindt spieratonie plaats, dus het lichaam kan niet van de nek naar beneden bewegen. Er wordt aangenomen dat deze periode dient om te consolideren wat er gedurende de dag is geleerd. Bovendien is het cruciaal voor groeiende individuen.
Dus kan een hond nachtmerries hebben?
Voor het bovenstaande uitgelegd, ja, een hond droomt en soms kunnen dromen negatief zijn. Uiteraard hebben honden geen abstracte gedachten zoals een mens kan hebben, maar ze voelen wel angst of frustratie in situaties van hun dagelijks leven.
Daarom kunnen deze situaties tot dromen worden gebracht en zo een nachtmerrie creëren. Bijvoorbeeld, honden huilen en jammeren soms in hun slaap, en ze hebben hoogstwaarschijnlijk een nachtmerrie op dat moment.
Waar dromen honden van?
We kunnen een idee krijgen van waar honden van dromen dankzij studies uitgevoerd op katten in de jaren 80. In die tijd, er werd een kern ontdekt in de hersenen die voorkomt dat het individu tijdens het dromen opstaat. Deze kern wordt meestal aangetast wanneer deze een tumor presenteert en het individu elke nacht opstaat en alles doet waar hij van droomt.
In het onderzoek met katten werd deze hersenkern operatief verwijderd en werd waargenomen hoe katten dromen die op onzichtbare wezens jagen, boos worden, angst of genegenheid tonen. Daarom zou het niet gek zijn om te denken dat een hond nachtmerries kan hebben.