De relatie tussen varkens en xenotransplantatie is relatief recent en er wordt gewerkt aan het wegnemen van bestaande barrières voor deze dieren om ons te voorzien van een onbeperkte voorraad organen. De afgelopen jaren zijn er grote stappen gezet in de productie van transgene varkens, waardoor de afstoting grotendeels is vermeden.
Wat is een xenotransplantatie?
Ook bekend als heterologe transplantatie, is het de transplantatie van cellen, weefsels of organen van de ene soort naar de andere, zolang ze compatibel zijn, zoals het geval is bij varkens en mensen. Een van de voordelen van xenotransplantatie is dat ze een theoretisch onuitputtelijke bron van organen zouden opleveren. En dat deze organen in sommige gevallen immuun zijn voor bepaalde soorten virussen of menselijke ziekten, zoals hepatitis B.
Xenotransplantatie zou een mogelijke behandeling kunnen bieden voor terminaal orgaanfalen, een belangrijk gezondheidsprobleem in de geïndustrialiseerde wereld.
Varkens en xenotransplantatie
Voordeel
- Allereerst de onbeperkte beschikbaarheid.
- Productief gemak van de soort, vooral van transgene individuen om afstoting tot een minimum te beperken.
- Adequate orgelgrootte.
- Organen die resistent zijn tegen menselijke ziekten.
- Matige anatomische en fysiologische overeenkomsten.
- Laag risico op zoönose.
- Ten slotte, de publieke opinie in het voordeel.
Belemmeringen
- fysiologisch: de organen zijn vergelijkbaar, maar niet identiek, net als hun fysiologie. Dit is wat problemen van onverenigbaarheid en falen van het orgel genereert.
- immunologisch: het zijn degenen die onmiddellijke afstoting veroorzaken, met de vernietiging van het transplantaat in minder dan 24 uur. Ze zijn het gevolg van antigeen-antilichaamreacties.
- Sociaal en ethisch.
Is daarom een xenotransplantatie met varkensorganen levensvatbaar?
Het bestaan van een xenotransplantatiemodel tussen niet-menselijke primaten en varkens stelt ons in staat hoopvol te zijn over een toekomstige mogelijkheid van gebruik bij mensen.. Maar het langdurige gebrek aan succes is het meest zorgwekkende. Daarom worden strategieën ontwikkeld die afwijzing tot een minimum beperken.
Afwijzingssituaties en strategieën in dit verband
Hyperacute afwijzingen
Ze worden binnen enkele minuten geproduceerd, gemedieerd door de humorale immuunrespons, die wordt geactiveerd door de detectie van bepaalde componenten van dat orgaan die worden herkend als antigenen. Een van de strategieën tegen deze afstoting is om deze componenten op het moment van transplantatie te elimineren, om te voorkomen dat de immuunrespons wordt geactiveerd. Een andere strategie bestaat uit de productie van transgene varkens waarvan de organen al weinig antigeencomponenten bevatten.
Vertraagde afwijzingen
Ze komen op de lange termijn langer voor omdat de geactiveerde immuunrespons cellulair is en niet humoraal. Ze vinden 3-4 dagen na transplantatie plaats. De anti-afstotingsstrategieën die in deze gevallen worden toegepast, omvatten talrijke immunosuppressietechnieken, zoals beenmergablatie of splenectomie.
Op dit punt is het de moeite waard om een belangrijke barrière voor xenotransplantatie te noemen: het mogelijke optreden van een verworven zoönose die is afgeleid van. Als een immunosuppressieve techniek wordt gebruikt, verwijderen we mogelijk specifieke barrières tegen bepaalde zoönoseverwekkers, waardoor infectie wordt bevorderd. Zeker gezien de gelijkenis tussen de ziekteverwekkers die varkens en mensen treffen.
Eindelijk, een van de technieken die bij andere soorten voldoende effectief is gebleken, is het opwekken van tolerantie door beenmergtransplantatie, waardoor een soort hersenschim ontstaat. Ondanks alles zijn er in de combinatie varken-mens bepaalde verschillen in het immuunsysteem die in dit opzicht onoverkomelijk zouden kunnen blijken.
De ideale strategie in de relatie tussen varkens en xenotransplantatie: transgenese
Transgenese heeft de grootste belofte getoond in het voorkomen van afstoting bij xenotransplantatie. De transgene expressie van bepaalde componenten van het organisme, zowel de donor als de ontvanger, kan helpen om een geldige transplantatie te bereiken. Het blijft alleen om een techniek te ontwikkelen die dit op de lange termijn bereikt.
Conclusie: varkens en xenotransplantatie
Orgaantekorten zijn een onmiskenbaar probleem als het gaat om transplantaties. Op deze manier zou xenotransplantatie, via varkens, een oplossing kunnen zijn voor dit probleem, zo niet direct, als een 'brug' voor een toekomstige allogene transplantatie. Dat wil zeggen, om patiënten met xenotransplantatie te houden totdat allogene transplantatie arriveert.