Het hondenras dat ons vandaag de dag bezighoudt, is er een dat indruk maakt zodra je het ziet. En het is dat de Pyreneese berghond verrast door zijn grootte en zijn beschermende persoonlijkheid, en zijn hoge instinct voor bescherming. Als ze goed zijn opgevoed, kunnen ze uitstekende huisdieren zijn. Lees hier meer over hen.
Korte geschiedenis van de Pyreneese berghond
De oorsprong is vrij afgelegen, aangezien fossiele overblijfselen van vóór de bronstijd zijn gevonden. De herders van de Pyreneeën ze gebruiken ze al eeuwen als herdershonden. Maar het is uit de middeleeuwen dat de Pyreneese berghond aan populariteit begint te winnen.
Franse kastelen en graslanden worden al honderden jaren bewaakt door dit hondenras. Het is de Franse koning Lodewijk XIV die deze race ongetwijfeld naar de top tilt, het benoemen van haar koninklijke hond van het hof van Frankrijk. Dit veroorzaakt de vraag van de rest van de landen en het gebruik ervan - niet alleen als herdershond - begint zich te verspreiden.
Momenteel worden ze zeer gewaardeerd als gezelschapshonden en worden ze vooral gewaardeerd in landen als Australië of de Verenigde Staten.
Algemene karakteristieken
We staan voor een hond uit de groep van Molossi. Dit betekent dat zijn grote omvang en spierstelsel vallen vooral opHoewel de Grote Pyreneeën -zoals hij ook wel wordt genoemd- een wat meer gestileerde lijn heeft dan andere molossi. De grootte is over het algemeen ongeveer 70 centimeter hoog bij mannen en 60 bij vrouwen.
Het gewicht varieert tussen de 50 en 60 kilogram voor mannen en 40 of 50 kilogram voor vrouwen. Dit, in combinatie met zijn lengte, maakt ze een van de grootste rassen die we vandaag kunnen vinden. Zijn krachtige en compacte poten zijn meer aangepast om op bergachtig of ruig terrein te bewegen.
Zijn dikke vacht valt ook op, die lang kan worden en kan krullen in bepaalde delen van het lichaam, zoals de staart of nek. Zijn dikke vacht is witachtig, hoewel volledig witte Pyreneese berghonden meestal zeldzaam zijn. De meest voorkomende is dat in sommige delen van de vacht licht gelige, bruine of grijsachtige tinten verschijnen.
Pyreneese berghond temperament
De aard van een herders- en waakhond maakt de Pyreneeën tot een loyale en beschermende hond. Hij zal niet aarzelen om zijn familieleden te beschermen, dus het kan gebruikelijk zijn dat hij blaft als er vreemden verschijnen. Een ander kenmerk van dit ras is zijn onafhankelijkheid, die het door de eeuwen heen heeft verworven door als eenzame hoeders van kuddes te blijven.
Deze onafhankelijkheid, samen met hun reputatie van koppigheid en dominantie, kan een probleem zijn als het gaat om het opvoeden. Het is het beste om ze vanaf jonge leeftijd te trainen en bovendien om het op een stevige en constante manier te doen. Als u dit niet doet, kan dit meer hoofdpijn veroorzaken naarmate de hond ouder wordt. Als alles goed gaat, zullen we in het gezelschap zijn van een aanhankelijke, rustige en zeer aanhankelijke hond met de kleinste van het huis.
Basiszorg
Op gezondheidsniveau is de Pyreneese berghond geen dier dat speciale zorg nodig heeft. Misschien wel het meest relevante is het constante poetsen dat ze nodig hebben vanwege de grote hoeveelheid vacht en de frequentie ervan in de rui.
Het zijn geen bijzonder actieve honden, maar van tijd tot tijd moet je ze eens goed uitlaten en los laten. Houd er rekening mee dat het grote honden zijn en over het algemeen niet van gesloten ruimtes houden. Daarom is dit ras ideaal als je in een landelijk of vrij open gebied woont.
