We hebben het over een van die onmiskenbare hondenrassen, ondanks dat het relatief nieuw is. We verwijzen naar de imposante Duitse herders, intelligente, sterke en gehoorzame honden, maar helaas krijgen ze steeds meer gezondheidsproblemen, mede door onverantwoord fokken.
Een beetje geschiedenis over Duitse herders
Voordat we ingaan op hun gezondheidsproblemen, is het handig om de reden voor deze problemen te weten door allereerst te praten over de oorsprong van dit ras. Om dit te doen, moeten we niet te ver teruggaan, want het was pas tegen het einde van de 19e eeuw toen we in Duitsland er wordt besloten om een ‘gestandaardiseerd’ programma van herdershondenpups uit te voeren.
Het doel was om een krachtig, intelligent en hardwerkend hondenras te krijgen. Om deze gunstige eigenschappen van de Duitse herders te behouden en te voorkomen dat ze "vervagen", werd een reeks kruisen gelanceerd. Deze kruisingen zijn zowel gemaakt met leden van dezelfde familie - wat bekend staat als inteelt - als met verwante exemplaren.
Erfelijke ziekten van Duitse herders
Helaas hebben willekeurige kruisingen door onverantwoordelijke fokkers en zonder veel kennis de Duitse herder op een gevaarlijk pad gebracht. En het is dat inteeltkruisingen genetische aandoeningen veroorzaken die zich generatie na generatie verspreiden.
Heupdysplasie is misschien wel de meest voorkomende ziekte bij Duitse herders. Het heeft een erfelijke oorsprong, hoewel andere factoren zoals gebrek aan lichaamsbeweging of onvoldoende voeding een rol spelen. Dysplasie is een degeneratieve aandoening die wordt gekenmerkt door het niet goed aansluiten van de kop van het dijbeen op de heup. Hierdoor verschuift het dijbeen, wat leidt tot kreupelheid en langdurige artrose.
Gerelateerd aan motorische vaardigheden, zijn Duitse herders vatbaar voor cyclische kreupelheid. Het komt meestal vaker voor bij mannen, en wordt gekenmerkt door een nogal 'wispelturige' limp: het kan verschijnen en verdwijnen in elk van de ledematen, hoewel het meestal afneemt naarmate de hond groeit.
Glaucoom heeft ook een erfelijke oorsprong in dit ras. Deze ziekte tast de pupil van de hond aan en kan leiden tot blindheid. Het is belangrijk om het op tijd te detecteren en te voorkomen dat het dier in zijn ogen krabt.
Andere veel voorkomende ziekten
Duitse herders zijn vatbaar voor meer ziekten, waarvan sommige in meer of mindere mate een genetische component hebben. Bijvoorbeeld, pancreasinsufficiëntie kan dit ras beïnvloeden, zodat de enzymen die verantwoordelijk zijn voor de spijsvertering worden vernietigd. Dit veroorzaakt een slechte spijsvertering en zowel verlies van eetlust als gewicht.
De ziekte van Von Willebrand is ook een veel voorkomende aandoening bij Duitse herders. Het wordt gekenmerkt door een defect in de bloedstolling, wat leidt tot overmatig bloeden en moeilijk genezende wonden.
Ten slotte kunnen ziekten veroorzaakt door externe agentia - virussen, bacteriën en parasieten - zich ook manifesteren bij Duitse herders. Enkele van de meest voorkomende zijn hondenziekte of hondenparvovirus, een virale ziekte die dodelijk kan zijn.
In ieder geval, als we zoveel mogelijk willen voorkomen dat onze Duitse herder ziek wordt, moedigen we hem vanuit Mijn Dieren altijd aan om een gezond leven te leiden, met een uitgebalanceerd dieet en passende bewegingsrichtlijnen voor zijn ras.