De ziekte waar we het vandaag over hebben is eigenaardig, omdat deze wordt veroorzaakt door een micro-organisme dat op een normale manier op de huid leeft. Wanneer bepaalde wijzigingen optreden, Malassezia bij honden wordt het een pathogene schimmel, die dermatitis en andere aandoeningen veroorzaakt.
De Malassezia bij honden
Allereerst is het handig om iets meer diepgaand over dit organisme te weten. Het geslacht Malassezia werd aanvankelijk rond 1874 beschreven als: een ietwat bijzondere schimmel, zowel qua morfologie als levensstijl. Momenteel zijn er tot 11 verschillende soorten bekend, waarvan degene die verantwoordelijk is voor de zogenaamde dermatitis bij honden of Malassezia pachydermatis.
Onder normale omstandigheden, Deze schimmel leeft op de huid van honden, met een speciale aanwezigheid in de oren, mond of genitale gebied van het dier. Verschillende factoren - zoals het natuurlijke schilferen van de huid zelf of de natuurlijke immuniteit van de hond - houden de groei van Malassezia binnen een balans.
Wanneer de populatie van deze schimmel binnen de perken blijft de aanwezigheid ervan is zelfs gunstig, omdat het voorkomt dat andere soorten schadelijke schimmels zich gaan vermenigvuldigen in de huidweefsels. Desalniettemin, Malassezia het kan in bepaalde situaties uit de hand lopen, zoals:
- Een aanzienlijke toename van vochtigheid of warmte.
- Een hogere hoeveelheid lipiden, dat wil zeggen een verandering in de productie van de talgklieren van de hond.
- Een onderdrukt immuunsysteem, het bestaan van huidallergieën of zelfs een teveel aan huidplooien.
Symptomen bij honden
Zoals te zien is, is deze schimmel opportunistisch, wat betekent dat hij profiteert om zich te vermenigvuldigen wanneer andere, meer belangrijke pathologieën zich manifesteren. Een van de belangrijkste symptomen, en misschien wel de meest verhelderende, het is de onaangename muffe geur die de vacht van de hond begint af te geven. Dit komt door korsten, die vaak gepaard gaan met jeuk.
Andere kenmerkende symptomen van dermatitis als gevolg van: Malassezia zijn:
- Haaruitval in het getroffen gebied.
- Rode en ontstoken huid, een fenomeen dat algemeen bekend staat als erytheem.
- Schilferen en intense jeuk.
Normaal gesproken is de buik de primaire infectieplaats. Daarna breidt het zich uit naar de oksels, de liesstreek en het hoofd. Soms bereikt het de extremiteiten en veroorzaakt het pododermatitis, gekenmerkt door de bruine kleur van het interdigitale gebied.
Er zijn bepaalde rassen die meer aanleg hebben om aan deze dermatitis te lijden, zoals onder andere de bassethond, de poedel, de labrador of de shar pei.
Is er een behandeling voor deze dermatitis?
Als uw hond de symptomen vertoont die we hebben genoemd, moet u naar de dierenarts gaan om hem te onderzoeken. Eenmaal daar zal de dierenarts een reeks diagnostische tests uitvoeren - meestal een kweek en celtelling - en, als infectie door Malassezia, Het eerste dat u gaat doen, is antischimmelmiddelen op basis van imidazool aanbrengen.
Afhankelijk van de extensie van het aangedane gebied kan de behandeling op verschillende manieren worden uitgevoerd. Als de laesie erg gelokaliseerd is, plaatselijke toepassing van antischimmelzalven is meestal voldoende. In meer ernstige gevallen moet u een dagelijkse behandeling volgen met shampoos die speciaal zijn geïndiceerd voor dit type infectie.
Na enkele weken nam het aantal kolonies van Malassezia. Als het weer binnen de gebruikelijke limieten is, betekent dit dat de behandeling effect heeft en dat er in ieder geval een soort preventieve shampoo kan worden voorgeschreven.
