Het beheer van vleermuizen in gevangenschap is erg belangrijk. Het zijn veelvoorkomende patiënten in opvangcentra voor dieren in het wild, vooral de jongen die worden gevonden door voorbijgangers buiten hun nest, of zieke individuen.
Algemeenheden over de omgang met vleermuizen
Allereerst moet iedereen die in contact komt met vleermuizen preventief rabiësvaccinatie krijgen. Deze dieren hebben de neiging om te bijten en kunnen besmet worden, dus preventie is er weinig. Daarom is het gebruik van leren handschoenen ook ten alle tijden aan te raden.
Bron: https://www.grefa.org/
Als het erop aankomt ze op te rapen, kan het gebruik van grote stoffen zakken handig zijn om ze enkele uren vast te houden.. De ideale maat van deze zakken is afhankelijk van de soort die in het reddingsgebied aanwezig is. In elk geval mag elke zak maar één persoon bevatten. En ze zullen in een ophanging worden geplaatst, goed beveiligd, in kartonnen of houten kisten wanneer ze worden verzameld, om hun transport te vergemakkelijken en klappen te voorkomen.
De zakjes kunnen handig zijn om het dier in te wikkelen en de lichaamsdelen bloot te leggen die we bij een eerste inspectie willen onderzoeken.
Vleermuizen in gevangenschap
Faciliteiten
Vleermuizen hebben grote voorzieningen nodig, vooral de grotere soorten. Als dat zo is, is de eenvoudigste manier om ze voor onderzoek te vangen, het gebruik van een vlindernet.
Binnen deze voorzieningen is het aan te raden om schuilplaatsen - gemaakt van hout - te plaatsen waar ze kunnen hangen en zich kunnen verstoppen. Idealiter minimaal drie of vier per installatie. Die vleermuizen die gedwongen zijn in kleine faciliteiten te zijn en grote groepen vormen, lijden vaak aan verwondingen en alopecia, veroorzaakt door stress en gevechten met andere individuen.
Bron: https://grefa.org/
Ondanks dat het sociale dieren zijn, voeren ze ze meestal alleen. Daarom is het noodzakelijk om de beschikbaarheid van ruimtes te vergemakkelijken om weg te komen van andere individuen. Zo moeten in grote groepen meerdere eetschalen op verschillende punten in de ruimte, ver van elkaar, worden opgesteld. Bovendien voorkomen we op deze manier mogelijke aanvaringen op het moment van ‘landen’.
Het wordt aanbevolen om het oppervlak van de faciliteit te bedekken om het risico te verkleinen dat dieren gewond raken wanneer ze op de grond landen.
Omdat vleermuizen de kou vrij slecht verdragen, is het aan te raden om ze in de faciliteiten een temperatuur te geven van bijna 38 ºC. En 's nachts moet je de radiator uitzetten zodat er die dag-nacht dualiteit ontstaat. Met deze maatregelen hebben de dieren een hogere overlevingskans en een hogere voeropname laten zien.
Om ze individueel te identificeren, kiezen veel centra ervoor om ringen of halsbanden met een kleurcode te gebruiken.
Voeden
Veel vleermuizen hebben de neiging om tijdens de vlucht hun prooi te vangen of stukjes fruit op te rapen. Maar degenen die recentelijk zijn gevangen en in containers worden bewaard die niet groot genoeg zijn, kunnen problemen vertonen als het gaat om vliegen.
Bron: https://www.batworlds.com/
In de eerste dagen na de vangst moet het voedsel toegankelijk op de vloer van de faciliteit worden geplaatst; anders kan voortijdige dood optreden. Sommige mensen zullen zelfs met de hand moeten worden gevoed totdat ze het zelf kunnen doen.
Drinkwater moet altijd beschikbaar zijn.
Ziekten en doodsoorzaken
De eerste doodsoorzaak bij vleermuizen in gevangenschap is de stress van de vangst zelf, die optreedt in de eerste uren. Degenen die overleven, kunnen salmonellose en andere infecties ontwikkelen die het gevolg zijn van verwondingen die zijn ontstaan tijdens transport en gevechten met andere individuen. Ectoparasieten komen ook vrij vaak voor, die bij jonge mensen zelfs de dood kunnen veroorzaken.
Vleermuizen in gevangenschap: het broedseizoen
In het geval dat pasgeboren vleermuizen in de kliniek aankomen, zullen ze een speciale formule moeten krijgen met een injectiespuit.. Ze worden vier keer per dag gevoerd, waarbij de hoeveelheid overeenkomt met 5% van hun gewicht. En het is belangrijk om ze voor het voeren minimaal twee uur bij een temperatuur tussen 36 en 40 ºC te bewaren.
Bron: https://www.grefa.org/
