Het verkrijgen van de juiste voeding bij huiskatten kan een uitdaging zijn. Degenen die thuis een kat hebben, weten dat de enige manier om in harmonie te leven, is door de behoeften van de kat te begrijpen. Dit feit ontsnapt niet aan hun dieet, dus in dit artikel vindt u de reden voor enkele van de voedingsbehoeften van uw partner.
Waar komen de specifieke voedingsbehoeften van katten vandaan?
De wilde voorouders van de huiskat staan bekend als verplichte carnivoren, die voornamelijk prooien consumeren. A) Ja, de consumptie van een dieet bestaande uit dierlijk weefsel gedurende de evolutie leidde tot de vermindering en wijziging van hun spijsverteringsenzymen.
Evolutie-experts zijn van mening dat dergelijke veranderingen destijds voordelen opleverden in termen van besparing op energiekosten.
Hoe komt de juiste voeding bij katten tot stand?
Momenteel is er buiten academische kringen een gebrek aan informatie over het precieze voedingsprofiel van de voeding dat reageert op deze fysiologische en metabolische aanpassingen van de huiskat.
Er zijn verschillende gepubliceerde onderzoeken die de eetgewoonten van vrijlevende katten hebben onderzocht. Dankzij hen is er vooruitgang geboekt in de kennis van het dieet dat van nature door katten wordt gekozen.
De dagelijkse energie-inname in het natuurlijke dieet van een kat is ongeveer 52% ruw eiwit, 46% vet en slechts 2% stikstofvrij extract (ELN). Deze ELN is de fractie die koolhydraten zoals suikers en zetmeel bevat.
1. De noodzaak om eiwitten van dierlijke oorsprong te eten
Uit een lijst van onderzoeken is vastgesteld dat de belangrijkste componenten van het maaggehalte van wilde katten zoogdieren zijn (78%, voornamelijk knaagdieren en konijnen), gevolgd door vogels (16%), reptielen en amfibieën (3,7%) en ongewervelde dieren ( 1,2%).
Katten zijn obligate carnivoren, dus ze hebben vlees nodig om te overleven. Ze zijn 'gemaakt' om te jagen en hebben taurine, arginine, arachidonzuur, vetzuren en vitamines nodig die alleen in voldoende hoeveelheden en in een geschikte vorm in vlees worden aangetroffen.
De hoge behoefte aan eiwit in de voeding is te wijten aan het feit dat katten een beperkt vermogen hebben om de enzymactiviteit om eiwitten te verteren te verminderen.
Andere vleesetende dieren, waaronder vissen en vogels, ontwikkelden ook dezelfde aanpassingen in het eiwitmetabolisme. Dit feit is een indicatie van een voordeel voor vleesetende soorten in het algemeen.
2. Wat is de vereiste voor taurine bij katten?
Hoewel veel dieren taurine in hun lichaam kunnen synthetiseren, endogene synthese vindt onvoldoende plaats in de kat. Dit komt omdat de syntheseroute een zeer lage activiteit heeft.
Taurine is dus een essentiële voedingsstof voor katten. Opgemerkt moet worden dat katten en honden taurine bijna uitsluitend gebruiken als bron van galzuurconjugatie. Om deze reden, taurine is de sleutel tot de opname van voedingsvetten en vetoplosbare vitamines.
Bovendien helpt taurine de neurologische ontwikkeling en reguleert het het niveau van water en minerale zouten in het bloed. Een dieet met een tekort aan taurine veroorzaakt een degeneratie van fotoreceptoren bij katten, de cellulaire componenten in het netvlies die licht herkennen en erop reageren.
Ten slotte wordt taurinedeficiëntie ook geassocieerd met reproductief falen en ontwikkelings- of hartproblemen, zelfs foetale cardiomyopathie.
Het is belangrijk op te merken dat taurine niet in groenten voorkomt. Rijke bronnen van taurine zijn vlees en bloed, omdat het het op één na meest voorkomende aminozuur is in spierweefsel en in bloedplaatjes.
3. Waarom hoeven katten geen koolhydraten te eten?
Koolhydraten worden gemetaboliseerd door de werking van het enzym amylase. Katten vertonen verschillende aanpassingen in het zetmeel- en glucosemetabolisme. Dit omvat een gebrek aan speekselamylase-activiteit en een zeer lage activiteit van intestinale en pancreas-amylasen.
Ze vertonen ook lage niveaus van andere enzymen die nodig zijn voor het metabolisme van eenvoudige suikers. Bovendien kunnen katten geen suiker proeven omdat de betrokken receptor, genaamd Tas1R2, niet functioneel is bij deze soort.
Het dierlijke weefsel dat het dieet van carnivoren vormt, bevat zelf kleine hoeveelheden glucose, glycogeen, glycoproteïnen, glycolipiden en pentose, maar het bevat geen zetmeel.
Wanneer echter een hele prooi wordt geconsumeerd, kan het prooiafval wat zetmeel bevatten. Deze kleine bronnen van koolhydraten kunnen de reden zijn waarom katten een beperkt vermogen hebben om zetmeel te verteren.
Katten kunnen niet alleen grote hoeveelheden koolhydraten proeven of metaboliseren; ze kunnen ze ook niet op darmniveau opnemen.
4. Welke andere voordelen heeft het eten van hele prooien?
Consumptie van hele prooi zorgt voor een relatief hoge opname van stoffen die gefermenteerd zijn. Dit is het geval voor de componenten van kraakbeen, collageen en glycosaminoglycanen.
De vertering van deze componenten kan de darmgezondheid verbeteren door de groei van een andere subset van 'goede microben' te stimuleren, die het microbioom in evenwicht brengt. Als gevolg hiervan bepaalt de juiste voeding bij katten de optimale immuunfunctie.
Kortom, om een juiste voeding bij katten te bedenken, moet rekening worden gehouden met een aandeel van 52% eiwit (bij voorkeur rauw), 46% vet en slechts 2% koolhydraten.
Hoewel het begrip van het koolhydraatmetabolisme bij de kat nog onvolledig is, is het bewijs duidelijk dat katten een beperkt vermogen hebben om koolhydraten te verteren.