De quokka heeft de bijnaam van het "gelukkigste dier ter wereld" gekregen vanwege de permanente glimlach die zijn gezicht weerspiegelt. Daarom ontstaat de nieuwsgierigheid om meer over dit dier te weten.
De quokka is een buideldier
Deze kleine kangoeroe behoort tot de soort Setonix brachyurus. Het is een diprotodont buideldier dat deel uitmaakt van de familie Macropodiae en de bestelling Diprotodontie.
Diprodonts zijn een orde van buideldieren uit Oceanië. Deze orde wordt gekenmerkt door een grote verscheidenheid aan soorten. Onder hen zijn de kangoeroe, koala, couscous of kleine falanx-pygmeeën.
Aan de andere kant is een van de interessante kenmerken van deze orde dat de soort twee snijtanden in hun kaak heeft. Ook gezien het feit dat zijn oorsprong begint in het Oligoceen, zijn evolutionaire geschiedenis weerspiegelt een grote aanpassing aan opeenvolgende veranderingen. Dit resulteerde in een aanzienlijke biologische diversiteit.
Quokka-geschiedenis
De eerste vermelding van de quokka dateert uit het jaar 1658. Het werd beschreven als "een kat die lijkt op een civetkat, maar met een bruine tint". Een paar decennia later werd hij opnieuw geobserveerd en beschreven als "een soort rat maar zo groot als een kat".
Hoewel het meestal bekend staat onder de naam quokka, gaven de aboriginals het verschillende namen. Uit de reeks namen die worden gegeven, kunnen er worden genoemd Quak-a ofkwoka.
Op taxonomisch niveau is het opgenomen in het geslacht Setonix, uit het Latijn 'paddestoel' -vertaald als 'cerda'- en uit het Grieks ‘Onyx’ -vertaald als klauw-. Rekeninghoudend met 'Brachyurus',komt uit het Grieks en is de vereniging van 'Brachys' in het kort en 'Oura' voor staart.
Aangenomen wordt dat de quokka zich vroeg in de tijd heeft gesplitst van de rest van de wallaby's van het geslacht. Macropus en bovendien deelt het niet veel eigenschappen met hen. Dus, er werd besloten om een specifiek geslacht voor dit dier te creëren.
Algemene karakteristieken
De quokka is klein van formaat, vergelijkbaar met een huiskat. Zijn haar is dik en kort, terwijl zijn tint grijsachtig bruin is., met lichtere gebieden. De snuit is onbehaard en de oren zijn klein. De smalle staart daarentegen kan tussen de 8 en 31 centimeter lang worden.
Op het niveau van de lichaamsmassa wordt het gewicht geschat tussen 2,7 en 4,2 kilo. Als je het hebt over de lengte van zijn lichaam, inclusief zijn hoofd, dan is dat 400 tot 540 millimeter. Aan de andere kant is bekend dat het achterbeen ongeveer 120 millimeter kan meten.
Een licht uitgesproken seksueel dimorfisme wordt waargenomen bij vrouwtjes en mannetjes van deze soort. De mannetjes hebben een grotere omvang en lichaamsgewicht dan de vrouwtjes, en het is dat ze variëren in ongeveer 12 millimeter in lengte en ongeveer een kilo in gewicht.
De voedingsgewoonten van dit dier zijn voornamelijk herbivoor. Zijn favoriete voedsel is bladeren en stengels. Het dieet varieert echter afhankelijk van de regio en de tijd van het jaar waarin ze zich bevinden.
Er moet ook worden vermeld dat de quokka een nachtdier is dat in het oosten van Australië leeft. Het is met name endemisch in het zuidwesten van Australië, inclusief de Rottnest- en Bald Islands. Aan de andere kant is het bestaan van ondersoorten tot nu toe niet gemeld.
Wat hun levensverwachting betreft, wordt geschat dat: in vrijheid kunnen ze meer dan 10 jaar leven, terwijl ze in gevangenschap 14 jaar worden.
Staat van instandhouding van Quokka
In 1996 werd dit dier opgenomen in de lijst van ‘zeldzaam of bijna uitgestorven fauna’. Hun opname werd veroorzaakt door verschillende risico's. Ze omvatten, Onder andere de afname van het geografische bereik, de afname van het aantal populaties en belangrijke risico's zoals predatie.
Verlies van leefgebied en voedseldiversiteit zijn andere belangrijke factoren. Gelokaliseerde uitstervingen zijn geregistreerd in bossen als gevolg van de afname van de diversiteit van voedingsmiddelen die in hun dieet zijn opgenomen.
In 2013 werd een herstelplan voor de soort geactiveerd, die rekening houdt met verschillende risico's. Ze variëren van predatie door dieren zoals vossen of wilde katten, tot de effecten veroorzaakt door klimaatverandering, verlies van leefgebied of verschillende ziekten.
Momenteel is er een bevolkingsafname geregistreerd, met een geschat totaal van 7.500 tot 15.000 volwassen individuen. Om deze reden heeft de IUCN de quokka ingedeeld in de categorie 'kwetsbaar'.
Ondanks al deze ongelukken is de quokka een dier met een eeuwige glimlach. Net zoals hij glimlacht, ontvangt hij ze ook.
