Melatonine is een natuurlijk hormoon dat in de pijnappelklier wordt geproduceerd uit het aminozuur tryptofaan. De betrokkenheid bij de regulatie van circadiane ritmes heeft het tot een van de meest voorkomende orale supplementen bij mensen en huisdieren gemaakt.
Hoewel het meestal wordt geassocieerd met in slaap vallen, heeft melatonine andere even belangrijke eigenschappen. Deze functionele veelzijdigheid, samen met de niet-synthetische oorsprong en gemakkelijke verwerving mogen misbruik niet aanmoedigen.
Meest voorkomende toepassingen van melatonine bij honden
- Slaapproblemen. Hoewel melatonine niet de enige stof is die betrokken is bij het reguleren van het normale slaappatroon, zijn er aanwijzingen dat: het tekort heeft de neiging om slapeloosheid te veroorzaken, vooral op oudere leeftijd. Om deze reden kan melatonine een grote hulp zijn bij oudere honden of zelfs bij honden die vanwege problemen met het gezichtsvermogen geen onderscheid kunnen maken tussen de uren van licht en duisternis.
- alopecia. Wetenschappelijke studies hebben de relatie tussen dit hormoon en vachtvernieuwing aangetoond. Melatonine werkt zowel op cellulair niveau in de haarzakjes zelf als op centraal niveau bij de regulatie van melanocytstimulerend hormoon of prolactine. Deze relatie in de regulering van rui is te wijten aan het feit dat het bij veel zoogdieren wordt geassocieerd met de fotoperiode, met een duidelijk voorbeeld van haaruitval bij nertsen in de seizoenen met meer uren licht.
- Spanning. Net als bij mensen zijn stress en angst veelvoorkomende problemen bij huisdieren, vooral wanneer ze alleen in huis zijn. Door gebruik te maken van de kalmerende eigenschappen van dit hormoon, kunnen dierenartsen het gebruik ervan adviseren in situaties van nervositeit of fobie zoals die veroorzaakt door stormen.
- Ziekte van Cushing. Normaal gesproken gekoppeld aan het bestaan van goedaardige tumoren in de hypofyse, produceert het een hormonale onbalans die de cortisolspiegel verhoogt. Onder de veroorzaakte symptomen zijn haaruitval, gebrek aan eetlust en slapeloosheid. Dus, bij milde ernst is melatonine een alternatief voor agressievere medicijnen.
Dosering en mogelijke bijwerkingen
Het vaststellen van een adequate dosis melatonine is essentieel om het optreden van geassocieerde aandoeningen te voorkomen. Ervoor, de dierenarts houdt rekening met de grootte van de hond en de te behandelen aandoening. Bovendien, hoewel het gewoonlijk oraal wordt toegediend, kunnen andere opties, zoals subcutane implantaten die het hormoon geleidelijk afgeven, raadzaam zijn.
In het geval dat het als supplement wordt ingenomen, kan met voedsel worden gegeten om te voorkomen dat het wordt uitgebraakt, terwijl het aantal schoten zal afhangen van zowel het schema als de effectiviteit.
Wat implantaten betreft, deze worden normaal gesproken meerdere keren per jaar herhaald, waarvoor het noodzakelijk is om naar de dierenarts te gaan. Niettemin, sommige eigenaren leren ze uiteindelijk te injecteren zelf.
De statistieken tonen aan dat de bijwerkingen die gepaard gaan met de toediening van melatonine zijn minder wanneer de orale route wordt gekozen. Toch zijn er een aantal mogelijke bijwerkingen die verder gaan dan slaperigheid overdag.
Sommige van die weerspiegeld door de eigenaren zijn verwardheid, jeuk, maagklachten, hartslagstoornissen, veranderingen in de vruchtbaarheid en kleine abcessen in het geval van implantaten.
Ondanks het bestaan van deze negatieve effecten, zijn de eigenaren meestal verantwoordelijk voor hun neiging tot overdosering. In deze situatie, Het is essentieel om naar de dierenarts te gaan, ook al worden de meeste problemen veroorzaakt door de maag.
Als algemene regel geldt dat het voor huisdieren en voor de mens zelf noodzakelijk is om te weten dat elk medicijn of supplement in een adequate dosis moet worden toegediend. De natuurlijke oorsprong sluit een mogelijke afwijzing niet uit, omdat dit afhankelijk is van de omstandigheden van elk onderwerp.